Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Το μυστικό μου ....

Κάπως έτσι … οι αποδράσεις περιορίζονται.
Πως;
Μα αναβάλλοντας τις «πολύτιμες» στιγμές του χρόνου που δεν έχω.

Χθες, είχε καταιγίδα στο τόπο μου. Βροντές, αστραπές, βροχή δυνατή, αέρας φωναχτός, από όλα. Ήθελα να βγω στη βεράντα, εκεί γύρω στα μεσάνυχτα, να πάρω μέρος στο χορό του Χειμώνα μου, αλλά τελικά δεν ξάφνιασα ούτε εμένα, ούτε αυτόν. Έμεινα μέσα, καθισμένη στο τραπέζι της κουζίνας, με τα μάτια στο παράθυρο και το μυαλό να «μετράει» τις ώρες και να τις βρίσκει ανύπαρκτες.

Χάθηκαν οι ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα.
Τυχαίο;
Πιθανόν. Πάντα άλλωστε ήμουν αυτό που λένε «τυχερή».
Ειρωνία;
Μπα, όχι. Αυτογνωσία στο συναπάντημά μου με τη «ζωή μου».

Πριν καιρό, κάποιος μου είπε ότι διαθέτω «υπέροχο μαύρο» στα λόγια μου. Το ήξερα αλλά δεν υποπτευόμουν πόσο υπέροχο είναι το «μαύρο μου» και στα μάτια μου. Το είδα σήμερα στον καθρέφτη μου. Μόνη μου και μονάχη μου με κοίταξα και με … βρήκα τόσο σκοτεινή και τόσο όμορφη που το μόνο που σκέφτηκα ήταν πως κανείς δεν πρέπει να με δει έτσι.

Επιτέλους, είμαι δικιά μου!!!
Και μην το πείτε πουθενά, είναι το μυστικό μου...


Ελάτε να παίξουμε στα ... σκοτεινά!!!

18 σχόλια:

Feli είπε...

Παντου φαινεται αυτο το "μαυρο"...σε καποιες ξεχωριστες λεξεις...στα ματια...κι ας μην φαινεται στις πραξεις...τα ματια δειχνουν τα παντα...αρκει να ξερουμε να τα "βλεπουμε"...

gregory είπε...

Ενα μυστικο ειναι πολλες φορες .....
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΟΛΗ.....ΠΟΥ ΜΟΝΑΧΗ ΜΑΣ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ...ΧΑΜΟΓΕΛΑΜΕ ΜΟΜΗ ΜΑΣ....

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

θα συμφωνήσω μ' αυτόν που είπε για το υπέροχο μαύρο.
Έχεις καλλιεργήσει όμορφα τις πλευρές που άλλοι τις βγάζουμε άκομψα και βίαια και τις έχεις δώσει μια όμορφη απόχρωση και ένα λυρισμό που σχεδόν φαντάζουν λευκές.
Κάτι κοφτό και παγωμένο πάντως υποβόσκει.
Οι άμυνες μας διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας.

Πρέπει να επιβιώσουμε και ο τρόπος που θα επιλέξουμε να χειριστούμε τις αδυναμίες μας,μας αντιπροσωπεύει.

Σημασία έχει το συνολάκι πάντως.
Και,το δικό σου συνολάκι είναι όμορφο.

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας...
και να τον κοιτάς πιο πολύ στον καθρέπτη. για να σου θυμίζει οτι πρέπει να ανακαλύπτεις τα πιο βαθειά του θέλω...

nina είπε...

Κάτι μου θυμίζει αυτό το υπέρχο μαύρο...
Αυτή σου η ανάρτηση έχει γραφτεί πραγματικά υπέροχα. Θαυμάσιο αποτύπωμα μιας υπέροχης ψυχής. Διακρίνω μια αρμονία στα σκοτεινά.
Καλό βράδυ!

kryos είπε...

Δεν θα το πιστέψεις αλλά προχτές το βράδυ θέλησα κι εγώ να αποδράσω στο μπαλκόνι και τελικά δεν το έκανα ...ο καιρός ήταν υπέροχος με βροχή κι ένα παγωμένο αεράκι που σε μουδιάζει όσο χρειάζεται ...το επόμενο λέω να μην το χάσω.

Είναι το δυτικό λεξιλόγιο που δίνει στο μαύρο μια αρνητική υπόσταση και χροιά ... στην ουσία είναι ισοδύναμο , υπέροχο και γοητευτικό ...ειδικά αν μπορείς να κρατάς τις ισορροπίες ....χαίρομαι που βλέπω ότι το καταφέρνεις .... κάποτε θα το πετύχω κι εγώ :)

Το " Επιτέλους, είμαι δικιά μου!!!"...είναι δύναμη να μπορείς να το λες ... το φαντάζομαι σαν δώρο που κέρδισες μόνη σου αφού πάλεψες στα μαρμαρένια αλώνια .

Να έχεις μια όμορφο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

Φιλιά !!!

Unknown είπε...

Feli μου, το βλέμμα δείχνει, όταν θέλουμε να δείξει, όλα τα χρώματα. Κάποιες φορές ... το ουράνιο τόξο.
Καλημέρα σου

Unknown είπε...

Γρηγόρη μου ... χαμογελάμε μόνοι μας ... σωστά ... μόνοι μας και μονάχοι μας αν μοιραζόμαστε το μυστικό μας ... μυστικά.
Την καλημέρα μου

Unknown είπε...

Οι άμυνες, Κωνσταντίνε μου, μας διαμορφώνουν. Συμφωνώ απολύτως.
Όσο για το "συνολάκι μου" σημασία έχει πως είναι "το δικό μου" και όχι δανεικό.
Πέρα για πέρα "το δικό μου".
Νάσαι καλά εκεί που ... πολεμάς.

Καλημέρα σου

Unknown είπε...

Οι ανακαλύψεις Εύη μου και κοστίζουν και ζορίζουν.
Αγάλι - αγάλι λοιπόν ...
Καλημέρα γλυκιά μου

Unknown είπε...

Νίνα μου, σκοτεινός αγώνας μεταξύ δικαιώματος και υποχρέωσης, θα έλεγα εγώ.
Είμαι σίγουρη πως κάτι θα ξέρεις κι εσύ από αυτόν.
Την καλημέρα μου και σε σένα και ευχαριστώ για τα ... λόγια σου. Είναι αναγνωρίσιμα.

Unknown είπε...

Krye μου κι εγώ το επόμενο βροχερό βράδυ, μετά από σύσταση που είχα, λέω να μην το χάσω.
Να ξεπλυθώ, έστω και στιγμιαία.
Άλλωστε σε στιγμές, ισορροπώ και ... κερδίζω "δώρα" και ... μοιράζομαι σκέψεις.
Νάσαι καλά μέσα στα "υπέροχα μωβ δάκρυά σου"

λιμανάκι είπε...

Στιγμές θα περάσουν πολλές απο τα μάτια σου.Να τις χαμογελάς και να τις φέρεσαι όπως τους αξίζε.Πολύτιμες...να το θυμάσαι αυτό...

Χρωματιστές καλησπέρες...για όταν το μάυρο θα είναι έτοιμο να παραχωρήσει την θεση του..

;)

Unknown είπε...

Λιμανάκι μου σ'ευχαριστώ.
Τι ωραίο που ακούγεται το όνομα που έχεις διαλέξει για να ... είσαι στο net!!!

Καλημέρες

lakis είπε...

Ανήκεις στον εαυτό σου; Ω, μα είναι υπέροχο αυτό! Τώρα μπορείς να προσκαλέσεις στον κήπο της ζωής σου και κάποιους άλλους. Καλό απόγευμα

Unknown είπε...

Λες Λάκη μου να χρειάζονται προσκλήσεις;;
Μπορεί ...

Καλή σου μέρα

προφήτης είπε...

βρήκες τον εαυτό σου... αυτογνωσία... τώρα είναι πιο εύκολο...
μπορείς να συνεχίσεις...

όμορφα λόγια όπως πάντα, με το χρώμα που επιθυμείς...

Unknown είπε...

Προφήτη μου τώρα, είναι πιο δύσκολο. Το ξέρεις κι εσύ.

Την καλημέρα μου