Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Σ'έχω διαλέξει ....



Σαββατόβραδο ζεστό έξω απ' τη ντίσκο
με την πλάτη σου,στον ξεφτισμένο τοίχο.
να γυρνάς στην ίδια πάντα φυλακή.

Δίχως όνειρα και χαμένο μύθο
καρφωμένος απ' της κόλασης τον ήχο
να χορεύεις με κομμένη αναπνοή.

Σ' έχω διαλέξει να σ' αναστήσω
να σου μιλήσω και να σε πείσω
να δραπετεύσουμε μαζί και δεν το ξέρεις

Η ζωή σου ένα τέλμα δίχως ρίσκο
ένα αυλάκι σ' ένα χαλασμένο δίσκο
που κολλάει στην ίδια πάντα συλλαβή.

Το κορμί σου ένα δέντρο δίχως ίσκιο
ένα αίνιγμα που μου φωνάζει λύσε το
και μ' αφήνει με κομμένη αναπνοή.

Απολαύστε την

11 σχόλια:

Drmakspy είπε...

Γλυκύτατο.....

b|a|s|n\i/a είπε...

την είδα στο γυάλινο θέατρο (και) φέτος και είναι απλά αδιανόητα συγκλονιστική!
πολύ σου καλησπέρα!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αλιμονο σ εκεινους που δεν ονειρευονται.....

Οσο για την Τσνακλιδου, μοναδικη!

Unknown είπε...

Drmakspy επικίδνυνα γλυκύτατο θα έλεγα. Έχω κολλήσει και το ακούω συνέχεια.

Νάσαι καλά

Unknown είπε...

basnia "αδιανόητα συγκλονιστική" ε;
Δεν την έχω δει ποτέ εκτός φυσικά από τηλεοράσεως. Αν λοιπόν από το γυαλί βγάζει τέτοια "ενέργεια" φαντάζομαι από κοντά πως θα είναι.

Την καλημέρα μου

Unknown είπε...

Ρίκη μου δεν ξέρω αν αυτό το τραγούδι με κάνει να ... ονειρεύομαι.
Στ'αλήθεια κάτι μου κάνει αλλά το ψάχνω ακόμα.
Για την Τσανακλίδου βέβαια ούτε κουβέντα διαφορετική.
Μια γυναίκα - δύναμη.

Καλή σου μέρα κορίτσι μου

Aurangel είπε...

Όμορφο ιστολόγιο.
Γεμάτο ευαισθησίες!
Συγχαρητήρια!
Σου στέλνω τα φιλιά και την καλημέρα μου!
Φιλιά πολλά

Κωνσταντίνος Μαντζούρης είπε...

Ελπίζω και εύχομαι να μην ταυτίζεσαι με το νόημα των στοίχων αυτού του τραγουδιού. Είναι μεγάλο ρίσκο να λες στον άλλον "σ' έχω διαλέξει να σ' αναστήσω" κι ακόμα χειρότερο, να μην το ξέρει.
οσο για την Τάνια, πάντα ανατρεπτική και η επιλογή των στοίχων της πάντα δεν "χαϊδεύουν" αυτιά.
Θα σου συστήσω ν' ακούσεις ή να διαβάσεις το "Βράδυ Σαββάτου" Υπάρχει στις αναρτήσεις μου.

Νάχεις ένα ευχάριστο απόγευμα

Unknown είπε...

Aurangel καλώς ήρθες και σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
μμμ, θα τα λέμε, συχνά νομίζω.

Καλό σου απόγευμα

Unknown είπε...

Κωνσταντίνε η αλήθεια είναι πως "ψάχνω" ακόμα να βρω που ακριβώς με πέτυχε το τραγούδι, η μελωδία, οι στίχοι, η φωνή της Τσανακλίδου.

Πιθανόν να απευθύνομαι ... σε μένα.

Νάσαι καλά κι εσύ

Albus Genius είπε...

Αποκλείεται να γυρίσω στην ίδια φυλακή. ΄Η αυτήν ή εμένα θα μας έχουν αγγίξει κάθε φορά στιγμές του χρόνου που φεύγουν.