Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Να γιατί ... διαβάζω ...

Διαβάζω λέξεις τη μία μετά την άλλη, προτάσεις, τη μία συνέχεια της άλλης και συγχρόνως επιταχύνονται οι χτύποι της καρδιάς μου, γρηγορεύει η ανάσα μου, μυρμηγκιάζει το μυαλό μου, φουρτουνιάζει από απόλαυση η σκέψη μου, χαίρεται η ψυχή μου.

Δεν διάβαζα από «πάντα μου». Σιγά – σιγά, σκαλί – σκαλί ανηφόρισα προς τα βιβλία. Ίσως έτσι ακριβώς μπορώ και αντιλαμβάνομαι την γοητεία τους. Μεθοδικά και σταθερά τα ρουφάω γουλιά – γουλιά όπως ακριβώς «ζω». Τι περίεργο αλλά και τι αρμονικό!!


Σκέψεις μου (περισσότερο της καρδιάς παρά του μυαλού) συναντώντας για πρώτη φορά την Ντόρις Λέσινγκ μέσα από μία συνέντευξή της. Η Βρετανίδα συγγραφέας μου ήταν τελείως άγνωστη παρότι είναι το Νόμπελ Λογοτεχνίας του 2007 και παρόλο που αναζητώ βιβλία … μανιωδώς θα έλεγα.


Τι να πρωτοδιαλέξω από τα «λόγια της»;;;

Ερώτηση: Ανακαλύπτουμε κάτι που υπάρχει ή δημιουργούμε κάτι νέο;

Λέσινγκ: «το δίλημμα της ωραιότητας του ταξιδιού, όποιο και αν είναι το ταξίδι. Είτε έτσι είναι, είτε αλλιώς, ενδιαφέρον έχει ότι αυτή είναι η αφορμή για το … ταξίδι


Ερώτηση: Ο Νάρκισσος που κρύβουμε μέσα μας μάς κάνει πιο επιεικείς με αυτούς στους οποίους αρέσουμε;

Λέσινγκ: « Η αποδοχή μας γλυκαίνει, όχι για να χάσουμε το αυστηρό κριτήριό μας, αλλά για να δούμε εμείς πράγματα που φαινομενικά θα προσπερνούσαμε, δεν θα στεκόμασταν να τα μελετήσουμε»


Ερώτηση: Ο Θεός είναι επινόηση του ανθρώπου ή ο άνθρωπος του Θεού;

Λέσινγκ: « …… Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φυλακή από τις θρησκείες ούτε πιο ολοκληρωτική ελευθερία από την αποδοχή του ανεξήγητου, του Θεού δηλαδή».


Ερώτηση: Υπάρχει μια στιγμή που είπατε: «Άξιζε που έζησα;»

Λέσινγκ: «Δεν αξιολογώ ποτέ τις στιγμές που έζησα. Το μόνο που πάντα σκεφτόμουν είναι ότι, αφού βρισκόμαστε εδώ, πρέπει να προχωρήσουμε».


Ερώτηση: Εσείς πότε για πρώτη φορά ανοίξατε σε έναν από τους «τοίχους» της ζωής σας παράθυρο;

Λέσινγκ: «Οι πιο ψηλοί τοίχοι της ζωής όλων μας είναι στην αρχή οι γονείς μας. …..»


Ερώτηση: Υπάρχει ένας άνθρωπος που αγαπήσατε πολύ στη ζωή σας;

Λέσινγκ: «Ναι, αλλά δεν μιλάω ποτέ γι’αυτόν. Μιλάμε μόνο για ό,τι δεν αγαπάμε. Ό,τι αγαπάμε πολύ το φυλάμε μέσα μας, γιατί αυτό μας σώζει. Ό,τι μισούμε πρέπει να το βγάλουμε έξω, γιατί αλλιώς γίνεται σαράκι και μας τρώει. Αυτή είναι η πιο μεγάλη αλήθεια, κακά τα ψέματα».


Ερώτηση: Υπάρχει διαφορά μεταξύ αλήθειας και ψέματος;

Λέσινγκ: «Η αλήθεια είναι όπλο φονικό και το ψέμα το μαλακότερο μπαμπάκι!»


Να γιατί ... διαβάζω ... λοιπόν



3 σχόλια:

Z. είπε...

Η πρωτελευταία με εκφράζει απόλυτα. Αν και όλες έχουν μια σοφία μέσα τους...

Καλά διαβάσματα!
Και να μας κρατάς ενήμερους.

Μ είπε...

Κι εμένα η προτελευταία με εκφράζει απόλυτα!
Καλή σου εβδομάδα και σ' ευχαριστούμε!

Unknown είπε...

Τι να πω κορίτσια μου. Εμένα όλα βρίσκουν στόχο, σχεδόν κέντρο.

Καλό σας απόγευμα