Να'ξερες πόσο μέσα πέφτεις...Ωστόσο μικρή μου, ξέρεις τι λέω? Δεν θα επιτρέψω να μου την ξεριζώσουνε. Θα συνεχίσω να εμπιστεύομαι. Απλά μαθαίνεις και πάς πλέον με πιο προσεκτικά βήματα. Όσο γίνεται, γιατί η ζωή δεν είναι λογιστική, να τα υπολογίζεις όλα...!! Πάμε παρακάτω, ε??
γεγονός... όταν σε εγκαταλείπει η εμπιστοσύνη, μοιάζει να είσαι μόνος σου μέσα στον κόσμο.. ή μάλλον, δεν μοιάζει, ΕΙΣΑΙ. και χωρίς εμπιστοσύνη, που να βρεθεί η Πίστη για τα όνειρα;; θα πρέπει να περιοριστείς.. να περιορίσεις τόσο πολύ τον 'ονειρόκοσμο'..! που να χωρά μόνο ο εαυτός σου....!!!!! μα γίνεται;;; κι αν γίνεται, πώς θα μοιάζει...; πάει η γλύκα.. πάει η μέθη.. πάει η ομορφιά... μόνο δρόμος.. και τί δρόμος! σε αμμώδη ερημιά... και η ζωή.. απλή μετατόπιση στο χρόνο.....
αχ βρε meggie μου, πώς μου βγήκε αυτό τώρα;; :))) γι αυτό εγώ λέω καλύτερα να μην σε εγκαταλείψει!!!! πού πάει αυτή; κι εσύ από κοντά!!!! εγώ αυτό θα κάνω.. από τα μάτια μου δεν την χάνω!!! :) για τέτοια είμαστε τώρα;;;
Κάτι σαν προδοσία μου κάνει αυτό... Δύσκολη φάση σίγουρα! Τα όνειρα όμως έχουν πάντα μια ιδιότητα, σε κάνουν να πιστέυεις πάλι, σε κάνουν να πιστεύεις στον εαυτό σου που μπορεί ξανά να εμπιστευτεί έστω και αν προδοθεί! Έτσι και αλλιώς ρόδα είναι και γυρνάει...και ποτέ δε μένει σταθερή και ίσως αυτή τελικά να είναι η ομορφιά της!
...ανήσυχη καρδιά! μια παραπάνω προσπάθεια είναι! δαγκώνεις τα χείλη, σφίγγεις το χέρι γροθιά...και λες:"εδώ είμαι, ζωή, και θα σε... φάω αντί να με φας εσύ!"!!! ...άσε τα όνειρα! βραστή πατάτα είναι... τα πάντα εξαρτώνται από τη διάθεση και τα...καρικεύματα...
(...και κάνει τόση ζέστη εδώ!!! κι εγώ, σε ζάλισα!) Φιλάκια, Υιώτα αστοριανή ΝΥ
Meggie μου, και να σ εγκαταλείψει, άσε την πόρτα ανοιχτή και μην την κλέινεις! Έρχεται ξανά κάτι ώρες..περίεργες, τότε που την έχεις ξεχάσει και τ αλλάζει όλα!
roundel μου, η προδοσία είναι πάντα μία για μένα, και δεν προέρχεται ποτέ από τους άλλους, πάντα από εμάς τους ίδιους. Φάση όχι απλά δύσκολη .. φάση σε αφασία ..
το ξέρω πως είσαι κοντά (να προσέχεις) φιλί μάτια μου
Ακου και μια γνωμη, διαφορετικη... Κοντα στην Αστοριανη...!! Η ζωη...Ειναι και η προδοσια..!! Απ την αρχη το ξερεις, και ΑΚΡΙΒΩΣ αυτο το ρισκο...Ειναι η ομορφια της...!!! Σκεψου..Τι νεροβραστη θα ηταν η ζωη...Χωρις το ψεμμα και την προδοσια...Να την ..."νοστιμιζει".. .....
Θα ξανάρθει η εμπιστοσύνη... θα δεις. Είναι δύσκολο το ξέρω, όταν σε εγκαταλείψει χάνεις και το έδαφος που πατάς... Αλλά όλα φτιάχνουν, αυτό δε λένε; Θα το πω λοιπόν κι εγώ κι ας είναι "κλισέ". Με την ελπίδα πως θα γίνουν όλα καλά πάλι, την ελπίδα που έχω και γω όταν κάτι δεν πάει καλά στη δική μου τη ζωη.
Αλήθεια μου μικρή, δεν είναι ελπίδα, είναι απλά η ανάγκη που επιβάλλει η ζωή, μην πως πως είναι αυτό που κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, διατάζει το μυαλό.
η εμπιστοσύνη δε μας εγκαταλείπει ποτέ. Πάντα εμείς την εγκαταλείπουμε, την σπρώχνουμε παράμερα γιατί δε χωράει δίπλα στο φόβο ή την πληγή. Κι όσο πιο μεγάλη η πληγή, κι όσο πιο δυνατός ο φόβος, τόσο πιο μεγάλη η απόστασή της... τόσο πιο μακριά η μετατόπιση στο χρόνο... Μπόρα είναι, θα περάσει. Φιλί γλυκό.
Ως γνωστόν, η εμπιστοσύνη εύκολα χάνεται και δύσκολα κερδίζεται. Οπότε, συμφωνώ ότι είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης να εξαφανίζεται και να γεμίζεις με απογοήτευση.
Τελικά τι θέλουμε από τη ζωή; Ποια είναι η κόκκινη γραμμή για μας. Που πρέπει να πούμε δεν πάει άλλο. Αν αρχίσω ν’ απαριθμώ το τι μας πληγώνει θα γεμίσουμε σελίδες. Ένας παίχτης στα χαρτιά (καλός ή κακός) πρέπει να κάνει παιχνίδι με ότι του τύχει. Λυπάται όταν χάνει και χαίρεται όταν κερδίζει. Ότι κι αν γίνει πάντως την άλλη μέρα πάλι θα ξαναπαίξει. Για σένα χάθηκε η εμπιστοσύνη Για μένα χάθηκε η αγάπη των παιδιών μου Για κάποιον άλλον, η αγάπη που νόμιζε πως θα κρατήσει χρόνια Και για τον φίλο μου τον Δημήτρη, χάθηκε η ίδια η ζωή, έτσι χωρίς αιτία, από ένα τυχαίο γεγονός. Δε λέω καλή μου πως μετά απ’ όλα αυτά, εφ’ όσων είμαστε εν ζωή, πρέπει να χαμογελάμε σαν χαζοχαρούμενα. Όχι. Απλά πρέπει να δεχθούμε πως άμα παίζεις, όλα παίζονται.
Ο μεγαλύτερος εφιάλτης είναι να πάψεις να ονειρεύεσαι μάλλον. Άλλωστε η αυγή έρχεται πάντα μετά το ηλιοβασίλεμα.. Με τις ευχές μας για καλό καλοκαίρι..
με εμπιστοσύνη στην καρδιά σου ξεκινάς. υπάρχει. δεν σε εγκαταλειπει. όχι εσένα. εξακολουθείς να την έχεις, αλλά για άλλους. γιατί αυτός που του την έδωσες, την πέταξε στα σκουπίδια. και εκεί ακριβώς τελειώνουν και τα όνειρα γιατί προσγειώνεσαι. καλή σου μέρα κοριτσάκι
49 σχόλια:
Η εμπιστοσύνη σε κάποιον ή σε κάτι έρχεται και φεύγει αρκετές φορές.
Άλλοτε δικαιολογημένα, άλλοτε όχι.
Τα όνειρα μας σώζουν, αρκεί να τα αφήνουμε να έρχονται μόνο όταν κοιμόμαστε. Τα όνειρα που κάνουμε ξύπνιοι μας προδίδουν μερικές φορές.
Μη σε παίρνει από κάτω πάλι !! Όλοι όλο τέτοια περνάμε, σε διάφορα θέματα. Βαστάει λίγο, πονάει, μετά συνερχόμαστε και η ζωή συνεχίζεται...
Να'ξερες πόσο μέσα πέφτεις...Ωστόσο μικρή μου, ξέρεις τι λέω? Δεν θα επιτρέψω να μου την ξεριζώσουνε. Θα συνεχίσω να εμπιστεύομαι. Απλά μαθαίνεις και πάς πλέον με πιο προσεκτικά βήματα. Όσο γίνεται, γιατί η ζωή δεν είναι λογιστική, να τα υπολογίζεις όλα...!! Πάμε παρακάτω, ε??
γεγονός...
όταν σε εγκαταλείπει η εμπιστοσύνη,
μοιάζει να είσαι μόνος σου μέσα στον κόσμο..
ή μάλλον, δεν μοιάζει, ΕΙΣΑΙ.
και χωρίς εμπιστοσύνη, που να βρεθεί η Πίστη για τα όνειρα;;
θα πρέπει να περιοριστείς.. να περιορίσεις τόσο πολύ τον 'ονειρόκοσμο'..!
που να χωρά μόνο ο εαυτός σου....!!!!!
μα γίνεται;;;
κι αν γίνεται, πώς θα μοιάζει...;
πάει η γλύκα..
πάει η μέθη..
πάει η ομορφιά...
μόνο δρόμος.. και τί δρόμος!
σε αμμώδη ερημιά...
και η ζωή..
απλή μετατόπιση στο χρόνο.....
αχ βρε meggie μου, πώς μου βγήκε αυτό τώρα;; :)))
γι αυτό εγώ λέω καλύτερα να μην σε εγκαταλείψει!!!!
πού πάει αυτή; κι εσύ από κοντά!!!!
εγώ αυτό θα κάνω.. από τα μάτια μου δεν την χάνω!!! :)
για τέτοια είμαστε τώρα;;;
κι εσύ το ίδιο ε;
άκου με που σου λέω..
με εμπιστεύεσαι;
;)
θα διαλογιστώ επί της ρήσεως αυτής... την καλησπέρα μου...
αν μπει το ψεμμα αναμεσα σε ανθρωπους ασ τα να πανε..
συμφωνω μαζι σου, αλλα συμφωνω και με την κοβω βολτες μου, εχει πολυ ωριμη σκεψη, να την ακους:)
Γιώργο μου
πως τα όνειρα ξύπνιου είναι απείρως πιο επικίνδυνα από τα ονείρατα του ύπνου έχει πολλές φορές αποδειχθεί περίτρανα
όχι, δεν με παίρνει από κάτω ..
μάλλον με βάζει στη θέση μου
νά'σαι καλά
χαίρομαι που ήρθες
την καληνύχτα μου
βολτίτσα μου
πάντα ό,τι προκύπτει δεν το κάνουν οι άλλοι σε μας .. ενίοτε το κάνουμε μόνοι μας
δεν ξεριζώνουν οι άλλοι,
ξεριζώνουμε εμείς
πάμε παρακάτω φυσικά,
άλλωστε μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο;
σε φιλώ
και σ'ευχαριστώ
flashάκι μου
μόνο και μόνο για να διαβάσω αυτό σου το σχόλιο, χαλάλι το ζόρι που τράβηξα για να πληκτρολογίσω αυτές τις λίγες λέξεις
καταλαβαίνεις ..
βρίσκομαι σε φάση "μετατόπισης στο χρόνο"!!!! (τι ακριβής ορισμός θεέ μου)
σε εμπιστεύομαι κορίτσι μου
και γι'αυτό σου απαντώ με αυτό στο οποίο πάντα καταλήγω: "κάτι θα γίνει"
την αγάπη μου
Νημερτή μου
σ'ευχαριστώ που με διαβάζεις
(σιγά σιγά θα επανέλθω κι εγώ)
καληνυχτώ
καρδούλα μου
ξέρεις τι μπορεί να κάνει το ψέμμα στον ίδιο σου τον εαυτό;;
πολλά και πολύ χειρότερα από ό,τι σε έναν άλλον
φιλί μάτια μου
Κάτι σαν προδοσία μου κάνει αυτό...
Δύσκολη φάση σίγουρα!
Τα όνειρα όμως έχουν πάντα μια ιδιότητα, σε κάνουν να πιστέυεις πάλι, σε κάνουν να πιστεύεις στον εαυτό σου που μπορεί ξανά να εμπιστευτεί έστω και αν προδοθεί! Έτσι και αλλιώς ρόδα είναι και γυρνάει...και ποτέ δε μένει σταθερή και ίσως αυτή τελικά να είναι η ομορφιά της!
Έχω καιρό να έρθω εδώ, είμαι κοντά όμως:)
φιλιά
σαν σ’ εγκαταλείψει η εμπιστοσύνη, θα έρθει η πραγματικότητα να θρονιαστεί στη θέση της!
φιλί-
ένας εφιάλτης είναι. θα περάσει…
...ανήσυχη καρδιά! μια παραπάνω προσπάθεια είναι!
δαγκώνεις τα χείλη, σφίγγεις το χέρι γροθιά...και λες:"εδώ είμαι, ζωή, και θα σε... φάω αντί να με φας εσύ!"!!!
...άσε τα όνειρα! βραστή πατάτα είναι... τα πάντα εξαρτώνται από τη διάθεση και τα...καρικεύματα...
(...και κάνει τόση ζέστη εδώ!!! κι εγώ, σε ζάλισα!)
Φιλάκια,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Meggie μου,
και να σ εγκαταλείψει, άσε την πόρτα ανοιχτή και μην την κλέινεις!
Έρχεται ξανά κάτι ώρες..περίεργες, τότε που την έχεις ξεχάσει και τ αλλάζει όλα!
Σε φιλώ
roundel μου,
η προδοσία είναι πάντα μία για μένα, και δεν προέρχεται ποτέ από τους άλλους, πάντα από εμάς τους ίδιους.
Φάση όχι απλά δύσκολη ..
φάση σε αφασία ..
το ξέρω πως είσαι κοντά
(να προσέχεις)
φιλί μάτια μου
Ακου και μια γνωμη, διαφορετικη...
Κοντα στην Αστοριανη...!!
Η ζωη...Ειναι και η προδοσια..!!
Απ την αρχη το ξερεις, και ΑΚΡΙΒΩΣ αυτο το ρισκο...Ειναι η ομορφια της...!!!
Σκεψου..Τι νεροβραστη θα ηταν η ζωη...Χωρις το ψεμμα και την προδοσια...Να την ..."νοστιμιζει"..
.....
Λύχνε μου
ακριβώς,
η πραγματικότητα σε θρόνο,
και τι θρόνο!!!
πάντως λέω να σταματήσω να μετράω το χρόνο,
ποιός νοιάζεται για το πότε θα περάσει;
καλημέρα μας
Αστοριανή μου,
αυτό είναι!!!
να την φάω .. να μην με φάει ..
πόλεμος!!
αρκεί να έχω ειρήνη με μένα
την αγάπη μου πάντα
Ρεγγίνα μου,
έχω προσέξει πως διαλέγει για την επιστροφή της, ώρες δύσκολες ..
κάτι είναι κι αυτό ε;
σε φιλώ κορίτσι μου
Μαχαίρη φίλε,
η ζωή είναι πολλά, το ξέρω,
κι ασχέτως γεύσης, όλα θα τα γευτούμε στο μέτρο του δυνατού μας.
Η εμπιστοσύνη σ'αυτό το μέτρο, μόνο να μην χαθεί ..
Δεν τα βάζω με τη ζωή, με μένα πάντα τα'χω
την αγάπη μου
Θα ξανάρθει η εμπιστοσύνη... θα δεις.
Είναι δύσκολο το ξέρω, όταν σε εγκαταλείψει χάνεις και το έδαφος που πατάς...
Αλλά όλα φτιάχνουν, αυτό δε λένε;
Θα το πω λοιπόν κι εγώ κι ας είναι "κλισέ".
Με την ελπίδα πως θα γίνουν όλα καλά πάλι, την ελπίδα που έχω και γω όταν κάτι δεν πάει καλά στη δική μου τη ζωη.
κλονισμένη εμπιστοσύνη
ψαλιδισμένα φτερά
Σώσε το όνειρό σου
μαγικό μου κορίτσι
κι όλα θα φτιάξουν
θα το δεις
Αλήθεια μου μικρή,
δεν είναι ελπίδα,
είναι απλά η ανάγκη που επιβάλλει η ζωή, μην πως πως είναι αυτό που κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, διατάζει το μυαλό.
φιλί κοριτσάκι μου
Ελένη μου,
αναζητώ τους "μαγικούς" στίχους ..
κάποτε ήξερα να τους τραγουδώ χωρίς καν να τους έχω γράψει
τώρα, ας πούμε, δυσκολεύομαι
την αγάπη μου
Μέγγυ καλή μου, η εμπιστοσύνη δεν εγκαταλείπει, εμείς την εγκαταλείπουμε...
Όρτσα τα πανιά
Φιλάκι...
οχι,ματια μου...
ο Μεγαλύτερος Εφιάλτης είναι παντα
η ΥΠΟΨΙΑ μήπως σε εγκατελειψε...
Σε φιλω ολόγλυκα...
Η εμπιστοσυνη προς τον εαυτο σου, ή προς τους αλλους;
Η εμπιστοσύνη και να χαθεί..ξανακερδίζεται..Να το θυμάσαι..
Σε φιλώ με πολύ αγάπη..
Πίστη-Ελπίδα-Εμπιστοσύνη
τα υλικά των ονείρων!
Τότε τα όνειρα απλά παύουν να υπάρχουν και κατά κάποιο τρόπο παύεις να υπάρχεις κι εσύ ο ίδιος...
Kι όμως...
η εμπιστοσύνη δε μας εγκαταλείπει ποτέ. Πάντα εμείς την εγκαταλείπουμε, την σπρώχνουμε παράμερα γιατί δε χωράει δίπλα στο φόβο ή την πληγή. Κι όσο πιο μεγάλη η πληγή, κι όσο πιο δυνατός ο φόβος, τόσο πιο μεγάλη η απόστασή της... τόσο πιο μακριά η μετατόπιση στο χρόνο...
Μπόρα είναι, θα περάσει.
Φιλί γλυκό.
Πράγματι!
Μεγάλη κουβέντα!!!
Ως γνωστόν, η εμπιστοσύνη εύκολα χάνεται και δύσκολα κερδίζεται. Οπότε, συμφωνώ ότι είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης να εξαφανίζεται και να γεμίζεις με απογοήτευση.
Φιλιά πολλά!
μπορεί κι έστι νάναι Αλατάκι μου .. εμείς να την χάνουμε .. ίσως είναι το πιθανότερο .. αλλά όπως κι αν είναι παραπαίεις με μια τέτοια απώλεια
φιλί κορίτσι μου
ακόμα κι η Υποψία Κάκια μου ε;
κορίτσι μου σ'ευχαριστώ
φιλί
Siren Girl καλώς ήρθες.
η εμπιστοσύνη στον εαυτό σου,
η κινητήριος δύναμη όλων.
καλό ξημέρωμα
Lonely μου
ξανακερδίζεται αρκεί να έχεις κουράγιο για "παιχνίδι" ή για "πόλεμο" ..
κι εγώ κορίτσι μου δεν έχω ..
την αγάπη μου
Evanescence μου,
τέτοια υλικά απαιτούν προϋποθέσεις ..
σε φιλώ
συνάρτησή μου
κατά κάποιο τρόμο "μετατοπίζεσαι στο χρόνο" απλώς κι αν έχεις μάθει καλά τις "τεχνικές" μπορεί να φαίνεσαι και ζωντανός
καληνύχτα
ναι ψυχή μου,
μπόρα κι αυτή
και θα περάσει
απλά η καινούργια θα βρει και όλες τις παλιές μαζί και έτσι, μπόρα τη μπόρα .. μετατοπίζεσαι εντέλει
σε φιλώ με πολλή αγάπη
Γιώργο μου,
μικρός εαυτός ..
την αγάπη μου
Ginny μου,
όλα γνωστά όσο σχεδόν όλα άγνωστα
φιλιά μικρή μου
Τελικά τι θέλουμε από τη ζωή;
Ποια είναι η κόκκινη γραμμή για μας.
Που πρέπει να πούμε δεν πάει άλλο.
Αν αρχίσω ν’ απαριθμώ το τι μας πληγώνει θα γεμίσουμε σελίδες.
Ένας παίχτης στα χαρτιά (καλός ή κακός) πρέπει να κάνει παιχνίδι με ότι του τύχει.
Λυπάται όταν χάνει και χαίρεται όταν κερδίζει.
Ότι κι αν γίνει πάντως την άλλη μέρα πάλι θα ξαναπαίξει.
Για σένα χάθηκε η εμπιστοσύνη
Για μένα χάθηκε η αγάπη των παιδιών μου
Για κάποιον άλλον, η αγάπη που νόμιζε πως θα κρατήσει χρόνια
Και για τον φίλο μου τον Δημήτρη, χάθηκε η ίδια η ζωή, έτσι χωρίς αιτία, από ένα τυχαίο γεγονός.
Δε λέω καλή μου πως μετά απ’ όλα αυτά, εφ’ όσων είμαστε εν ζωή, πρέπει να χαμογελάμε σαν χαζοχαρούμενα. Όχι.
Απλά πρέπει να δεχθούμε πως άμα παίζεις, όλα παίζονται.
Αυτά
Πέρνα κι απ’ το τσαρδάκι μου.
Φιλιά
Η στιγμή αυτής της εγκατάλειψης, είναι ακριβώς η στιγμή που ξέρεις ότι τίποτα πια δε θα είναι το ίδιο.
Ίσως λίγο να "ξεχαστείς", όλα όμως έχουν αλλάξει.
Την καλησπέρα μου.
Δύσκολο μονοπάτι η Αλήθεια... και να το βρεις και να το πάρεις... Κι αν την αντέχεις δύνασαι να την απαιτείς.
Φιλιά φιλαράκι μου
πέρνα από εδώ,αγάπη μου. έχω κάτι για σένα.
http://lyhnoskeomenos.blogspot.com/2011/07/blog-post_12.html?showComment=1310552455520#c5159860188457726643
Η εμπιστοσύνη λυγίζει κάποτε ή και πιο συχνά μα ανακτιέται ξανά γιατί χωρίς αυτήν δεν επιβιώνει....
Ο μεγαλύτερος εφιάλτης είναι να πάψεις να ονειρεύεσαι μάλλον.
Άλλωστε η αυγή έρχεται πάντα μετά το ηλιοβασίλεμα..
Με τις ευχές μας για καλό καλοκαίρι..
με εμπιστοσύνη στην καρδιά σου ξεκινάς. υπάρχει. δεν σε εγκαταλειπει. όχι εσένα. εξακολουθείς να την έχεις, αλλά για άλλους. γιατί αυτός που του την έδωσες, την πέταξε στα σκουπίδια. και εκεί ακριβώς τελειώνουν και τα όνειρα γιατί προσγειώνεσαι.
καλή σου μέρα κοριτσάκι
Δημοσίευση σχολίου