που είπε να σταθεί για λίγο
να μυρίσει και να μυριστεί
ό,τι αλλιώς δεν νιώθεται
έχω να πω πως άργησε
και παρόλο που σκιάζομαι
τα αποκαΐδια
μαζεμένα στη γωνιά τα σάρωσα
να τα’βρει το πρωί
σημάδι πως τον περίμενα πολύ
ένα βήμα πιο κάτω η θάλασσα .. πάντα
35 σχόλια:
http://www.youtube.com/watch?v=cy9-epdDw9E
Δεν υπάρχει τέλος πριν από μας :)
Μαζί σου!
Η θάλασσα που όλα τα αρμενίζει...
καλό σου ξημέρωμα, με του Ιούνη την αύρα.
Δεν το πιστεύω πως η Αγάπη αργεί...
Κι ας κάνει χρόνια...
Μας δοκιμάζει...
Καλό ξημέρωμα!
..Α! μη νοιάζεσαι και πολύ!
Δικό του το χάσιμο!
Εσύ, κράτησε το απόθεμα ατόφιο σε μιαν άκρη... κάποια ώρα απροσδόκητη
θα θεωρηθεί πολύτιμο.
Σε φιλώ, κουκλα μου,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Όσο πιο κάτω
τόσο πιο ΨΗΛΑ στην ΜΕΣΑ ΟΡΟΣΕΙΡΑ μας...
βρέθηκα να τον περιμένω τόσα "πόδια" Ταξιδιού πάνω από τη θάλασσα
και τα διπλάσια πάνω από τους Ανθρώπους..
ήξερα..
αν δεν ερχόταν ηταν Άνθρωπος
ακομη
και μετά από τόσο φλύαρο ΈΡΩΤΑ...
αν ερχόταν ν'αφήσει το σημάδι του στις Σταχτες μου
ήταν ΕΚΕΙΝΟΣ που περιμενα αιωνες ..... ποιησης και ΖΩΗΣ...
ΦΙΛΙ... πριγκιπισσα....
η ζωη δεν ειναι ''ενας'', ουτε εμεις ταματα που κρεμονται απο το σκοινακι μιας εικονας..
καταλαβαινεις τι εννοω;
κανε τα επομενα βηματα :):)*
Με συγκίνησες !! Πολύ προσωπικό, κραυγή θα έλεγα, κι ας είναι φραστικά χαμηλών τόνων, σαν και σένα...
Θα έρθει γμτ του !! Όλοι στραβοί και "περίεργοι" είναι ?
Κι όταν έρθει... ε, καλά να' μαι και χορούς που θα κάνω με κάποια νυφούλα - αν με καλέσει στο γάμο της - και θα της λέω : "στα έλεγα !"
Φιλιά ... και δεν το βάζουμε κάτω έτσι ?
Αγαπητή μου Meggie
Ειλικρινά συγκινητική η προσωπική σου κραυγή. Όμως δεν της ταιριάζει και η θέση της απελπισίας.
Πάντα κάποιος δρόμος περνάει από το σπιτικό του καθενός μας.
Την αγάπη μου
προσωπική κραυγή
από έναν υπερευαίσθητο
άνθρωπο σαν εσένα
Μου άρεσε για την επιγραμματικότητα του
φιλί
Πρέπει να αναρωτηθείς "γιατί αργεί ο έρωτας;".
:)
Να γιαυτό σ΄αγαπάω και σε ζηλεύω, δεν τοο κρύβω.
Με πέντε αράδες μας λες τόσα πολά.
Αυτό είναι ποίηση καλή μου Maggie. Οι συνειρμοί που αφήνεις πίσω σου.
Και το καταφέρνεις πάντα.
Σ΄αυχαριστώ για τα ταξίδια που μου προσφέρεις
Καλές βουτιές Καλοκαιρινές
Evanescence .. υπάρχει τέλος μέσα μας
όμορφη μελωδία
Μαζί!
φιλί
Mαριάνθη μου
η θάλασσα μπορεί να τα χωράει όλα
καλημέρα μας
Γιώργο μου
όλα μας δοκιμάζουν
σαν να είμαστε "πειράματα" που χιλιάδες φορές επαναλαμβάνονται ..
την αγάπη μου
Αστοριανή μου
δεν νοιάζομαι τόσο όσο μιας στιγμής συλλογισμό
φιλί αγαπημένη μου
Κάκια μου
αιώνες όλοι περιμένουμε με τα "Τραγούδια" της δικιάς μας ζωής
σε φιλώ τσιγγάνα μου
καρδούλα μου,
συμφωνώ,
ζωή δεν είναι "ένας",
άλλο είναι αυτό
σε καταλαβαίνω, μην ανησυχείς
φιλί καρδιάς
Γιώργο μου
σ'ευχαριστώ που πέρασες
στιγμές είναι μόνο "προς τα κάτω" και μόνο η meggie μπορεί να είναι η βιτρίνα τους
καλημέρα φίλε μου
Ντένη μου
κάποιος περνάει,
κάτι γίνεται,
κάπως "βολεύεται",
και η κραυγή γλυκαίνει ..
καλημέρα μας
Ελένη μου
τα πολλά "λόγια" δεν μου βρίσκονται συνήθως
σ'ευχαριστώ
την αγάπη μου
Σύννεφό μου
οι ερωτήσεις αρχίζουν μόλις προσπεράσει, αν μιλάμε για έρωτα ..
:))
Κωνσταντίνε μου,
ειδική στους "συνειρμούς" πια ..
ο άλλος τρόπος να τα "μιλάς" όλα.
Οι βουτιές εντελώς απαραίτητες!!
Σ'ευχαριστώ
την καλημέρα μου
σκέψου του αλλιώς. εκείνος σε ψάχνει χρόνια και χρόνια… μα δεν σε βρήκε μέχρι τώρα… γιατί τότε φοβήθηκες, και τώρα κρυμμένη μένεις…
φιλί φωτεινό σαν την ελπίδα!
Αν τον περίμενες πολύ, ελπίζω να άξιζε την αναμονή σου.
Αλλιώς τ αποκαΐδια είναι τα δικά του..
Meggie μου μη σπαταλιέσαι..
Θέλω να έχεις αιτία να χαμογελάσεις!
Η αναμονή αξίζει, όταν το αποτέλεσμα τη δικαιώνει Μέγγυ μου.
Φιλάκια...
Όταν αφήνουμε "σημάδια" δε φεύγουμε ποτέ πραγματικά. Πάντα κάτι δικό μας μένει, έστω κι αν αυτό είναι τ' αποκαΐδια μας.
Την καλησπέρα μου.
Αφήνουμε όμως πάντα "σημάδια";; Μπορούμε πάντα να αφήσουμε "σημάδια";; Κι αν μας ξεχάσουν..;
Φιλιά θαλασσινά Meggie μου
όσο συνεχίζεις να γράφεις
τίποτε δεν κάηκε
δεν καίγονται τα όνειρα
ούτε η αγάπη μας
μονάχα η κούραση είναι που μας τυρρανάει
η προσμονη η ρουφιάνα
το παράπονο
τα γιατι
κάθε πρωι
απ τ'αποκαϊδια
φοίνικας πορφυρόχρωμος
μια ελπίδα
ξεκινάει καινούργιο ταξίδι
και πάλι απ την αρχη...
ώσπου να σώσει το καντήλι
γιατι έτσι
και μόνο έτσι
είμαστε καταδικασμένοι να αγαπάμε καλη μου φίλη...
έτσι μόνο!
Λύχνε μου,
καλημέρα.
..πολύ κρυμμένη, είναι η αλήθεια.
φιλί
Ρεγγίνα μου,
κι εγώ θέλω να ..βρω αιτία για χαμόγελα .. η σπατάλη όμως δεν μ'αφήνει.
πάντα εύστοχη
καλή σου μέρα κορίτσι μου
Αλατάκι μου,
όλοι στο τέλος δικαιωνόμαστε ..
κατάλαβα τι λες μάτια μου, όμως η "αναμονή" μπορεί να σκοτώσει και το αποτέλεσμα
σε φιλώ
Εκείνε μου,
συμφωνώ μαζί σου.
Πάντα κάτι δικό μας μένει ..
Κάτι είναι κι αυτό
την καλημέρα μου
Ναταλία μου,
αυτός, ο Ένας, ποτέ δεν μας ξεχνάει ..
και Ναι, πιστεύω πως μπορούμε ν'αφήσουμε σημάδια, αν και τα φοβάμαι..
η μνήμη δεν είναι τόσο ασθενική όσο δείχνει ..
καλημέρα μας
Ναύτη μου
φοβάμαι πως μου λιγοστεύουν και οι λέξεις ..
πολύ το φοβάμαι ..
για να δούμε ..
την αγάπη μου
Φιλάκια Μέγγυ μου και θέλω να σε διαβάζω...
Δημοσίευση σχολίου