διαβάζω .. γρήγορα
ψάχνω .. κάπου θα’μαι κι εγώ
ξαναδιαβάζω .. πιο αργά
μήπως το πέρασα το κομμάτι μου
μη μου διέφυγε ίσως η λέξη
με το δικό μου όνομα πάνω της
κι άλλη μια φορά, πάλι ..
θα τη βρω, απλά κρυμμένη καλά είναι
ή απρόσεχτα στριμωγμένη
ή επίτηδες κάτω από άλλη φυλαγμένη ..
ψάχνω .. κάπου θα’μαι κι εγώ
ξαναδιαβάζω .. πιο αργά
μήπως το πέρασα το κομμάτι μου
μη μου διέφυγε ίσως η λέξη
με το δικό μου όνομα πάνω της
κι άλλη μια φορά, πάλι ..
θα τη βρω, απλά κρυμμένη καλά είναι
ή απρόσεχτα στριμωγμένη
ή επίτηδες κάτω από άλλη φυλαγμένη ..
πόσες φορές την παθαίνω έτσι ..!!!
πόσες πολλές φορές
ξεχνιέμαι και νομίζω πως κρατώ εγώ το μολύβι ..
το μολύβι χωρίς γόμα
πόσες πολλές φορές
ξεχνιέμαι και νομίζω πως κρατώ εγώ το μολύβι ..
το μολύβι χωρίς γόμα
58 σχόλια:
μα εσύ το κρατάς κορίτσι μου..
το μολύβι δίχως γόμα..
και όλοι μας κρατάμε από ένα..
ευτυχώς δυστυχώς, πώς να πεις;
αυτό είναι η ζωή..
κράτα γερά το μολυβάκι σου
και ;) όλα εκεί είναι, θα δεις :)
καλή..
νέα σελίδα!
Φιλί!
εσύ και μόνο εσύ το κρατάς το μολύβι σου… και αν κάποια φορά το χάσεις και αν η γόμα κοπεί, θα είναι για λίγο - για πολύ λίγο και έπειτα πάλι θα το βρεις...
φιλί μωβούλι μου...
δε νομίζεις... εσύ κρατάς το μολύβι απλά κάποιες φορές ξεχνάς πως υπάρχει δίπλα σου και μια γομα για να σβησει καποια "κειμενα" που ισως να μη σου αρεσουν...
τι ομορφο κειμενο !
*τι διαβαζεις μου ειπες;)
φιλια!
Καλή παρατήρηση φεγγάρι!
Όμορφο κείμενο μέγκυ...
Είναι άτιμες οι λέξεις μερικές φορές τρυπώνουν δίπλα σε άλλες, καλύπτονται από τη σκιά τους, κρύβονται μέσα στις φράσεις...
Ωστόσο γιατί νομίζω ότι έψαχνες να βρεις το όνομα σου σε κάποια λίστα;
ΟΛΑ ΕΝΑ πριγκίπισσα...
Όποιος κι αν κρατά το μολύβι, η γραμμή που χαραζεται περιέχει κάτι κι από μας..
γιατί παντα άθελά μας αφήνουμε επιρροή στη Σκέψη των όσων μας συναναστρεφονται..
εδω, στην όμορφη Γειτονιά μας, το Γονίδιο της Συγγραφής έχει κλωνοποιηθεί όμορφα και επιτυχώς, ώστε ακόμη κι όταν γραφει ο Άλλος κάπου συλλαβίζεαι και το Δικό μας Όνομα...
Ο GiPάκος που είναι?....
που κρατά την μαγική Γόμα?..
Φιλακι ολογλυκο.....που δε σβήνεται!!!!
Meg μου,
κρατώ το μολύβι μου. Εκείνο χωρίς γόμα. Ζωγραφίζω με χέρι σταθερό άλλοτε, τρεμάμενο άλλες φορές ένα μονοπάτι. Ζωή. Κι όπως το κρατάω, μ' αρέσει παίζοντας να βάζω μικρά, ανεπαίσθητα σημαδάκια στα μονοπάτια των άλλων. Στις ζωές. Όπως κι εκείνοι κάνουν σε μένα.
Κι έτσι γράφουμε όλοι μαζί το μεγάλο παραμύθι του κόσμου. Και το ζούμε γιατί το πιστεύουμε. Και το πιστεύουμε γιατί το ζούμε.
Μόνο όταν κοιτάζω τ' αστέρια το ξεχνάω το μολύβι μου...
Eχουν ιερότητα η λέξεις άλλα και η σκέψεις .....
Προσοχή λοιπόν!
Καλύτερα έτσι, χωρίς γόμα, οπότε αφήνεις τις λέξεις όπως τις χάραξες δίχως να τις σβήσεις…
.....ή απρόσεχτα στριμωγμένη
ή επίτηδες κάτω από άλλη φυλαγμένη .....
Πες μου σε ποιο θησαυροφυλάκιο βρήκες και που φύλαξες αυτές τις θεσπέσιες εκφράσεις;;;; Μα τι ρωτάω... Εσύ έχεις θησαυρούς στο μυαλό και καθημερινά τις κουβαλάς μπρος από την βιτρίνα της σελίδας σου με καρότσι την πέννα σου στην καρδιά σου και από εκεί στις καρδιές μας και πίσω πάλι.... Ζηλεύω την ψυχούλα σου...
Σε φιλώ γλυκά... Καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα...
Χρειαζόμαστε άραγε πραγματικά τη γόμα; μήπως είναι καλύτερα τελικά να αφήνουμε τα λάθη έτσι μπροστά στα μάτια μας για να μην τα ξεχνάμε;
Την καλησπέρα μου.
Εγώ δεν έχω μολύβι και γόμα,
νοερά τα γράφω όλα.
φιλενάδα μου,
το μολύβι μου το κρατώ γερά,
κι όταν εγώ "γράφω" δεν στριμώγνω, δεν καλύπτω, δεν μπερδεύω ...
φιλί κορίτσι μου
Δάκρυ μου,
εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, μολύβι με γόμα δεν έχω κρατήσει ποτέ εγώ.
Δεν τη χρειάζομαι τη γόμα, δεν τη θέλω. Δεν είμαι ικανή να σβήνω.
Φιλιά μάτια μου
Εκφράσου μου,
τίποτα δεν θέλω να σβήνω, είτε μ'αρέσουν είτε όχι.
Καληνύχτα κορίτσι μου
καρδούλα μου,
διαβάζω .. καρδιές
φιλάκι
roundel μου,
όχι σε λίστα .. σε καρδιά έψαχνα
:))
ελπίζω να είσαι λίγο καλύτερα ε;
Κάκια μου,
στο έχω ξαναγράψει,
είναι εντυπωσιακό το πόσο καλά με εξηγείς.
αα το Gipάκο δεν το θέλω για να σβήνει μα για να γράφει.
φιλιά που δεν σβήνουν κι από μένα
Τι όμορφο Δήμητρα ν'αφήνεις το μολύβι μόνο για τ΄άστρα.
Χαίρομαι που και το δικό σου δεν έχει γόμα, αλλά δεν περίμενα και κάτι διαφορετικό από σένα ..
καληνύχτα .. "σκιά μου"
Δημήτρη μου,
αν μου λες να προσέχω, λέξεις και σκέψεις, σου απαντώ πως δεν κάνω μια ζωή τίποτα άλλο .. προσέχω μονίμως.
:))
Μηθυμναίε μου,
ναι, πάντα τις αφήνω όπως τις πρωτοχαράζω ..
σπάνια τις αλλάζω
καληνύχτα μας
Σπύρο μου,
με συγκινείς.
Σ'ευχαριστώ για την αγάπη που μου δείχνεις. Είναι αμοιβαία και όχι .. τυχαία.
σε φιλώ
Εκείνε μου,
εγώ το δήλωσα, δεν τη χρειάζομαι.
Λάθη - σωστά, όλα δικά μου.
Νά'σαι καλά
frezούλα μου,
τα πολύτιμα είναι τα νοερά.
Συμφωνείς;
φιλί καρδιά μου
Δυσκολέυτηκα να το καταλάβω,
στο μολύβι δεν πρέπει να υπάρχει γόμα, ότι γράφεις σήμερα είναι η αντανάκλαση της ψυχής σου αυτή τη στιγμή που γράφεις, όμως αύριο διαβάζοντας το μπορείς να δεις πόσο διαφορετικά σκεφτόσουν έτσι πλέκεις μια προσωπικότητα ανάλογα με το χαμόγελο της φύσης, την λαμπρότητα του ήλιου ή ακόμη και την εσωτερική σου επιθυμία...
Καλή Ανάσταση, meggie
Γαβριήλ
Δεν χρειάζεσαι τη γόμα Meggie μου..
Δεν θέλεις ρετουσάρισμα.. Ο Αυθορμητισμός και η ένταση στην άκρη της πένας, επείγεται να βγεί όπως είναι ολόδροσος, φρέσκος και ενίοτε..διάπυρος!
Σε φιλώ
Καλή Ανάσταση γλυκιά μου
... μη μετανιώνεις για τίποτα!
Η Ζωή και η Αγάπη είναι...ιδιότροπες!
Μέγγυ μου, ευχαριστώ για τη φιλία σου.
Καλό Πάσχα,
Υιώτα, αστοριανή,
ΝΥ
Σημασία έχει ότι το κρατάς εσύ.. κι ας μην έχει γόμα.. ίσως αργότερα να ευχαριστείς γι'αυτό... που δεν έσβησες τίποτα.. όλα είναι κομμάτια μας και είναι κρίμα να τα σβήνουμε!
Φιλί!
λέξεις...λέξεις...λέξεις
σκέφτομαι συχνά
ποιον απ' τους εαυτούς μας δείχνουν κάθε φορά
και ποια ανάγκη μας τυλίγουν κάθε φορά που επιτρέπουμε να βγουν σεριάνι
...................................
δύσκολα μαζί τους
για μας τουλάχιστον
τους ερασιτέχνες του είδους
πολλές φορές στη γραφή των αλλων βρίσκω κατι από μένα πολύ ή λίγο..πολλές φορές ταράζομαι και λέω δεν μπορεί για μένα γράφει..αόρατη εγώ..αλλά σκιαγραφημένη η εικόνα εαυτού μου στο ανάγνωσμα..
Καλό Πάσχα γλυκειά μου!! Να περάσεις όμορφα και με ανεξίτηλη την παρουσία σου με όσους αγαπάς!! Φιλί!!
Δεν μας χρειάζεται η γόμα... Ακόμα κι αν γράφουμε φαινομενικά τα ίδια, δεν είναι ίδια. Ο γραφικός χαρακτήρας εντελώς σταθερός δεν είναι. Και την καλύτερη γόμα να σου φέρουν, δεν σβήνεται τίποτα...
Αλλά η ουσία είναι ότι εσύ κρατάς το μολύβι. Και μπορείς να γράψεις, να ζωγραφίσεις, να μουτζουρώσεις, να κάνεις ό,τι θες...
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!
Στο δικό μου μολύβι Γαβριήλ μου δεν υπάρχει γόμα, σωστά κατάλαβες, γιατί γράφει πάντα τη "στιγμή" μου.
Ειδικά αυτές τις γραμμούλες τις έγραψα για να εκτονώσω τη "στιγμή" και έτσι βγήκε δυσνόητο.
Σ'ευχαριστώ Γαβριήλ μου για την προσπάθεια που κάνεις να με καταλάβεις.
Την αγάπη μου
Ρεγγίνα μου,
τά'παμε .. ο αυθορμητισμός μου δεν ανακόπτεται ό,τι τεχνικές κι αν μεταχειριστώ ..
φιλιά πολλά
Αστοριανή μου,
ιδιότροπες δεν λες τίποτα ..
δεν μετανιώνω .. κάποιες φορές μόνο θυμώνω μαζί μου .. τίποτα άλλο
μακάρι να σε γνώριζα κι από κοντά
φιλί
Διαμαντένια μου,
ανέκαθεν ήξερα πως γόμα δεν θα πιάσει το χέρι μου, κι ανέκαθεν ήμουν ευχαριστημένη γι'αυτό, κι αν έχει προκύψει μιά δυό φορές σβήστηκε ό,τι δεν ήταν δικό μου.
φιλάκια πολλά καλό κορίτσι
Meril μου,
μεγάλο το θέμα ..
τί δείχνουν, τί τυλίγουν .. αυτές οι λέξεις που αφήνουμε να κυλίσουν προς τα έξω μας.
Πολλές φορές, όταν διαβάζω τους επαγγελματίες του είδους, αναρωτιέμαι πώς είναι μετά τη λήξη τους εγχειρήματος.
Όπως και νά'χει, ερασιτέχνες ή επαγγελματίες τα "δύσκολα" είναι για τους ανθρώπους ε;
φιλί
Πέλα μου,
την ξέρω την αίσθηση αυτή και την νιώθω ως "παρηγορία".
Περίεργο; Μπορεί ...
Την αγάπη μου πάντα
Πρωτόπλαστη μου,
τι να την κάνουμε τη γόμα;
άλλωστε εμείς δεν ψάχνουμε να σβήσουμε .. αλλά να βρούμε ε;
μήπως γίνεται να μου στείλεις το χθεσινό τραγουδάκι της αφιέρωσης;;
σε φιλώ και την Τρίτη .. ραντεβού χαχα βρήκα τί κάνω τις Τρίτες .. επιτέλους!!!
Δεν χρειάζεσαι ούτε μολύβι πολύ περισσότερο δεν χρειάζεσαι γόμα.
Το μολύβι σου είναι η ψυχή σου, οι αισθήσεις σου, τα συναισθήματα σου. Και είσαι πλούσια σε αυτά εσύ.
Έτσι και αποτυπωσουν κάτι δεν υπάρχει γόμα που μπορεί να τα σβήσει. Ισως καμιά ο χρόνος τα ξεθωριάζει απλώς!!
Όμως είναι πολύ όμορφη η αναζήτηση αυτή που κατέγραψες.
Μου θύμισες το θεϊκό ποίημα του Ομάρ Καγιάμ...
Το Κινούμενο Δάχτυλο γράφει
και έχοντας γράψει, προχωρεί
Και όλη σου η ευλάβεια, όλη σου η ευστροφία,
δε γίνεται να το ξελογιάσουν
και να το κάνουν να γυρίσει πίσω
για ν' ακυρώσει έστω και μισή γραμμή
\δεν μπορούν να σβήσουν ούτε μία λέξη
1048-1122
Αλλά ναι, και εγώ επιμένω... εσύ το μολύβι εσύ και η γόμα...
Φιλί σε μία Ανάσταση Ανάταση... εσωτερικοεξωτερική...
Μα όλα τα μολύβια χωρίς γόμα είναι θαρρώ.
Ότι γράψαμε εμείς ή γράφτηκε για μας, είναι η ιστορία μας, οι δικές μας στιγμές., είναι η ζωή μας. Η γόμα είναι για εκείνους που πιστεύουν πως η ζωή ξαναγράφεται. Όχι είναι ουτοπία. Η ζωή δεν είναι παρτίδα να την παίξουμε από την αρχή. Κι έτσι να είναι, το πιο λογικό είναι να πάμε σε μια καινούργια.. Έτσι ρεφάρεις στη ζωή. Καμιά γόμα δε σε σώζει. Ότι γράφτηκε δεν ξεγράφεται.
Φιλιά με κάποια παραπονάκια
Εγω τωρα MEGGIE μου...
θα σου αφησω...
ΤΗ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΠΑ...και δε φανηκε...
ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ:
"ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ"!!!...που φανηκε!!!
ευχαριστιες
Πολλές φορές η ζωή φαίνεται πως μας προσπερνάει,στο χέρι μας είναι να της δείξουμε πως υπάρχουμε.
Μικροί και ταπεινοί ίσως ,σαν μια τελεία ή σαν ένα τόσο δα γραμματάκι μέσα στο βιβλίο της μα υπάρχουμε και χωρίς εμάς δεν θα ήταν ίδιο το βιβλίο!
Και στο λέει αυτό το "μ" από τη σελίδα 1965 τόμος πρώτος παράγραφος 12...
Την αγάπη μας και τα φιλιά μας
(Σταματήστε να τους Ψηφίζετε..."Φτύστε" τους!!!)
Καλή Ανάσταση
meggie μου!
με την αγάπη μου..
Kαλό ξημέρωμα να χεις!
Χριστόφορέ μου,
με περιέγραψες με ακρίβεια.
Ό,τι καταγραφεί δεν σβήνεται.
Καλή Ανάσταση σου εύχομαι
φιλί
Οδοιπόρε μου,
πριν φτάσουμε "χαμηλά" η γόμα είναι ίσως όπλο.
Ευχές και την αγάπη μου
Κωνσταντίνε μου,
κι εγώ πιστεύω πως η ζωή δεν ξαναγράφεται, όσοι πιστεύουν αλλιώς .. ας ξαναγράψουν.
ευχές και την αγάπη μου
(τα παραπονάκια άστα ελεύθερα)
Iamaticus
σ'ευχαριστώ για ό,τι αφήνεις να με φτάσει .. ορατό ή αόρατο.
σε φιλώ
Καπετάνιε μου,
κι εγώ σ'έναν από τους τελευταίους τόμους, σε μια πρωτελευταία σελίδα, μέσα σε μια μικρή λεξούλα, ένα τελευταίο γράμμα.
Να είστε καλά και οι δυό σας
φιλενάδα μου,
ξημέρωσε όμορφα
θα τα πούμε
φιλάκι
Τίποτε δεν μπορεί να σβηστεί, όσες γόμες κι αν μας χαρίσουν. Καλό Πάσχα με μαγεία στην καρδιά.
Καλή Ανάσταση εύχομαι... Γαλήνη στις ψυχές των ανθρώπων:-)
Χριστός Ανέστη!
όμορφα να περάσεις μάτια μου,
τα λέμε... :)
Τί δύσκολο να μην είσαι εκεί... Να ψάχνεις, όπως περιγράφεις, και να μη σε βρίσκεις...
Και γω την παθαίνω έτσι... Αρχίζω και συνηθίζω την ιδέα ότι δεν υπάρχει γόμα...
Ίσως είναι καλύτερα...
Καλημέρα και χρόνια πολλά !
Χριστός ανέστη Μέγκη μου...
Υγεία, Φώτιση και Καταλλαγή...
Xρόνια σου πολλά ψυχή μου.
φιλιά πολλά σου ακουμπάω κι ευχές για αγάπη, ευτυχία, γαλήνη και υγεία....
:)))))
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
ΦΙΛΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΜΟΥΑΤΣ!!
Δημοσίευση σχολίου