Τρίτη 19 Απριλίου 2011

το μολύβι χωρίς γόμα


διαβάζω .. γρήγορα
ψάχνω .. κάπου θα’μαι κι εγώ
ξαναδιαβάζω .. πιο αργά
μήπως το πέρασα το κομμάτι μου
μη μου διέφυγε ίσως η λέξη
με το δικό μου όνομα πάνω της
κι άλλη μια φορά, πάλι ..
θα τη βρω, απλά κρυμμένη καλά είναι
ή απρόσεχτα στριμωγμένη
ή επίτηδες κάτω από άλλη φυλαγμένη ..

πόσες φορές την παθαίνω έτσι ..!!!
πόσες πολλές φορές
ξεχνιέμαι και νομίζω πως κρατώ εγώ το μολύβι ..
το μολύβι χωρίς γόμα

58 σχόλια:

flash είπε...

μα εσύ το κρατάς κορίτσι μου..
το μολύβι δίχως γόμα..
και όλοι μας κρατάμε από ένα..
ευτυχώς δυστυχώς, πώς να πεις;
αυτό είναι η ζωή..
κράτα γερά το μολυβάκι σου
και ;) όλα εκεί είναι, θα δεις :)
καλή..
νέα σελίδα!
Φιλί!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

εσύ και μόνο εσύ το κρατάς το μολύβι σου… και αν κάποια φορά το χάσεις και αν η γόμα κοπεί, θα είναι για λίγο - για πολύ λίγο και έπειτα πάλι θα το βρεις...

φιλί μωβούλι μου...

Κική Κωνσταντίνου είπε...

δε νομίζεις... εσύ κρατάς το μολύβι απλά κάποιες φορές ξεχνάς πως υπάρχει δίπλα σου και μια γομα για να σβησει καποια "κειμενα" που ισως να μη σου αρεσουν...

fish eye είπε...

τι ομορφο κειμενο !

*τι διαβαζεις μου ειπες;)

φιλια!

roundel είπε...

Καλή παρατήρηση φεγγάρι!

Όμορφο κείμενο μέγκυ...
Είναι άτιμες οι λέξεις μερικές φορές τρυπώνουν δίπλα σε άλλες, καλύπτονται από τη σκιά τους, κρύβονται μέσα στις φράσεις...

Ωστόσο γιατί νομίζω ότι έψαχνες να βρεις το όνομα σου σε κάποια λίστα;

~reflection~ είπε...

ΟΛΑ ΕΝΑ πριγκίπισσα...

Όποιος κι αν κρατά το μολύβι, η γραμμή που χαραζεται περιέχει κάτι κι από μας..

γιατί παντα άθελά μας αφήνουμε επιρροή στη Σκέψη των όσων μας συναναστρεφονται..

εδω, στην όμορφη Γειτονιά μας, το Γονίδιο της Συγγραφής έχει κλωνοποιηθεί όμορφα και επιτυχώς, ώστε ακόμη κι όταν γραφει ο Άλλος κάπου συλλαβίζεαι και το Δικό μας Όνομα...

Ο GiPάκος που είναι?....
που κρατά την μαγική Γόμα?..

Φιλακι ολογλυκο.....που δε σβήνεται!!!!

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Meg μου,

κρατώ το μολύβι μου. Εκείνο χωρίς γόμα. Ζωγραφίζω με χέρι σταθερό άλλοτε, τρεμάμενο άλλες φορές ένα μονοπάτι. Ζωή. Κι όπως το κρατάω, μ' αρέσει παίζοντας να βάζω μικρά, ανεπαίσθητα σημαδάκια στα μονοπάτια των άλλων. Στις ζωές. Όπως κι εκείνοι κάνουν σε μένα.
Κι έτσι γράφουμε όλοι μαζί το μεγάλο παραμύθι του κόσμου. Και το ζούμε γιατί το πιστεύουμε. Και το πιστεύουμε γιατί το ζούμε.
Μόνο όταν κοιτάζω τ' αστέρια το ξεχνάω το μολύβι μου...

Ανώνυμος είπε...

Eχουν ιερότητα η λέξεις άλλα και η σκέψεις .....

Προσοχή λοιπόν!

Μηθυμναίος είπε...

Καλύτερα έτσι, χωρίς γόμα, οπότε αφήνεις τις λέξεις όπως τις χάραξες δίχως να τις σβήσεις…

Drmakspy είπε...

.....ή απρόσεχτα στριμωγμένη
ή επίτηδες κάτω από άλλη φυλαγμένη .....
Πες μου σε ποιο θησαυροφυλάκιο βρήκες και που φύλαξες αυτές τις θεσπέσιες εκφράσεις;;;; Μα τι ρωτάω... Εσύ έχεις θησαυρούς στο μυαλό και καθημερινά τις κουβαλάς μπρος από την βιτρίνα της σελίδας σου με καρότσι την πέννα σου στην καρδιά σου και από εκεί στις καρδιές μας και πίσω πάλι.... Ζηλεύω την ψυχούλα σου...
Σε φιλώ γλυκά... Καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα...

Εκείνος είπε...

Χρειαζόμαστε άραγε πραγματικά τη γόμα; μήπως είναι καλύτερα τελικά να αφήνουμε τα λάθη έτσι μπροστά στα μάτια μας για να μην τα ξεχνάμε;

Την καλησπέρα μου.

Frezia είπε...

Εγώ δεν έχω μολύβι και γόμα,
νοερά τα γράφω όλα.

Unknown είπε...

φιλενάδα μου,
το μολύβι μου το κρατώ γερά,
κι όταν εγώ "γράφω" δεν στριμώγνω, δεν καλύπτω, δεν μπερδεύω ...

φιλί κορίτσι μου

Unknown είπε...

Δάκρυ μου,
εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, μολύβι με γόμα δεν έχω κρατήσει ποτέ εγώ.
Δεν τη χρειάζομαι τη γόμα, δεν τη θέλω. Δεν είμαι ικανή να σβήνω.

Φιλιά μάτια μου

Unknown είπε...

Εκφράσου μου,
τίποτα δεν θέλω να σβήνω, είτε μ'αρέσουν είτε όχι.

Καληνύχτα κορίτσι μου

Unknown είπε...

καρδούλα μου,
διαβάζω .. καρδιές

φιλάκι

Unknown είπε...

roundel μου,
όχι σε λίστα .. σε καρδιά έψαχνα

:))
ελπίζω να είσαι λίγο καλύτερα ε;

Unknown είπε...

Κάκια μου,
στο έχω ξαναγράψει,
είναι εντυπωσιακό το πόσο καλά με εξηγείς.

αα το Gipάκο δεν το θέλω για να σβήνει μα για να γράφει.

φιλιά που δεν σβήνουν κι από μένα

Unknown είπε...

Τι όμορφο Δήμητρα ν'αφήνεις το μολύβι μόνο για τ΄άστρα.
Χαίρομαι που και το δικό σου δεν έχει γόμα, αλλά δεν περίμενα και κάτι διαφορετικό από σένα ..

καληνύχτα .. "σκιά μου"

Unknown είπε...

Δημήτρη μου,
αν μου λες να προσέχω, λέξεις και σκέψεις, σου απαντώ πως δεν κάνω μια ζωή τίποτα άλλο .. προσέχω μονίμως.

:))

Unknown είπε...

Μηθυμναίε μου,
ναι, πάντα τις αφήνω όπως τις πρωτοχαράζω ..
σπάνια τις αλλάζω

καληνύχτα μας

Unknown είπε...

Σπύρο μου,
με συγκινείς.

Σ'ευχαριστώ για την αγάπη που μου δείχνεις. Είναι αμοιβαία και όχι .. τυχαία.

σε φιλώ

Unknown είπε...

Εκείνε μου,
εγώ το δήλωσα, δεν τη χρειάζομαι.
Λάθη - σωστά, όλα δικά μου.

Νά'σαι καλά

Unknown είπε...

frezούλα μου,
τα πολύτιμα είναι τα νοερά.

Συμφωνείς;
φιλί καρδιά μου

pylaros είπε...

Δυσκολέυτηκα να το καταλάβω,
στο μολύβι δεν πρέπει να υπάρχει γόμα, ότι γράφεις σήμερα είναι η αντανάκλαση της ψυχής σου αυτή τη στιγμή που γράφεις, όμως αύριο διαβάζοντας το μπορείς να δεις πόσο διαφορετικά σκεφτόσουν έτσι πλέκεις μια προσωπικότητα ανάλογα με το χαμόγελο της φύσης, την λαμπρότητα του ήλιου ή ακόμη και την εσωτερική σου επιθυμία...


Καλή Ανάσταση, meggie

Γαβριήλ

Τατιάνα Καρύδη είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Τατιάνα Καρύδη είπε...

Δεν χρειάζεσαι τη γόμα Meggie μου..
Δεν θέλεις ρετουσάρισμα.. Ο Αυθορμητισμός και η ένταση στην άκρη της πένας, επείγεται να βγεί όπως είναι ολόδροσος, φρέσκος και ενίοτε..διάπυρος!

Σε φιλώ
Καλή Ανάσταση γλυκιά μου

Αστοριανή είπε...

... μη μετανιώνεις για τίποτα!
Η Ζωή και η Αγάπη είναι...ιδιότροπες!

Μέγγυ μου, ευχαριστώ για τη φιλία σου.
Καλό Πάσχα,
Υιώτα, αστοριανή,
ΝΥ

next_day είπε...

Σημασία έχει ότι το κρατάς εσύ.. κι ας μην έχει γόμα.. ίσως αργότερα να ευχαριστείς γι'αυτό... που δεν έσβησες τίποτα.. όλα είναι κομμάτια μας και είναι κρίμα να τα σβήνουμε!

Φιλί!

meril είπε...

λέξεις...λέξεις...λέξεις
σκέφτομαι συχνά
ποιον απ' τους εαυτούς μας δείχνουν κάθε φορά
και ποια ανάγκη μας τυλίγουν κάθε φορά που επιτρέπουμε να βγουν σεριάνι
...................................
δύσκολα μαζί τους
για μας τουλάχιστον
τους ερασιτέχνες του είδους

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

πολλές φορές στη γραφή των αλλων βρίσκω κατι από μένα πολύ ή λίγο..πολλές φορές ταράζομαι και λέω δεν μπορεί για μένα γράφει..αόρατη εγώ..αλλά σκιαγραφημένη η εικόνα εαυτού μου στο ανάγνωσμα..
Καλό Πάσχα γλυκειά μου!! Να περάσεις όμορφα και με ανεξίτηλη την παρουσία σου με όσους αγαπάς!! Φιλί!!

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Δεν μας χρειάζεται η γόμα... Ακόμα κι αν γράφουμε φαινομενικά τα ίδια, δεν είναι ίδια. Ο γραφικός χαρακτήρας εντελώς σταθερός δεν είναι. Και την καλύτερη γόμα να σου φέρουν, δεν σβήνεται τίποτα...
Αλλά η ουσία είναι ότι εσύ κρατάς το μολύβι. Και μπορείς να γράψεις, να ζωγραφίσεις, να μουτζουρώσεις, να κάνεις ό,τι θες...

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!

Unknown είπε...

Στο δικό μου μολύβι Γαβριήλ μου δεν υπάρχει γόμα, σωστά κατάλαβες, γιατί γράφει πάντα τη "στιγμή" μου.
Ειδικά αυτές τις γραμμούλες τις έγραψα για να εκτονώσω τη "στιγμή" και έτσι βγήκε δυσνόητο.

Σ'ευχαριστώ Γαβριήλ μου για την προσπάθεια που κάνεις να με καταλάβεις.

Την αγάπη μου

Unknown είπε...

Ρεγγίνα μου,
τά'παμε .. ο αυθορμητισμός μου δεν ανακόπτεται ό,τι τεχνικές κι αν μεταχειριστώ ..

φιλιά πολλά

Unknown είπε...

Αστοριανή μου,
ιδιότροπες δεν λες τίποτα ..

δεν μετανιώνω .. κάποιες φορές μόνο θυμώνω μαζί μου .. τίποτα άλλο

μακάρι να σε γνώριζα κι από κοντά
φιλί

Unknown είπε...

Διαμαντένια μου,
ανέκαθεν ήξερα πως γόμα δεν θα πιάσει το χέρι μου, κι ανέκαθεν ήμουν ευχαριστημένη γι'αυτό, κι αν έχει προκύψει μιά δυό φορές σβήστηκε ό,τι δεν ήταν δικό μου.

φιλάκια πολλά καλό κορίτσι

Unknown είπε...

Meril μου,
μεγάλο το θέμα ..
τί δείχνουν, τί τυλίγουν .. αυτές οι λέξεις που αφήνουμε να κυλίσουν προς τα έξω μας.
Πολλές φορές, όταν διαβάζω τους επαγγελματίες του είδους, αναρωτιέμαι πώς είναι μετά τη λήξη τους εγχειρήματος.
Όπως και νά'χει, ερασιτέχνες ή επαγγελματίες τα "δύσκολα" είναι για τους ανθρώπους ε;

φιλί

Unknown είπε...

Πέλα μου,
την ξέρω την αίσθηση αυτή και την νιώθω ως "παρηγορία".
Περίεργο; Μπορεί ...

Την αγάπη μου πάντα

Unknown είπε...

Πρωτόπλαστη μου,
τι να την κάνουμε τη γόμα;
άλλωστε εμείς δεν ψάχνουμε να σβήσουμε .. αλλά να βρούμε ε;

μήπως γίνεται να μου στείλεις το χθεσινό τραγουδάκι της αφιέρωσης;;

σε φιλώ και την Τρίτη .. ραντεβού χαχα βρήκα τί κάνω τις Τρίτες .. επιτέλους!!!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Δεν χρειάζεσαι ούτε μολύβι πολύ περισσότερο δεν χρειάζεσαι γόμα.
Το μολύβι σου είναι η ψυχή σου, οι αισθήσεις σου, τα συναισθήματα σου. Και είσαι πλούσια σε αυτά εσύ.
Έτσι και αποτυπωσουν κάτι δεν υπάρχει γόμα που μπορεί να τα σβήσει. Ισως καμιά ο χρόνος τα ξεθωριάζει απλώς!!
Όμως είναι πολύ όμορφη η αναζήτηση αυτή που κατέγραψες.

Ανώνυμος είπε...

Μου θύμισες το θεϊκό ποίημα του Ομάρ Καγιάμ...

Το Κινούμενο Δάχτυλο γράφει
και έχοντας γράψει, προχωρεί
Και όλη σου η ευλάβεια, όλη σου η ευστροφία,
δε γίνεται να το ξελογιάσουν
και να το κάνουν να γυρίσει πίσω
για ν' ακυρώσει έστω και μισή γραμμή
\δεν μπορούν να σβήσουν ούτε μία λέξη

1048-1122

Αλλά ναι, και εγώ επιμένω... εσύ το μολύβι εσύ και η γόμα...

Φιλί σε μία Ανάσταση Ανάταση... εσωτερικοεξωτερική...

Κωνσταντίνος Μαντζούρης είπε...

Μα όλα τα μολύβια χωρίς γόμα είναι θαρρώ.
Ότι γράψαμε εμείς ή γράφτηκε για μας, είναι η ιστορία μας, οι δικές μας στιγμές., είναι η ζωή μας. Η γόμα είναι για εκείνους που πιστεύουν πως η ζωή ξαναγράφεται. Όχι είναι ουτοπία. Η ζωή δεν είναι παρτίδα να την παίξουμε από την αρχή. Κι έτσι να είναι, το πιο λογικό είναι να πάμε σε μια καινούργια.. Έτσι ρεφάρεις στη ζωή. Καμιά γόμα δε σε σώζει. Ότι γράφτηκε δεν ξεγράφεται.

Φιλιά με κάποια παραπονάκια

iamaticus είπε...

Εγω τωρα MEGGIE μου...

θα σου αφησω...
ΤΗ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΠΑ...και δε φανηκε...

ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ:

"ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ"!!!...που φανηκε!!!

ευχαριστιες

ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ είπε...

Πολλές φορές η ζωή φαίνεται πως μας προσπερνάει,στο χέρι μας είναι να της δείξουμε πως υπάρχουμε.
Μικροί και ταπεινοί ίσως ,σαν μια τελεία ή σαν ένα τόσο δα γραμματάκι μέσα στο βιβλίο της μα υπάρχουμε και χωρίς εμάς δεν θα ήταν ίδιο το βιβλίο!
Και στο λέει αυτό το "μ" από τη σελίδα 1965 τόμος πρώτος παράγραφος 12...

Την αγάπη μας και τα φιλιά μας
(Σταματήστε να τους Ψηφίζετε..."Φτύστε" τους!!!)

flash είπε...

Καλή Ανάσταση
meggie μου!
με την αγάπη μου..

Kαλό ξημέρωμα να χεις!

Unknown είπε...

Χριστόφορέ μου,
με περιέγραψες με ακρίβεια.
Ό,τι καταγραφεί δεν σβήνεται.

Καλή Ανάσταση σου εύχομαι
φιλί

Unknown είπε...

Οδοιπόρε μου,
πριν φτάσουμε "χαμηλά" η γόμα είναι ίσως όπλο.

Ευχές και την αγάπη μου

Unknown είπε...

Κωνσταντίνε μου,
κι εγώ πιστεύω πως η ζωή δεν ξαναγράφεται, όσοι πιστεύουν αλλιώς .. ας ξαναγράψουν.

ευχές και την αγάπη μου
(τα παραπονάκια άστα ελεύθερα)

Unknown είπε...

Iamaticus
σ'ευχαριστώ για ό,τι αφήνεις να με φτάσει .. ορατό ή αόρατο.

σε φιλώ

Unknown είπε...

Καπετάνιε μου,
κι εγώ σ'έναν από τους τελευταίους τόμους, σε μια πρωτελευταία σελίδα, μέσα σε μια μικρή λεξούλα, ένα τελευταίο γράμμα.

Να είστε καλά και οι δυό σας

Unknown είπε...

φιλενάδα μου,
ξημέρωσε όμορφα

θα τα πούμε
φιλάκι

Wicca είπε...

Τίποτε δεν μπορεί να σβηστεί, όσες γόμες κι αν μας χαρίσουν. Καλό Πάσχα με μαγεία στην καρδιά.

Νικόλας K. είπε...

Καλή Ανάσταση εύχομαι... Γαλήνη στις ψυχές των ανθρώπων:-)

flash είπε...

Χριστός Ανέστη!
όμορφα να περάσεις μάτια μου,
τα λέμε... :)

Άνεμος είπε...

Τί δύσκολο να μην είσαι εκεί... Να ψάχνεις, όπως περιγράφεις, και να μη σε βρίσκεις...

Και γω την παθαίνω έτσι... Αρχίζω και συνηθίζω την ιδέα ότι δεν υπάρχει γόμα...
Ίσως είναι καλύτερα...

Καλημέρα και χρόνια πολλά !

Γιώργος είπε...

Χριστός ανέστη Μέγκη μου...

Υγεία, Φώτιση και Καταλλαγή...

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Xρόνια σου πολλά ψυχή μου.

φιλιά πολλά σου ακουμπάω κι ευχές για αγάπη, ευτυχία, γαλήνη και υγεία....

:)))))

lourdi lourdaki είπε...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
ΦΙΛΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΜΟΥΑΤΣ!!