Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Ένα ... συστημένο ακόμα

Το μεθυσμένο καράβι

[...]
Είδα αρχιπέλαγα αστρικά! Κι είδα νησιά με πάθος
Ν' ανοίγουνε τα ουράνια τους στον κάθε ναυτικό.
-Μήπως κοιμάσαι εξόριστο, σ' αβυσσαλέο βάθος,
Σμήνος πουλιών ολόχρυσων, Σφρίγος μελλοντικό;-

Μα φτάνει! Εκλαψα πολύ! Οι Χαραυγές φαρμάκι,
Κάθε σελήνη απαίσια, κάθε ήλιος φοβερός:
Μ' έριξε ο άγριος έρωτας στης μέθης του τη νάρκη.
Να έσπαζε η καρίνα μου! Να μ' έπαιρνε ο βυθός!
[...]


ARTHUR RIMBAUD


Έρχονται και με βρίσκουν, σαν συστημένα γράμματα, σαν μηνύματα στην ακριβή τους ώρα και μένω άφωνη, και αντιστέκομαι, μα στην επιμονή τους, έστω για να τιμήσω την συνέπειά τους, την ακέραιη επίδοσή τους και την αιφνίδια επιρροή τους, χαλάλι ... θα βυθιστώ μέσα τους.

54 σχόλια:

Μαριάνθη είπε...

Να βυθιστείς για να αναδυθείς και πάλι δυνατότερη.
Καλό Σαββατοκύριακο με φεγγοβόλες χαραυγές...

Unknown είπε...

Μαριάνθη μου,
τι συγχρονισμός ήταν αυτός!
Εγώ, στο σπίτι σου να σου μολογώ πως για την Σμύρνη δεν μπορώ να διαβάσω άλλο κι εσύ, εδώ, ν'αφήνεις τη συμβουλή σου.

Καληνύχτες γλυκιά μου

Μαριάνθη είπε...

:))
Είδες πώς χαίρεται η ψυχή του ανθρώπου;
καληνύχτα κι από μένα!!

Nina είπε...

Πολύ όμορφη ανάρτηση...!
Να βυθιστείς..!
Καληνύχτα!

Athens Girl είπε...

Ένα ποίημα …
Ένα τραγούδι…
Δεν μπορεί, λες…
Για μένα το έγραψε…!

Αστοριανή είπε...

...τούτη τη μεταμεσονύχτια ώρα,
που ακόμη δεν "πήγα" στα δικά μου,
κάνω "πεταχτές επισκέψεις"...

Γνωστό σε μένα, το ποίημα του Ριμπώ,
κι μετάφραση, σε παραδοσιακό, πετυχημένη.
Θα μου πεις, όμως, τον μετφραστή, γίνεται;
Να είσαι καλά,
Υιώτα Στρατή
"αστοριανή"
ΝΥ

kovo voltes... είπε...

Και μένα με βρήκε αυτό το ποίημα ;)
Δυνατό...Βύθισμα και ανάδυση ξανά και ξανά...

Νικόλας K. είπε...

Καλημέρα:-)
Κολύμπα μέσα στα συναισθήματα που σου προκάλεσε το ποίημα του RIMBAUD. Ακριβώς αυτό κάνει ένα ποίημα! Σου ξυπνά σκέψεις, συναισθήματα, δονεί τις κατάλληλες χορδές και δακρύζεις,γελάς, αναπολείς!
Επέτρεψε μου να σου αφήσω ένα ακόμα του ίδιου από το "ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ"
[...] θέλω να έρθει τώρα
του έρωτα η ώρα.
Έκανα τόση υπομονή
κι η λησμονιά παντοτινή
Φόβοι, καημοί και θλίψη [...]

flash είπε...

meggie μου :)

τα συστημένα σου μοιράζεσαι μαζί μας ψυχή μου!
μα είναι δικά σου, σε σένα οικειος ο γραφικός τους χαρακτήρας.. σε μένα μόνο ο δικός σου :)

θα σου πω κάτι, όχι για σένα, για μένα έχω ανάγκη να το πω.. το ποίημα σαν να μην είναι του Ρεμπώ, σαν να το έγραψες εσύ η ίδια χθες βράδυ και συστημένο μου το έστειλες εδώ, σε τούτη τη στιγμή του χρόνου.. με τα γράμματά σου να το διαβάσω, εγώ..

και με πιάνει κάτι και το διαβάζω ανάποδα ξέρεις, ανά δίστιχο.. κάνοντας τέλος την αρχή και το 'είδα', 'να δώ'.. αχ να δω!

άκουσε το..
http://www.youtube.com/watch?v=DuPPzOttQEI

την αγάπη μου, καλή μου φίλη

Prisoned Soul είπε...

Αξίζουν όσο τίποτα τέτοιες βουτιές καλή μου, και χαίρομαι που ανεβαίνεις ξανά εδώ στην επιφάνεια κουβαλώντας μαζί σου θησαυρούς για να νιώσουμε και μεις και να δούμε όσα ένιωσες.
Φιλιά

Despina είπε...

βουτιά σε βάθος συναισθημάτων!

ποίηση
διαπροσωπική!

καλό Σαββατοκύριακο!

Μηθυμναίος είπε...

Πάντα θα μας «δανείζουν» η ποίηση και οι ποιητές!
Πόσο το χρειαζόμαστε κάποιες στιγμές…

Καπετάνισσα είπε...

Κουκλίτσα μας γλυκιά....

Να βυθιστείς αν είναι η ανάδυση να σε φέρει ανανεωμένη και γεμάτη χαμόγελο και πίστη σε αυτά που θα έρθουν....
μα αν είναι να βυθιστείς για να μείνεις για πάντα κρυμμένη στο βυθό σου.... δεν αξίζει καρδούλα μου.... αυτά που δεν ζήσαμε ακόμη είναι τα πιο όμορφα....
Αυτό να θυμάσαι....

Την αγάπη μας, απλή και δυνατή....

Emelia είπε...

Μέσα στο πέλαγος το φουρτουνιασμένο βούτα και κολύμπα σαν να μην ήξερες ποτέ να κολυμπάς. Βγαίνεις άλλος άνθρωπος, αναβαπτισμένος και ενδυμένος το φως του ταξιδιού. Φτάσε σε βάθη δυσθεώρητα αλλά ανέβα πάλι στην επιφάνεια να αναπνεύσεις γιατί είσαι του βάθους αλλά όχι του βυθού...

Άνεμος είπε...

Πως να μη βυθιστείς σε τέτοιο στίχο...; Τέτοιες λέξεις...;

Πόσο ωραία το έθεσε ο καλλιτέχνης...

Καλησπέρα!

ποιώ - ελένη είπε...

ξαστόχησαν τα πελαγίσια λόγια σου
και με βρήκαν ίσα στη καρδιά
δυο αλήτες άνεμοι έσπασαν την καρίνα μου κι εγώ δεν ξέρω αν υπάρχω καθώς βυθίζομαι στην αρμύρα του έρωτα
Σε φιλώ καλή μου

Frezia είπε...

Μου αρέσει να διαβάζω ποιήματα
ειδικά ξένων ποιητών.
Επειδή αυτά δεν τα συναντώ
τόσο συχνά, εδώ στις διάφορες αναρτήσεις.
Αν και δεν τα καταλαβαίνω πάντα όλα.
Αυτό του RIMBAUD με αγγιξε βαθιά!
Να περάσεις καλά το διήμερο...

V είπε...

Έρχονται στον χρόνο που τους πρέπει meggie μου. Έρχονται γιατί θέλουν να τα νοιώσεις. Ώσπου να πεις ...θα βυθιστώ μέσα τους.

Είναι φορές που στην αλήθεια μας αντιστεκόμαστε...

σε φιλώ!

Makis Del είπε...

erxontai kuriws gia na mas deiksoun pws eimaste zwntanoi...pws tipota den teleiwnei an emeis den to theloume....as vuthistoume meggie....kai as afisoume tin alithia na mas kurieusei...

nina είπε...

Μερικές φορές μοιάζει σαν να συνωμοτεί το σύμπαν και μάλιστα με εξαιρετική ακρίβεια.
Μήπως γνωρίζεις ποιος είναι ο μεταφραστής;

Να είσαι καλά Μέγκυ μου!

Drmakspy είπε...

Υπέροχο... Μα αλήθεια τι εκπληκτική μετάφραση... Πόσο όμορφα αποδόθηκε και με ρίμα στα Ελληνικά... Σαν να είχε γραφτεί πρωτότυπα στα Ελληνικά...

Unknown είπε...

Ναι Μαριάνθη μου,
η ψυχή χαίρεται με τα απλά, πάντα...

Unknown είπε...

Κόκκινη Νίνα μου,
νάσαι καλά κορίτσι μου.

Ποιός να μου το'λεγε, σε βυθούς στίχων να ... κολυμπάω...

Unknown είπε...

Κορίτσι της Αθήνας (πια),
ακριβώς αυτό είπα.

Είδες κάτι στίχοι τι κάνουν;

Καληνύχτα μάτια μου

Unknown είπε...

Αστοριανή μου,
καλώς ήρθες.

Και βέβαια γίνεται,
μαζί με τους στίχους έλαβα και τα παρακάτω στοιχεία:
"Απόσπασμα από την έκδοση «Το μεθυσμένο καράβι, ποιήματα
και επιστολές», μτφρ.: Στρατής Πασχάλης, Γαβριηλίδης 2008"
από το e-poema, ηλεκτρονικό περιοδικό για την ποίηση.
http://www.e-poema.eu/index_gr.php

θα τα πούμε ξανά

Unknown είπε...

Βολτίτσα μου,
δυναμίτης που με βρήκε σαν ... προϊδεασμός ...

φιλί ψυχή μου

Unknown είπε...

Νικόλα μου,
δονεί τις κατάλληλες χορδές ...

"Μα φτάνει! Έκλαψα πολύ! Οι Χαραυγές φαρμάκι .. Κάθε σελήνη απαίσια, κάθε ήλιος φοβερός ..."

τις δονεί πολύ όμως

:)

Unknown είπε...

flasάκι μου,
ν'ακούω "σκιές" ....
αυτές που μόνο εγώ μπορώ ...

σ'ευχαριστώ φιλενάδα

Unknown είπε...

Αλήθεια μου,
οι θησαυροί είναι για να μοιράζονται ...
συνήθειό μου εδώ και χρόνια ...
αναρωτιέμαι αν ποτέ θα μου .. περάσει

φιλί καρδούλα

Unknown είπε...

Δέσποινά μου,
συ ξέρεις καλύτερα της ποίησης τις βουτιές αλλά ως φαίνεται και οι μη μυημένοι μπορούν να κρατούν την ... αναπνοή τους.

την αγάπη μου

Unknown είπε...

Μυθημναίε μου,
το έχω ξαναγράψει, με πλησιάζει η ποίηση και με βρήκε ανέτοιμη ...

μπορεί να καταλαβαίνεις τι λέω

καλό σου βράδυ

Unknown είπε...

Καπετάνισσά μου,
μη σε κακοκαρδίσω,
αλλά τα καλύτερα δεν έχω κουράγιο να τα περιμένω,
θα μείνω σε όσα έχω, ό,τι έχω, ό,τι εγώ νιώθω να έχω ...

να με συμπαθάς μάτια μου

Χαρά Θ. είπε...

Δεν διάβασα τα σχόλια των φίλων παραπάνω, αλλά δεν νομίζω να υπάρξει κάποιος που να σε αποτρέψει απ το να ...βυθιστείς...
Ο βυθός είναι μαγικός αλλά και το κράτημα της ανάσας να σου φτάσει για ν αναδυθείς ξανά στην επιφάνεια!
Και τότε είναι όλα διαφορετικά!!!
Φιλί "απέναντι", που ακόμα δεν έμαθα "πού;"

Unknown είπε...

Emelia μου,
αναπνοή το λένε της επιφάνειας τον αέρα;
ή .. επιβίωση;
ή .. αυτοσυντήρηση;

Να έσπαζε η καρίνα μου!
Να μ'έπαιρνε ο βυθός!
κι όμως ... δεν γίνονται αυτά ... με περιμένει η επιφάνεια ...

:)

Unknown είπε...

Άνεμέ μου,
και Τι ωραία που το "γνωρίσαμε" εμείς ..., Τι ωραία ...

Να σαι καλά που ήρθες

Unknown είπε...

Μακάρι Ελένη μου,
να ξανασυναντήσω τους ... αλήτες ανέμους σου ... μα αλητεύουν γι'αλλού ...

(δεν βγαίνει νόημα σε ό,τι γράφω αλλά έτσι τώρα μπορώ)

Φιλί ψυχή μου

Unknown είπε...

Frezia μου,
εδώ
http://www.e-poema.eu/index_gr.php
στέκι ποίησης ...

να το ευχαριστηθείς

Σε φιλώ frezούλα μου

Unknown είπε...

Όμως V μου,
αντιστάθηκα γενναία ...

φοβάμαι πως ήξερα το μάταιο

μήπως το ίδιο κι εσύ;
αλλά τι ρωτάω;
άκουσα το τραγούδι να μου το λέει.

φιλί

Unknown είπε...

Μάκη μου,
η αλήθεια (μου) είναι πως τίποτα δεν τελειώνει αν δεν το θέλουμε εμείς και κάπου εκεί ... πιάνουμε χούφτα άμμου από βυθό.

την αγάπη μου

Unknown είπε...

χα χα Νίνα μου,
συνομωσία του βυθού της ποίησης η ακριβολογία!!!

Απόσπασμα από την έκδοση «Το μεθυσμένο καράβι, ποιήματα
και επιστολές», μτφρ.: Στρατής Πασχάλης, Γαβριηλίδης 2008

Αυτά ήταν τα συνοδευτικά του.

:)

Άνεμος είπε...

Δεν έχεις άδικο... Το γνωρίσαμε, γι' αυτό καταλαβαίνουμε σε μεγάλο βαθμό τον καλλιτέχνη...

Μετανοιώνεις...; Θα ήθελες να μην τον καταλαβαίνεις;

Unknown είπε...

Σπύρο μου,
δεν μπορώ να εκτιμήσω τον μεταφραστή και την δυνότητά του.
Για να το λες, θα ξέρεις.

Ανακαλύπτω σιγά σιγά την ποίηση.
Αυτό ξέρω εγώ.

Την αγάπη μου

Unknown είπε...

Χαρά μου,
διαφορετικά όλα μακριά από τον βυθό, πολύ διαφορετικά ...

όχι ακόμα ανάδυση
κι ας τελείωσει η αναπνοή ...

(θα σου γράψω το απέναντι)

φιλί μάτια μου

Unknown είπε...

Άνεμε ξέρεις ...

αν μετάνοιωνα δεν θα αποζητούσα το βυθό για να ... κρυφτώ ... να μη με φτάνει κανείς ... κανείς ... αλλά η καρίνα δεν σπάει γμτ... δεν σπάει

Άνεμος είπε...

Ίσως την έφτιαξες με μεγαλύτερη αγάπη απο όση νόμιζες...

Ίσως πάλι να μην σπάει γιατί δεν πρέπει...

ίσως...

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

να καταβυθίζεσαι... τις νάρκες όλες με μαεστρία να εξουδετερώνεις…

να βγαίνεις στην επιφάνεια γι’ ανάσες ζωής

και πάλι να βυθίζεσαι ξανά και ξανά...

V είπε...

meggie μου, ρώτα με. Θα σου απαντώ :)

Προτίμησα την αλήθεια μου από το ψέμα μου. Δεν βρήκα τίποτα μάταιο σε αυτό. Με φόβο ναι...
Έπαψα να αντιστέκομαι και ανακάλυψα μαγεία στον βυθό.
Εδώ αναπνέω ελεύθερα...

Εύκολο?
Ακόμη δεν είναι...

Καλό σου βράδυ γλυκιά ψυχή!

Γιώργος είπε...

Σπουδαίος ποιητής ο Ρεμπό..

Αξίζει να βυθίζεσαι (και ν΄ αναδύεσαι) στα νερά του.. Όπως και στις νύχτες, στα συναισθήματα, στον έρωτα..

Τα βραδινά φιλιά μου..

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ είπε...

κρατω μια φραση μου με αντιπροσωπευει απολυτα αυτο το διαστημα Μα φτανει ! Εκλαψα πολυ ! καλη Κυριακη και καλως σε βρισκω !!!!!!!!!

Unknown είπε...

Άνεμε,
πολλά τα ίσως,
μα πρέπει να βρω το "αυτό είναι".

τα λέμε

Unknown είπε...

Λύχνε μου,
η "τεχνική" της ζωής είναι έτσι τελικά ...

Την καλημέρα μου μάτια μου

Unknown είπε...

V μου,
ο μαγευτικός βυθός που πολλοί νομίζουν πως είναι κόλαση, μα είναι ο παράδεισος.

Ποτέ δεν μπόρεσα να μείνω για πολύ στα ψέματα ..
Νιώθω την αλήθεια, σχεδόν πριν γίνει αλήθεια .. κι ας λένε πως υπερβάλω .. αλλά φοβάμαι μάτια μου .. φοβάμαι ..

φιλί

Unknown είπε...

Και στην "Αλήθεια μου" Γιώργο μου ..

τις νύχτες πρέπει να βρίσκουμε τις "Αλήθειες μας"

Σε φιλώ

Unknown είπε...

Ασπούλα μου,
χαίρομαι που ήρθες ακριβώς σ'αυτή την ανάρτηση,

ναι, "Φτάνει"

(μην ξεχάσεις τις φωτό από το κουκλίστικο σπιτάκι σου)

Φιλιά κορίτσι μου,
όλα θα τα καταφέρεις.