Το αγαπημένο μου χρώμα.
Κρύβομαι μέσα του κι επιζώ έτσι απλά χωρίς κόπο.
Τυλίγομαι στο γαλανό κι ανεμίζω … ψηλά,
πάνω απ’ όλα κι όλους.
Αφήνω τη «σκιά» μου κάτω,
προσπερνώ της ζωής μου τα μονοπάτια σαν αδιέξοδα,
ατενίζω το γαλανό,
χαίρομαι τη μοναξιά του,
το αναισθητικό του,
την παγωμένη αγκαλιά του.
Άφταστη κρυψώνα,
στου οίκτου το κυνηγητό,
της συμπόνιας την παρηγοριά.
Ευχαριστίες για όλα,
μα ντροπής πράματα δάκρυα και πίκρες.
Την εσάρπα μου την γαλανή παρακαλώ γρήγορα,
κρυώνω δίχως τη,
δεν είναι για μένα η «κάψα» τούτου του καιρού,
πτήση για την «μόνιμη εποχή»,
όχι άλλη επιλογή,
το πιο πάνω σκαλοπάτι της αναμονής,
έφτασα … μια χαρά,
αρμονία στο τίποτα πέραν τούτου,
δεν είναι κι άσκημα,
μόνο να θυμάμαι …ό,τι πάντα ξεχνώ …
όπως «μπορώ» εγώ, μόνο εγώ «μπορώ».
Μια όμορφη και γαλανή Κυριακή !!!
23 σχόλια:
Ομορφο γραψιμο και ενα πολυ ομορφο μπλοκ....ειμαι πλεον στην παρεα σου!!!
Μια καλησπερα απο ολη την παρεα του ΣτάΛες στο ΓαΛάΖιο
Έκανες την καλύτερη επιλογή...
Έκλεψες από την παλέτα του Κόσμου
το χρώμα των Ονείρων..
Καληνύχτα...
Μόνο εσύ μπορείς Meggie. Μόνο εσύ τελικά. Ανάμεσα στα βουητά, τις φωνές, τις σιωπές, το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού, το πριν και το μετά, το τώρα και το χθες.
Μαύρο τριαντάφυλλο (!!!),
καλημέρα και καλώς ήρθες.
Ευχαριστώ για τους .. επαίνους σου.
Ήρθα κι εγώ να σε βρω μα μεγάλη η παρέα σας, μπερδεύτηκα ομολογώ, ήταν και περασμένη η ώρα αλλά θα σε ... αναζητήσω ξανά.
Τις καλημέρες μου σε όλους σας.
Κάκια μου γλυκιά,
δεν ξέρω αν εγώ επέλεξα ή ό,τι γίνεται, "γίνεται" ερήμην μου αλλά το γαλανό ήταν πάντα το χρώμα μου.
Σε φιλώ ψυχή μου
coffeemug μου,
αυτό το "τελικά" με ... βασάνισε πολύ να το δεχτώ.
Την καλημέρα μου μάτια μου
αυτο το τελικά, το πάμε το φέρνουμε, δεν θέλουμε να το πιστέψουμε, και όλο κάτι γίνεται που μας πειθει όλο και πιο πολύ...
Ακριβώς καφεκουπίτσα μου, που λέει και ο Ναύτης,
όλο κάτι γίνεται και επιβεβαιώνει ό,τι στην ουσία ξέρουμε απ'ανέκαθεν, που λένε...
και τότε νιώθεις ... γαλανή στου πάγου την απόχρωση ...
επειδη αναφερθήκατε σε του λόγου μου, ένα έχω να πω...
δεν πονάει το που ξεγελαστήκαμε, πονάει πιο πολυ το ότι εμείς τον εαυτο μας ξεγελάσαμε... ή μάλλον, πήγαμε να ξεγελάσουμε
γιατι όπως λεν πολλοι, όλη η αλήθεια κρύβεται, στο πρώτο το φιλι...
μα ΟΛΗ όμως...
εντάξει, έχω κι ένα δεύτερο
μόνο οι λίγοι μπορούν να το δουν και να το παραδεχτούν
χαιρετω σας
λίγοι μου
:))
υ.γ. καλα, κι ενα τρίτο, ακόμη να βουτήξω για φέτος... :(
Eίναι άλλωστε το πιο γαλήνιο χρώμα το όμορφο γαλάζιο! Η εσωτερική δύναμη που μας δίνει αυτοπεποίθηση. Δεν πρέπει, πολύ σωστά, να ξεχνάμε ότι όλοι έχουμε δύναμη. Ακόμη κι όταν πιστεύουμε το αντίθετο.
Καληνύχτα Meggie!
Το γαλάζιο, ως χρώμα του ουρανού είναι το χρώμα της ελευθερίας,τουλάχιστον εγώ έτσι το έχω αντιστοιχίσει στο μυαλό μου...
Μάλλον υποσυνείδητα λοιπόν και εσύ το βλέπεις κάπως έτσι...
Ελευθερία, πέταγμα, καθαρή ανάσα μέσα από το γαλάζιο!
Γαλάζια φιλιά σε γαλάζιες σκέψεις, εντός γαλάζιων ημερών...
Όμορφο, Καλημέρεςςςςςςςςς
Μα και στο χρώμα;
Κάποτε το δωμάτιό μου ήταν γαλάζιο, καταγάλανο... όλα τα ήθελα μπλε, σαν το βαθύ μπλε του ωκεανού. Κι ύστερα επαναστάτησα στο είναι μου, στα θέλω μου...
Σταμάτησα να αγοράζω πράγματα γαλάζια, πρασινογάλαζα, μπλε... κι ήρθα να μείνω κοντά στη θάλασσα. Από εδώ μπορώ να βλέπω το σμίξιμο της με το γαλάζιο του ουρανού... και δε χρειάζομαι πια υποκατάστατα...
Τώρα διανύω την πορτοκαλί περίοδο... όλα τα θέλω πορτοκαλί...
Φιλιά απέραντης, παγωμένης θάλασσας!
Ναύτη μου,
ΟΛΑΚΕΡΗ στο πρώτο φιλί ...
τα υπόλοιπα ίσως είναι ... λεπτομέρειες
καλό απόγευμα
Ginny μου για το ... "γαλανό" νιώθω περισσότερα από όσα μπορώ να πω.
Τα φιλιά μου
Νικόλα μου,
πολύ εύστοχος.
Καθαρή ... πνοή σε "ελεύθερη" στιγμή.
Το έχω απολαύσει πρέπει να ομολογήσω.
Καλό σου βράδυ
Οδοιπόρε μου,
παρότι δεν "άφησες" να σχολιαστεί, το "φύλλο πορείας" σου είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟ!!!
Χαίρομαι που το διάβασα.
Νάσαι καλά
Φυσικένια μου,
μακάρι να μπορούσα να ζήσω κι εγώ δίπλα σε θάλασσα, αλλά αυτά είναι ... επιθυμίες μόνο ... έτσι περιορίζομαι σε ... υποκατάστατα.
Σε φιλώ ψυχή μου
To "δεν είναι κι άσχημα" δεν σημαίνει ότι είναι και όμορφα Μέγκυ μου .... μου αρέσουν οι παγωμένες φωλιές , κάνουν τη δουλειά τους , όμως αποκτάνε νόημα μόνο σαν στάδιο μιας πορείας .... κι αυτή η πορεία είναι το μόνο μας δεδομένο , ας έχουμε πάντα αυτό στο βάθος του μυαλού μας .
Εγώ πάλι θέλω να ξεχάσω ότι πάντα θυμάμαι :)
Καλό βράδυ να έχουμε κούκλα μου !!
meggie μου,
να μαι που έφτασα :)
η εικόνα που έχεις βάλει είναι μεθυστική, την χαζεύω κι εγώ στο δικό μου μαύρο.. μαγεία!
Μαγεία είναι και ο τρόπος που χορευουν αβίαστα οι λέξεις ώστε να αποτυπώσουν μία αίσθηση αληθινή..
έχω κι εγώ στο γαλάζιο αδυναμία :)
η λέξη που μου ρχεται τώρα στο νου για το γαλανό είναι η λέξη ανάπαυλα... άσχετο :)
Οι χρωματολόγοι λένε πως το μπλε ειναι χρώμα ψυχρό,παγωμένο που λες κι εσύ.. ξέρεις νομίζω πως ο λόγος που αγαπιεται είναι αυτός, από μια λίγο πονηρή οπτική :)) αυτό που λατρεύουμε ειναι οι αντιθέσεις του.. εμείς, οι καθε άλλο παρά ψυχροί.. :p
χωρίς πλάκα τώρα, δες τί λέω.. αγαπάς αυτό που σε συμπληρώνει.. τρέχεις εκεί για να κρυφτείς.. εσύ το είπες.. επομένως; ;)
το βαθύ του και το απέραντο γαληνεύουν τους παλμούς της καρδιάς,
το κρύο του ζωντανεύει το λουσμένο στον ήλιο σώμα..
το μπλε βρίσκεται στον χρωματικό δίσκο απέναντι από το πορτοκαλί, γι αυτό η εικόνα ενός ηλιοβασιλέματος στη θαλασσα είναι τόσο μαγική και τόσο ζωντανή, εξαιτίας της έντονης αντίθεσης..
γι αυτό σου πάει και το πας..
επειδή όπως μπορείς εσύ, μόνο εσύ μπορεις! (παρεπιμπτόντως, εξαιρετικό!) και φυσικά δεν θα σε αφήσει να το ξεχάσεις, ίσα ίσα - για τους λόγους που προαναφέραμε - θα στο θυμίζει έντονα..
Εύχομαι -τέτοια ώρα- να έγινα κατανοητή! :)
Σε φιλώ!
Γλυκό ξημέρωμα!
κι εγώ Krye μου θέλω να μην ... θυμάμαι ... όμως ΠΡΕΠΕΙ να μην ξεχνιέμαι, διαφορετικά ... χάνομαι ...
Νάσαι εδώ γύρω ...
Αγαπάω αυτό που με ... κρύβει, δεν με φανερώνει flasάκι μου, με προστατεύει κι από μένα την ίδια..., με ησυχάζει σαν "ανάπαυλα" ακριβώς.
Σε φιλώ ψυχή μου
Δημοσίευση σχολίου