Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Λέω να συνεχίσω τη βόλτα μου


Πάμε μια βόλτα, καρδιά μου; Αχ ναι, μου είπε και πετάρισε άτσαλα και γρήγορα. Σιγά σιγά όμως, δεν είμαι για πολλά πολλά, μια βολτίτσα να σε ξεσκάσω λίγο μόνο προτείνω. Δεν χρειάζομαι περισσότερα, με ξέρεις, προσαρμόζομαι με ταχύτητα και σε υπακούω τυφλά μόνο να βρε κορίτσι μου, τελευταία έχει πάρα τραβήξει η κολεγιά με το μυαλουδάκι σου και είσαι όλο μπερδεμένη. Θυμάσαι τι έγραφε ο κυρ Αντώνης; Όποιος προσπαθεί να απαλλαγεί απ’την καρδιά του, όποιος προσπαθεί να την θάψει πριν το θάψει αυτή, όποιος διαλέγει να ζήσει με το μυαλό του μόνο, για να κατακτήσει τον κόσμο όλο, βγαίνει χαμένος. Άλλα θέλει το μυαλό σου αλλά εγώ, η καρδούλα σου, γυρεύω και το ξέρεις πως εγώ έχω πάντα δίκιο, μη κοιτάς που σωπαίνω στα ζόρια σου, αβάντες σου κρατώ να μην χαθείς, χώρο σου κάνω να με σκεφτείς κι εμένα, χρόνο σου δίνω να δεις στης ζυγαριάς του μυαλού σου το μεταλλικό βαρίδι που κρέμεται από κάτω και σε κατακλέβει στο ζύγι, σου δίνει λιγότερα και σου τα παίρνει όλα, ενώ εγώ μετράω τη κάθε δεκάρα μου μπροστά σου, την νιώθεις, την ακούς, τικ-τακ, τακ-τουκ, κι αν θέλεις ψωνίζεις, κι αν δεν θέλεις … σε ψωνίζουν. Είδες; Δεν προλάβαμε να βγούμε απ’ την εξώπορτα και πήρες τα πάνω σου ε; Καλά είμαι και ο κυρ Αντώνης έχει δίκιο κι όπως τα γράφει είναι, κι όπως τα’νιωσε και τα νιώθει τα λαλεί, μα δεν μπορεί, κι αυτός κάπου θα σκοντάφτει … Όλοι σκοντάφτουν μα όσοι με την καρδιά πορεύονται, όσοι μαζί μου έρχονται, φτιάχνουν το δρόμο τον χιλιάδες φορές περπατημένο, το δρόμο της καρδιάς. Έλα, πιες ένα ποτηράκι στην υγειά μου και μη σε νοιάζει τίποτα, όλα τ’αγαπημένα σου τα’χω στα βαθιά και στα σίγουρα φυλαγμένα, κανείς δεν θα τα βρει, κανείς δεν θα τα μάθει, κανείς δεν θα στα πάρει. Αυτό δεν φοβάσαι; Μην στα πάρουν, μα βρε χαζό μου ό,τι έχει ο καθένας στη καρδιά του είναι για την δική του πάρτι, σε άλλον δεν ταιριάζουν.

Λέω να συνεχίσω τη βόλτα μου …

39 σχόλια:

kryos είπε...

Ένα ποτηράκι θα πιω κι εγώ στην υγειά σου .... κι έχει δίκιο , κανείς δεν μπορεί να σου πάρει τα πιο δικά σου πολύτιμα ... ούτε να τα προσφέρεις μπορείς , μόνο να τα μοιραστείς ... γι αυτή τη συγκεκριμένη μοιρασιά διάλεξε ξεχωριστούς ανθρώπους και δώστους αυτό τον τίτλο μόνο αν βλέπουν κι εσένα ως ξεχωριστή .

Καλό απόγευμα Μέγκυ μου ... χαίρομαι να περνάω

Ευρύνοος είπε...

Καλή συνέχεια στην βόλτα..

η καρδιά έχει τον δρόμο της και κανείς δέν μπορεί να την κλέψει..
μόνο ίσως να την ξεγελάσει για λίγο..

καλό μεσημέρι :)

δήμητρα♥♥♥q είπε...

...μα βρε χαζό μου ό,τι έχει ο καθένας στη καρδιά του είναι για την δική του πάρτι, σε άλλον δεν ταιριάζουν.

Aυτό λέω κι εγώ. Αυτό αποφάσισα... Ο καθένας έχει τις αλήθειες του και με αυτές πορεύεται. Αν αυτές μου αρέσουν μένω. Αν όχι, φεύγω...

Τόσο απλό!

Πολλά φιλιά!!!

flash είπε...

ό,τι έχει ο καθένας στην καρδιά του σε αλλον δεν ταιριάζουν..
εκτός ίσως..
πάμε μια βόλτα, καρδιά μου;)

Ανώνυμος είπε...


...όλα τ’αγαπημένα σου τα’χω στα βαθιά και στα σίγουρα φυλαγμένα, κανείς δεν θα τα βρει, κανείς δεν θα τα μάθει, κανείς δεν θα στα πάρει. Αυτό δεν φοβάσαι; Μην στα πάρουν, μα βρε χαζό μου ό,τι έχει ο καθένας στη καρδιά του είναι για την δική του πάρτι, σε άλλον δεν ταιριάζουν.


Καλό !! Γράφεις όμορφα !!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Η βόλτα αυτή όλο και κάτι θα κρύβει σε κάθε στροφή, όλο και πλουσιότερη θα σ αφήνει στο τέλος της. Έχεις δίκιο. Η καρδιά μόνο δείχνει το Δρόμο. Οι Άλλοι δρόμοι δεν είναι της Καρδιάς.

Ρεγγίνα- Αναΐδα(ταυτοπροσωπία)

Έλα μια βόλτα να μπείς σε ιστορία εδώ:
http://anemondixtia.blogspot.com/2010/09/blog-post_05.html

δήλωσε συμμετοχή και ρόλο που θέλεις να παίξεις.
Φιλιά

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΝΩ ΝΑ ΕΛΕΓΞΩ ΑΝ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ :))) ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
ΠΟΛΥ ΣΟΦΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ!!!

μαχαιρης είπε...

Ποτε, να μην εγκαταλειψεις της καρδιας το δρομο...Μονο αυτος ειναι ζωη...
Ποναει βεβαια λιγο η επιλογη αυτη...Αλλα χαλαλι...Οσο μεγαλωνεις, θα βλεπεις τη διαφορα...
Στο τελος να πεις ... αγαπησα..Αγαπηθηκα..Και οτι κακο θα εξαφανιστει...

Frezia είπε...

Κάτι σχετικό με προηγούμενη ανάρτηση σου.
Σύμπτωση, μόλις χθες επέστρεψα από
αυτά τα μέρη που πήγες κι εσύ.
Πράγματι, εντυπωσιακά κάστρα!
Αυτό στο Ντουμπρόβνικ, προστατεύεται από την ΟΥΝΕΣΚΟ.
Πιο πάνω εκτος από τα ανθρώπινα
μνημεία υπάρχουν και τις φύσης,όπως
οι λιμνες,Πλίτβιτσε, το σπήλαιο της ΠοστόΪνας και άλλα...

Unknown είπε...

Krye μου,
νάσαι καλά που περνάς.

(δεν έχω κάτι άλλο να μοιραστώ ...)

Καλή σου μέρα

Unknown είπε...

Ευρύνοοέ μου,
καλημέρα σου.

Σπανίως η καρδιά ξεγιελιέται όμως. Δεν συμφωνείς;

Όλοι σε βόλτες είμαστε ...

Unknown είπε...

Φυσικένια μου,
κι εγώ του "απλού" είμαι αλλά το ξέρεις βέβαια πως είναι το πιο δύσκολο.

Σε φιλώ ψυχή μου

Unknown είπε...

flasάκι μου,
διάβασα και το σχόλιό σου στην προηγούμενη ανάρτησή μου ...
ξέρεις τι ξέχασα να γράψω για τις καρδιές;; πως μπορεί να χτυπάνε σε όμοιους ρυθμούς κι αυτό να αρκεί ...

Σε φιλώ ψυχή μου

Unknown είπε...

GiP καλημέρα σου,
σ'ευχαριστώ
αλλά δεν "γράφω", περισσότερο νιώθω.

τα λέμε

Unknown είπε...

Ρεγγίνα μου,
καλώς την,

ήρθα και είδα,
θα μπορούσα ίσως να συμμετέχω στον ρόλο του γιού αλλά μέσα στην εβδομάδα έχω ελάχιστο χρόνο για να είμαι συνεπής στον διάλογο - παιχνίδι που ετοίμασες και που πράγματι έτσι όπως το έχεις ορίσει μπορεί να βγάλει πολλά.
Σ'ευχαριστώ για την πρόσκληση, θα το παρακολουθήσω πάντων κι αν έχω κάτι να πω, θα σχολιάσω.

Τα φιλιά μου

Unknown είπε...

Σκρουτζάκο καλημέρα,
όλα εντάξει είναι,
θα περάσω σύντομα για ν'αφήσω και τις δικές μου ευχές για ό,τι μας περιμένει ....

Unknown είπε...

Μαχαίρη μου,
όπως τα λες,
πονάει (όχι λίγο, πολύ)
αλλά ... αγάπησα ... αγαπήθηκα και ό,τι κακό περνάει ...

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

εδώ γύρω είμαστε

Unknown είπε...

Frezia μου,
πιο πάνω από το Ντουμπρόβνικ δεν πήγα, πολλά τα χιλιόμετρα και ίσως κάποια άλλη στιγμή ξεκινήσω από Τεργέστη και κατέβω σιγά σιγά προς τα κάτω.
Πέρασες καλά;;

Την καλημέρα μου

~reflection~ είπε...

Πάμε βόλτα..
ακου...
Στρίψε εδω...
ειναι σκοτεινα..
δε θα μας δουν ούτε οι ανασφαλειες....
Θα πιάσουμε από το χέρι μόνο τις ερωτήσεις...

Εγω αριστερα {η καρδια σου..}
Εκεινη δεξιά { η λογική..}

Θα παιξουμε παιχνίδι ισορροπίας...
θα τραβω από τη μία..
Εκεινη από την άλλη...

εσυ θα παλευεις να ισορροπήσεις πανω στη νοητη γραμμή του περιπατου...

Περιπατος στο δυσβατο μονοπατι της εσωτερικής μας συστοιχίας...

Συστοιχίες που γέρνουν με ένα φύσημα του ανεμου της Ύπαρξης...

Πλαγιασε διπλα μου.. εγω έχω παλμό να οσυ χαρισω...
Η λογική μόνο βήματα...

Δε χρειάζεται να διαλεξεις όμως...
Το Ειναι σου απαρτιζεται από συμπληρωματα...

και η Βόλτα μας έχει αξια μόνο μεσα από διαφωνίες που θα φερουν διάλογο...
ετσι καλλιεργείται ο κήπος..
εκεινος ο μυστικός στον οποίο λαχταρησες βόλτα βραδινη...

Πιασε το χερι μου..
ζεστο από τον παλμό... να θερμανουμε τις σκεψεις...

Unknown είπε...

Κάκια μου,
τι κείμενο!!!!

τούτη τη στιγμή όμως ... ξέρω πως αφήνω τη καρδιά μου και πως κι αυτή μ'αφήνει και πως το μόνο που με σώνει είναι η ... λογική μου ... (εδώ, σ'αυτό το σημείο γελάμε τρανταχτά)...
παράδοξο βέβαια αλλά ό,τι πιο συχνό μπορεί να συμβεί στο χάος της ζωής ...

νάσαι καλά για το απλωμένο χέρι ...
το χρειάζομαι και το ξέρω ...

Σε φιλώ

Frezia είπε...

Αρχισα από Ρώμη,και έφτασα Θεσσαλονίκη,αφού πέρασα από, Ιταλία,
Σλοβενία, Κροατία, Μαυροβούνι,
Αλβανία.

Margo είπε...

Magie μου εκεί δεν κρύβεται και η ευτυχία μας, στην καρδιά!
Όταν βάναυσα τσαλαπατηθεί, όταν απερίσκεπτα υποτιμηθεί το τίμημα θα είναι η δυστυχία, το κενό..

Να είσαι καλά να την ακολουθείς και να τη νιώθεις πάντα!

Καλή μας βδομάδα

Prisoned Soul είπε...

Ήρθα και πήρα αγκαλιά τα λόγια σου και ξέρω ό,τι το έχω πολύ ανάγκη γι αυτό έρχομαι, πάμε μαζί να συνεχίσουμε σε κείνη τη βόλτα...

Σχεδόν ποτέ δεν ακούω τη λογική, το καθήκον μου είναι ρος την καρδιά μου, αλλά την παραμέλλησα άθελά μου λόγω των ευθυνών που έρχονται, δεν θα το ξανακάνω!!!

Σε φιλώ!

Unknown είπε...

Frezia μου,
η αντίστροφη πορεία που ακολούθησες πιστεύω είναι η καλύτερη. Εγώ πάντως στην Αλβανία ψυχοπλακώθηκα.

Άντε και του χρόνου με υγεία

Unknown είπε...

Margo μου,
εκεί βρίσκονται όλα ... αλλά πρώτα απ'όλους εμείς οι ίδιοι πρέπει να την προστατεύουμε.

Η καρδιά αν σωπάσει ... δεν ξαναχτυπά.

Σε φιλώ μάτια μου

Unknown είπε...

Μικρούλα μου αλήθεια,
κι αν την παραμέλησες μην στεναχωριέσαι, σε περιμένει.
Τη βόλτα μας εμείς ε;;

Καλό σου απόγευμα

Νimertis είπε...

προσφάτως γνωρίσθηκα με το ιστολόγιό σου και τη γραφή σου... νομίζω πως θα σε επισκέπτομαι συχνά... την καλησπέρα μου...

Unknown είπε...

Την καλημέρα μου nimerti
νάσαι καλά

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

"όλα τ’αγαπημένα σου τα’χω στα βαθιά και στα σίγουρα φυλαγμένα, κανείς δεν θα τα βρει, κανείς δεν θα τα μάθει, κανείς δεν θα στα πάρει"
Εκτός και αν μόνη σου το ξαναθελήσεις και ξανανιώσεις την ύψιστη μαγεία!
Ως τότε πάρε την αγκαλιά και φρόντισέ την... Μια βόλτα, ένα κρασάκι, και αγκαλιά! Μεγάλη αγκαλιά!

Ναύτης είπε...

καλημέρα,

για γέμισε κανένα ποτηράκι
έλα...

:)

Unknown είπε...

Χριστιάνα μου,
καλώς την,
μερικά πράγματα ίσως να μην ... επαναλαμβάνονται. Μεγάλη κουβέντα λέω αλλά έτσι το νιώθω.
Πάντως μια μεγάλη αγκαλιά είναι ό,τι πιο ανθρώπινο μπορεί κάποιος να'χει.

Καλημέρα μας

Unknown είπε...

Έλα ναύτη,
έτσι ...
άλλωστε εσύ δεν το είχες προτείνει το ποτηράκι;;
και με απειλή μάλιστα να γίνεις ... πεζοναύτης ...

μιά θα γεμίζω εγώ
μιά θα γεμίζεις εσύ
μιά θα γεμίζει η γειτονιά μας

κι όλα τριγύρω - γύρω

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Ακόμα δεν ξέρω αν καρδιά και μυαλό διαχωρίζονται τόόόσο πολύ, όσο πιστεύουμε ή θέλουμε να πιστεύουμε. Στο βάθος πιστεύω ότι είναι πολύ κοντά, και το μυαλό, από μόνο του, δινει μια προτεραιότητα στην καρδιά...

Εννοείται, όμως, πως κι εγώ θα πιω ένα ποτηράκι!

Φιλιά πολλά στη meggie μου!

Ανταίος είπε...

Καταπληκτικό!
Ό,τι ακριβώς ήθελα να πω χτες και δεν μπορούσα....

Unknown είπε...

Εύα μου,
μπορεί νάναι κι έτσι,
ίσως καλύτερα θα ήταν να έλεγα πως για μένα, τώρα, έχουν απόσταση μυαλό και καρδιά.

Σε φιλώ μάτια μου

Unknown είπε...

Ανταίε
καλώς ήρθες.
Χθες είδα ασχολήθηκες με κάτι που αλλιώς το επεξεργάζεται το μυαλό κι αλλιώς η καρδιά.
Σωστά;;

Νάσαι καλά
τα λέμε

roundel είπε...

Αυτά που είναι στη καρδιά κανείς δε μας τα παίρνει, αυτά που έκατσαν, εκεί μένουν παντοτινά...σα σημάδια αγαπητά...
Στην υγειά σου...

Unknown είπε...

roundel μου,
όλο και περισσότερο πείθομαι γι'αυτό....
στην υγειά μας ....

Κωνσταντίνος Μαντζούρης είπε...

Η καρδιά με έναν μόνο ταιριάζει. Μόνο με τον εαυτό μας.
Οσες φορές προσπάθησα να τη μοιραστώ, την πήραν την τσαλαπάτησαν, την αγνόησαν, τη λύπησαν μα πάνω απ΄όλα ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΑΝ.
Πιότερο δύσκολο είναι νομίμζω ν' αφουγκραστούμε εμείς οι ίδιοι τους χτύπους της.

Στο κάτω-κάτω της γραφής, χαίρομαι που την κουβαλώ μαζί μου κι ας είμαι μόνο εγώ αυτός που την καταλαβαίνει. Κι ευτυχώς που υπάρχει γιατί έτσι υπάρχω κι εγώ (Δεν ενοώ βιολογικά)
Παρεϊτσα της φτοιάχνουμε τον δικό μας κόσμο και πάμε όσα ταξίδια θέλουμε.

Καλή σου μέρα, Καλό φθοινώπορο