Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Τι κρίμα ...


Τι κρίμα
πόσο κρίμα
σε μια ευθεία όλα καταλήγουν
γιατί παραίτηση η μόνη λύση
η απάντηση στο δύσκολο
εμείς από τα γεννοφάσκια μας
έχουμε πίστη να υποστηρίξουμε.
Στη πλάνη που μας γέμισε
για ελάχιστα φως
τρομάξαμε
τρέξαμε
φύγαμε
να σωθούμε από απώλειες
μη αποδεκτές.
Είμαστε Κύριοι
είμαστε Κυρίες
χαρείτε μας
γυρίσαμε πίσω
ακέραιοι στο μηδέν.
Στο ίδιο μονοπάτι
το πεπατημένο
το σίγουρο
το λογικό
της τρέλας το σύννεφο διαλύθηκε
σωθήκαμε
κραυγάστε.
Είμαστε νεκροί ...τετελεσμένα πια.

48 σχόλια:

to alataki είπε...

Vivere pericolosamente!
Μέγκι μου...

pylaros είπε...

meggie
γράφεις: (φύγαμε
να σωθούμε από απώλειες
μη αποδεκτές.)

Τι να πω ότι είναι μια σου απαισιόδοξη σκέψη;

Μερικές φορές για να νιώσεις τη ζωή χρειάζονται οι τρέλες, θα έλεγα ότι είναι απαραίτητες, όπως χρειάζεται και η αισιοδοξία.

Καλή σου νύχτα
Γαβριήλ

Drmakspy είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Drmakspy είπε...

Όταν η ψυχή μας είχε φτερά πέταξε ψηλά στον ήλιο κοντά... Κι ύστερα θυμηθήκαμε τον Ίκαρο και γυρνώντας όσο πιό γρήγορα στη γη κόψαμε τις φτερούγες μας για πάντα...

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Είμαστε νεκροί ...τετελεσμένα πια.

Ειμαστε άραγε;;;;;;;;;;;

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

Μμμμμ, θα μπορούσα να το έχω γράψει κι εγώ...
Μπορεί από άλλες αφορφμές ορμώμενη η κάθε μια μας, ωστόσο με εκφράζει απόλυτα αυτή τη στιγμή!
Θέλω να πιστεύω πως δεν είμαι "τετελεσμένη πια", έστω κι αν νιώθω τόσο παγωμένη! Θέλω να πιστεύω πως είναι μια προσωρινή άρνηση της επερχόμενης αλλαγής που μόνο καλά θα μου φέρει ... Θέλω!
Καλή σου μέρα καλή μου ;-)

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

Α, πολύ όμορφο το νέο σου design...!

Καπετάνισσα είπε...

Κοριτσάκι μου,

Η λογική είναι αυτή που μας ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα, άρα δεν μπορεί να είναι τόσο άσχημα τα πράγματα.... αυτό που θέλω να πω και συ θα με καταλάβεις... είναι ότι μπορώ να ζω στη λογική της παραφροσύνης μου... και να είμαι επιτέλους ζωντανός....
Απλά δώσε την ευκαιρία που χρειάζεται!!!


Αγκαλιά για σένα!

μαχαιρης είπε...

Τετελεσμενος...Δεν επιτρεπω...
Στον εαυτο μου να νοιωσει...
Οσο κι αν αυτο με κανει, γραφικον και
γηρασμενον...
Δεν θα αφησω το σπαθι μου να πεσει...
Παρα μονο, οταν δεν θα εχω πια χερια.
[μη σου πω..Οτι και με τα δοντια, θα δω..Τι ζημια μπορω να κανω..]
Καθε μερα...Καθε αναπνοη..Ειναι χαρισμα..Ειναι δικαιωμα μου...
Και θα το ασκω...
Ηρωικο το λες..;;
Αυτονοητο μου φαινεται..

kovo voltes... είπε...

Όταν διαλυθεί της τρέλας το σύννεφο τότε πεθαίνεις...Μακριά απο εμάς;))

Νυχτερινή Πένα είπε...

Μην είσαι απαισιόδοξη θα σε μαλώσω!
Συμφωνώ με το παληκάρι πιο πάνω, δεν παραδίδουμε ποτέ τα όπλα, πάντα συνεχίζουμε.

Unknown είπε...

Αλατάκι μου,
ακριβώς,
μετά τον "κίνδυνο" η ευθεία ...

Φιλί μάτια μου

Unknown είπε...

Γαβριήλ μου,
όχι, δεν είναι μια απαισιόδοξη σκέψη, είναι μια ρεαλιστική ματιά.

Απαραίτητες οι τρέλες, συμφωνώ αλλά μην ξεχνιόμαστε και πολύ ...

Την καλημέρα μου

Unknown είπε...

Σπύρο μου,
τις κόψαμε τις φτερούγες, τις κάψαμε, μας τις κόψανε, τις κάψανε,
όπως και νάναι τον ήλιο τον είδαμε ...

Καλημέρες μας

Unknown είπε...

Ρίκη μου,
τετελσμένα νεκροί πια σε ... πλάνες γλυκές ...

Πώς λέμε επιστροφή στις ρίζες μας;
Κάτι τέτοιο.

Φιλιά Κρητικιά μου
και μ'αρέσει ο τρόπος σου,
να το ξέρεις.

Unknown είπε...

Χριστιάνα μου,
ό,τι έρχεται να είναι για καλό σου εύχομαι.

Το άσπρο του χειμώνα διάλεξα,
ως χειμωνιάτικο παιδί ...

Νάσαι καλά κορίτσι μου

Unknown είπε...

Καπετάνισσά μου,
αυτό που θα σου πω ξέρω πως μόνο εσύ μπορείς να καταλάβεις,

χαίρομαι την λογική της παραφροσύνης σου όσο δεν μπορείς να φανταστείς!!!

Αυτό μόνο.

Την αγάπη μου και στους δυό σας

Unknown είπε...

Μαχαίρη, φίλε μου,
εσύ γραφικός και γηρασμένος;
Όχι.

Ζημιές δεν θέλω να κάνω.
Δικαίωμά μου αναγνωρίζω στη σκέψη μου, στα πιστεύω μου. Αυτά μου χαρίστηκαν, άλλα δώρα δεν διεκδικώ, μόνο όσα εγώ μπορώ σε μένα να δωρίσω. Τούτο είναι το αυτονόητό μου.
Τετελεσμένα τα υπόλοιπα ...

Πάμε ..
καλημέρες χαμογελαστές

Unknown είπε...

Βολτίτσα μου,
ξέρεις πόσους πεθαμένους γνωρίζω;

(και δεν τον ξέρουν καν)

Φιλιά μάτια μου

Unknown είπε...

Πένα μου,
μη με μαλώνεις,
όχι απαισιόδοξη,
αληθινή μονάχα ...

Έλα μου ...
καλημέρες μας

tsouxtra είπε...

Όχι το σίγουρο, όχι το πεπατημένο! Γιατί να γυρνάμε πίσω? Υπάρχει λόγος? Μπροστά και "ψηλά" meggie μου! Άλλωστε στο αφράτο χιόνι πατάς καλύτερα.. στο πατημένο πάντα γλιστράς..

Καλή σου μέρα καλή μου!
Φιλί!

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Meg

όχι...
τετελεσμένοι δεν είμαστε...
αν ήταν έτσι
αν είχαμε νεκρώσει το μέσα μας
τέτοιες σκέψεις δε θα κάναμε
θ' αφήναμε εκείνη τη σκουριά να απλωθεί ολούθε
και θα βαδίζαμε ασφαλώς
το πεπατημένο
το σίγουρο
το λογικό το μονοπάτι
δίχως ερωτηματικά
δίχως αναζητήσεις...
Μόνο η ελπίδα είναι φορές που λείπει
-έχει τόση δουλειά κι εκείνοι-
ποιον να πρωτοπροφτάσει..
Μα όχι σου λέω
νεκροί δεν είμαστε
ίσως μόνο συντελεσμένα οραματιστές
του φωτός που δεν έρχεται...
Αλλά ο ήλιος ανατέλλει το πρωί
κι ανοίγεις το παραθύρι σου κι εισβάλλει εντός σου...
ώσπου μια στιγμή να σου πει
γεννηθήτω το θέλημά σου.

δήμητρα♥♥♥q είπε...

*εκείνη...

Unknown είπε...

tsouxτρίτσα μου,
για το χιόνι έχεις δίκιο, γλυστράς στο πατημένο ... μα αν ξέρεις τα "πατήματα", αν έχεις εξασκηθεί;;;

Καλημέρα κορίτσι μου
που δεν με ξεχνάς

Σε φιλώ

Unknown είπε...

Δήμητρά μου,
η σκουριά κείνη που στάζει στάλα στάλα τις σταγόνες της στης ανεντράδας την αυλή ... με κυνηγάει χρόνια ...

Ο ήλιος δύει το βράδυ και απ'το φεγγάρι δεν "θέλω" να περιμένω τίποτα.

Πώς το'χουμε ξαναπεί;;
Όλα καλά, όλα καλά ...

Σε φιλώ σκιά μου

next_day είπε...

δεν είμαστε νεκροί! Ζωντανοί είμαστε και νιώθουμε!!!!! Αλλιώς δεν θα νιώθαμε σαν νεκροί!!!!!
Σε φιλώ γλυκά!

Nina είπε...

Πολύ ωραία ανάρτηση...Μπράβο σου!

fish eye είπε...

μα ολοι με την καταθλιψη ψιλοφλερταρουμε;

Emelia είπε...

Σίγουρα θα έχεις τους λόγους σου για να γράφεις μια τόσο λυπημένη ανάρτηση... Σκέφτομαι όμως ότι ίσως έπρεπε να πεθάνουν οι τετελεσμένοι, για να μπορέσουν να διατηρήσουν την ελπίδα της ανάστασης... Άλλοι φοβούνται το βαθύ ύπνο του θανάτου κι άλλοι το ξύπνημα της αθανασίας...

προφήτηs είπε...

Η καταληξη θα ερθει μονο αν κοπασουν τα θελω, σε σενα κοπασαν; χαθηκαν; ή κρύφτηκαν;

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

σκληρή λέξη το τετελεσμένο, μωρό μου...

σκληρή όπως ο θάνατος...

ένα φως τόσα δα;

Prisoned Soul είπε...

Όλα γίνονται για κάποιο λόγο καλή μου...
δεν πρέπει να φεύγουμε και ούτε να τα παρατάμε,
πρέπει να δείχνουμε δύναμη και ελπίδα για τα καλύτερα που θα έρθουν, γιατί θα έρθουν αυτό στο εγκυόμαι!!
Και αν πεθάναμε θα δεις, θα αναγεννηθούμε...

Σε φιλώ

Μηθυμναίος είπε...

Το διαβάζω και δεν ξέρω γιατί εισπράττω την ίδια γεύση… των δικών μου αισθημάτων.
Αν δεν το έκανες, τόλμησε ένα κλικ ΕΔΩ.

Unknown είπε...

next day μου,
και φυσικά υπάρχει ... επόμενη μέρα, μόνο που "της τρέλας το σύννεφο διαλύθηκε".

Σε φιλώ καλή μου

Unknown είπε...

Κόκκινη Νίνα μου
νάσαι καλά.
Σ'ευχαριστώ που πέρασες.
Φιλάκι

Unknown είπε...

Καρδούλα μου,
όχι,
τούτη η ανάρτηση δεν είναι της κατάθλιψης,
υπάρχου άλλες που τις έγραψα βουτιγμένη στα "μαύρα μου",
τούτη είναι σχεδόν αυτοσαρκασμός.

Φιλί

Unknown είπε...

Emelia μου,
με εντυπωσιάζει το βλέμμα σου γιατί μου ταιριάζει πολύ.

Είναι η λύπη μου εδώ αλλά και αυτό που είδες εσύ, μιά απόφαση ... για το ξύπνημα

Σ'ευχαριστώ

Unknown είπε...

Προφήτη μου,
κρύφτηκαν κατόπιν εντολής μου.

Καλή σου νύχτα

Unknown είπε...

Λύχνε μου,
το φως είναι "αναμμένο".

Σκληρή ανέκαθεν με μένα.

Φιλί

Unknown είπε...

Μικρούλα μου αλήθεια,
όλα για κάποιο λόγο γίνονται!!!
Αυτό κι αν είναι μεγάλη αλήθεια.

Φιλί μάτια μου

Unknown είπε...

Μυθημναίε μου,
τόλμησα άμεσα μόλις το δημοσίευσες.

Παρόμοιες γεύσεις.
Άνθρωποι και Άνθρωποι λοιπόν.

Καληνύχτα σου

Roadartist είπε...

Περνώ, ξαναπερνώ ..και δε ξέρω τι να αφήσω.. Μια καλησπέρα..

υγ κάπου γράφεις "σκληρή ανέκαθεν με μένα".. είναι λάθος.. αυτό κάνω και εγώ..Αρκετά αυστηρή με τον εαυτό μου, μα είναι λάθος μεγάλο..

~reflection~ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
~reflection~ είπε...

Η Ζενική φιλοσοφία επιτάσσει την επιστροφή στο Μηδέν...

μα ακόμη και μέσω αυτής είμαστε εμείς οι Ίδιοι που ξεκινήσαμε, αυτοί που επέστρεψαν?..

Όταν τελείται επιστροφή, μάτια μου, δεν έχει υπόσταση η Παραίτηση...
Η Παραίτηση αποφασίζεται στην αρχή,
πριν ολοκληρωθεί το πρώτο Βήμα....

αν γίνει αυτο....
όποια άλλη Επιστροφή
ακομη και με Άδεια Χέρια
δεν είναι μάταιος κοπος που διασχίζει μια ανούσια ευθεία γραμμή,
μα κέρδος και εμπειρία...

ακομη κι από το μισό μετέωρο βήμα της Κυρίας προς το Κενο....

φιλια......αερινα...κινούμενα προς τα μπρός...

Unknown είπε...

Roadartist μου,
καλημέρα σου.

Νομίζω πως δεν υπάρχει "σωστό" ή "λάθος" στο πως είμαστε. Μπορεί να θέλαμε κάτι διαφορετικό για εμάς, ίσως επειδή πιστεύουμε πως ό,τι βλέπουμε στους άλλους γύρω μας είναι πιο ... ελαφρύ, αλλά ....

Σε φιλώ κορίτσι μου

Unknown είπε...

Κάκια μου,
την Ζενική φιλοσοφία δεν την ξέρω.
Αυτό που ξέρω είναι πως στις επιστροφές ποτέ δεν είσαι ίδιος και όχι, τίποτα δεν θεωρώ μάταιο πέραν του να μην αναγνωρίζεις την ... επιστροφή.

Φιλιά αγαπημένη μου

roundel είπε...

Συνήθως όταν επιστρέφουμε, κάτι έχουμε να πάρουμε ακόμα...
Νομίζουμε πως είναι βήματα προς τα πίσω, βήματα που έχουν ήδη γίνει...όμως αν κοιτάξουμε καλύτερα θα δούμε ότι αυτή η περπατημένη ακόμα μας εξυπηρετεί...

Νεκροί δεν είμαστε, θα θέλαμε ίσως, γιατί θα μας γλίτωνε από πολλά, όμως ζωντανοί είμαστε ανάμεσα σε ζωντανούς!

φιλί

Unknown είπε...

rounedel μου,
τον ξέρεις τον δρόμο

εξυπηρετεί την αυτοσυντήρησή μας

κατά τα άλλα ζωντανοί ...

κι από μένα φιλί