Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Ακόμα παίζουν …

Αναρωτιέμαι πως θα μπορούσα να γράψω μια ιστορία, όχι φαντασίας, αλλά πραγματικότητας.
Δύσκολο.

Δύσκολες οι ιστορίες. Ακόμα και οι παιδικές.
Μια παιδική έχω ανάγκη απόψε!! Πολύ ανάγκη!!
Χωρίς πρίγκιπες και βασιλόπουλα, νεράιδες και ξωτικά όμως. Συνηθισμένα παιδιά και το καθένα του μοναδικό σαν κάθε παιδί.
Ένα αγοράκι κι ένα κοριτσάκι που σχεδόν, σαν μοναχοπαίδια, βγήκαν να παίξουν στη γειτονιά τους. Και εκεί, στο πλάτωμα του δρόμου με τα χαλίκια, ανάμεσα σε πολλά πολλά άλλα παιδιά, πρωτοσυναντήθηκαν. Λίγο μεγαλύτερο το αγοράκι, έτσι μόνο για το κλασσικό της ιστορίας, με σγουρά μαλλιά και μεγάλα μάτια. Το κοριτσάκι, καστανούλα με επιθυμία να γίνει μια μέρα στη ζωή της, ξανθούλα και με ένα κόκκινο σημαδάκι στη μύτη της. Κοιτάχτηκαν και αναγνωρίστηκαν. Δεν μίλησαν πολύ αλλά συμφώνησαν πως στο παιχνίδι θα ήταν μαζί. Αυτός γι’αυτή κι αυτή γι’αυτόν. Το παιχνίδι όμως, εκείνη την ημέρα ματαιώθηκε. Απόρησαν αλλά τι άλλο μπορούσαν να κάνουν; Δεν έπαιξαν. Την άλλη μέρα ίσως.
Από τότε πέρασαν τόσες μέρες που έφτιαξαν χρόνια ολόκληρα, κι άλλα χρόνια, κι άλλα, κι άλλα έως που ήρθε και η άλλη μέρα. Συναντήθηκαν αλλού, μεγάλοι πια αλλά η συμφωνία – συμφωνία. Δεν άλλαξε. Και το παιχνίδι άρχισε. Το άρχισαν αυτοί. Μόνοι τους. Ποιος θα μπορούσε πλέον να τους το ματαιώσει; Κανείς. Ήταν σημαδεμένοι από πολύ καιρό.

Δαχτυλίδια της τα μαλλιά του
Κόκκινο σημαδάκι στη μύτη για να τη θυμηθεί

Ακόμα παίζουν …

12 σχόλια:

gregory είπε...

αστα τα παιδια να παιζουν ....
να ειναι ευτηχησμενα....
αυτος για αυτην..και αυτη για αυτον..

Unknown είπε...

Καλέ μου Γρηγόρη, τα αφήνω και ... τα χαίρομαι.
Νάσαι καλά

nina είπε...

Πολύ όμορφη ιστορία αγάπης.
Τόσο σπάνια, θα έλεγα ιδανική!

προφήτης είπε...

Αυτός γι’αυτή κι αυτή γι’αυτόν.

συνέχεια στο παραμύθι....

πάντα κοντά στο όνειρο...

καλησπέρα

υ.γ.:γράφεις υπέροχα

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

όμορφο!Για πάντα λοιπόν :) έστω και με μικρές διακοπές,σα το ρεύμα ένα πράγμα,διακόπτετε αλλά πάντα επιστρέφει :)

Unknown είπε...

Νίνα μου, μια ιστορία είναι μόνο σημαντική για τους δυό τους. Αν μοιάζει με εκατομμύρια άλλες δεν έχει σημασία.
Λυπάμαι που έφυγες. Στο καλό όπου κι αν είσαι.

Unknown είπε...

Προφήτη μου καλώς ήρθες.
Αέναο αυτό το ... παραμύθι όταν φτάσει η στιγμή του.
Και προφήτη μου ... χωρίς υποσχέσεις, χωρίς ...

Unknown είπε...

Κωσταντίνε μου στάθηκες στο "για πάντα", στο χρόνο, όμως η αίσθηση του : "αυτός γι'αυτή, κι αυτή γι'αυτόν", δεν έχει τέτοιον. Ακόμα και μια στιγμή να το νοιώσεις, το διαιωνίζεις.
Καλό σου απόγευμα

lakis είπε...

Όμορφη πολύ η ιστορία. Της ζωής, της φαντασίας, δεν έχει σημασία. Εκείνο που μετρά είναι η αλήθεια της. Μέρα καλή

Unknown είπε...

Καλώς ήρθες Λάκη.
Μέρα καλή και σε σένα και ... καλό μέτρημα στις αλήθειες σου.

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

τί γλυκειά ιστορία, τί όμορφο το ιστολόγιο αυτό....
χαίρομαι που υπάρχει φινέτσα...
μπράβο σας....

Unknown είπε...

Εύη μου, την καλημέρα μου και καλώς ήρθες.