Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Η Ποίηση

Τι απλά είναι όλα όταν είσαι πεπεισμένος ολότελα!!! Ακόμα κι ό,τι πονάει το κάνεις πιο γλυκά κουμάντο. Σχεδόν χαλαρώνεις και αφήνεσαι. Κάπου θα βγει. Καλώς ή κακώς, έτσι κι αλλιώς θα συνεχίσεις.

Σοφά το έγραψε η meril,

Μας προλαβαίνει κιόλας
 η σιωπή του χρόνου
Να! Μια στροφή έμεινε μόνο 
Μη χαθεί 
άδικα των αδίκων

κι αν χάθηκε, τι;
Έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι οι άνθρωποι και κάπως έτσι έρχεται η ποίηση.

30 σχόλια:

Evanescence είπε...

Η ποίηση της σιωπής. Ποίηση η σιωπή και λίγοι την κατέχουν.

Ο Αλχημιστης είπε...

Βλεπω μια ομορφη γαληνη να πνεει στο μυαλο σου! Ομορφο αυτο! Ναι απο την ζωη ερχεται και η ποιηση! Και αν χαθει δεν πειραζει, θα συναντηθειτε στην επομενη στροφη!

Τις καλησπερες μου!

Αστοριανή είπε...

Αγαπημένη φίλη,
...καπου συναντιόμαστε...
κάπου έγραφα για το μεγάλο τίποτα!!!

κατάφερες στη ...μιά στροφή... να υπάρξει μικρή συνέχεια και να ...μη χαθεί άδικα των αδίκων...

Να είσαι καλά, καλή μου.
Η Ε-λπίδα (με κεφαλαίο...) να είναι μαζί σου!
Σε φιλώ,
Υιώτα
Αστοριανή, ΝΥ

Ανώνυμος είπε...

Ο πόνος και η σιωπή μέσα στη ζωή μας, τα ξέρεις αυτά.

Και με την σιωπή μπορείς να πεις πολλά !

Έχω την εντύπωση ότι το μήνυμα σου έχει βιωματικό χαρακτήρα.

Να παλεύεις και να νικάς καλή μου φίλη !! Να παραμερίζεις κάθε εμπόδιο στο δρόμο σου.

Καπετάνισσα είπε...

Καλημέρα κουκλίτσα μου,
η σιωπή άλλες φορές φωνάζει και άλλες ηρεμεί....
Το θέμα είναι:
Είσαι πεπεισμένος γιατί το επέλεξες, γιατί το θες ή γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς...


Τα φιλιά και την αγάπη μας...

Unknown είπε...

Πολλοί λίγοι ή αν θέλεις Evanescence μου κάποιους λίγους τους "εννοούμε", όπως εγώ τη meril.
Έτσι μου φαίνεται τουλάχιστον.

Καλημέρα

Unknown είπε...

Αλχημιστή μου,
μπορεί να είμαι και πιο γαληνία ακόμα κι από ότι μπορώ να καταλάβω .. κι έτσι ακόμα κι αν η τελευταία στροφή χαθεί, ακόμα και τότε διαβάζεις στίχους και κλείνει ο δρόμος γλυκά, ήρεμα, αρμονικά.

:)

Unknown είπε...

Αστοριανή μου,
δεν ξέρω τι κατάφερα εγώ,
ξέρω πως η meril πάντως κατάφερε να με πείσει να δω το "άδικα των αδίκων" χωρίς πίκρα.

Η ποίηση βλέπεις έχει δυνάμεις, αλλά χρειάζεται βίωμα πρώτα.

την αγάπη μου και σ'ευχαριστώ

Unknown είπε...

Γιώργο μου,
μάλλον να πέρνω, να πέρνουμε τη κάθε στροφή ως να'ταν η τελευταία.
Για φαντάσου πόσο παρήγορο είναι αυτό.

την αγάπη μου

Unknown είπε...

Καπετάνισσά μου,
όπως και να'χει το θέμα,
όπως και να'ναι η σιωπή,
τι;;;

έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι οι άνθρωποι και κάπως έτσι έρχεται η Ποίηση.

φιλί κορίτσι μου

μαχαιρης είπε...

Mα και βεβαια...Ολη η αιτια των πραξεων..Ειναι η πιστη...!!
Γι αυτο ειναι κακο να πιστευεις..Και να πειθεσαι εντελως...
Δεν ξεχωριζεις τα λαθη...!!

NOSTOS είπε...

Μου αρέσουν οι σιωπές που πάντα έχουν να πουν πολλά..Αφήνεις την ψυχή σου ελεύθερη να δημιουργήσει και μέσα απο τις σιωπές ποίηση γεννά με πολλαπλούς συμβολισμούς..

meril είπε...

Η ποίηση μέσα από τη σιωπή και η ποίηση ανάμεσα στο λόγο
Ανάλογα που η ψυχή σου βρίσκει το δικό της κώδικα
ανάλογα που η πηγή της δίψας σου τρέφεται
επιλέγεις;

Κι αν χάθηκε;
σημασία δεν έχει τι χάθηκε
σημασία έχει αν μπορώ να με βρω ακόμα στο παρακάτω την ώρα έστω που η στροφή κλείνει

Σ' ευχαριστώ για την αναφορά στους στίχους μου
πολύ τιμητικό....

Μηθυμναίος είπε...

«Έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι οι άνθρωποι και κάπως έτσι έρχεται η ποίηση»…
Όχι πάντα, όμως…

Unknown είπε...

Μαχαίρη μου,
δεν ξέρω.
Άλλες φορές πιστεύω πως όλα λάθος τα κάνω, κι άλλες πως όλα σωστά.
Και με τα δύο σαν να μου φαίνεται πως τελικά εγώ είμαι η χαμένη.

Να μην πιστεύεις .. να μην πείθεσαι τελειώς ε;
Μπορεί να'χεις και δίκιο. Το "μέτρο" να είναι το πιο δίκαιο όλων.
Ας όψεται η ανάγκη ..

να'σαι καλά

Unknown είπε...

Νόστε μου,
ή ποίηση αντιλαμβάνεται

Καλησπέρα

Unknown είπε...

meril μου,
δεν ξέρω αν μπορώ να με βρω στο παρακάτω
ξέρω μόνο πως έτσι κι αλλιώς θα "βηματίσω"

πόσοι κατόρθωσαν από επιλογή να σταματήσουν εκεί ακριβώς που κλείνει η στροφή;

δική μου η τιμή που σε διαβάζω
και το ξέρεις

Unknown είπε...

Μηθυμναίε μου,
μη σε στεναχωρήσω ..

την αγάπη μου

Ναύτης είπε...

τι πόθησες;
γαλήνη
κι αμμουδιες
και βότσαλα στο κύμα
κι η στροφη
που όλο και κλείνει στ αριστερα
κρύβει την πορεία
με κείνο το προαιώνιο προνόμιό της
να κρύβει
κει που λες πως τελειώνεις
απλώνεται εμπρος σου
φιδογυριστος
φουρτουνιασμένος
κι ηλιόλουστος
καινούργιος δρόμος...
στα όπλα μωρε!
και ποίηση δεν είναι τίποτε
κι είναι όλα!

τα φιλια μου!

Ανώνυμος είπε...

Την ζωή θα προλάβει η σιωπή του χρόνου meggie, την ζωή που είναι τόσο λίγη και τόσο ασήμαντη μέσα στο πριν και στο μετά...
Ας την ζήσουμε όσο μπορούμε για να προλάβουμε...αν προλάβουμε :)
Tα φιλιά μου

to alataki είπε...

Όταν όλα είναι άσχημα, άρα αμφισβητήσιμα, τι γίνεται Μέγγυ μου;

Unknown είπε...

τι πόθησα Ναύτη;
χμ, το ακατόρθωτο και το πίστεψα

για να λέμε αλήθεια
το πίστευα από μικρό παιδί
τώρα μεγάλωσα πολύ

δεν έχω (άλλο) καιρό μάτια μου.-

την αγάπη μου

Unknown είπε...

Bianca μου,
μικρή και αναλώσιμη η ζωή.
Ό,τι μπορούμε πάντα.

Σε φιλώ κορίτσι μου

Unknown είπε...

Αλατάκι μου,
τότε πενθείς .. κι αυτό, δεν αποφεύγεται, είναι μη αμφισβητήσιμο.

καλό ξημέρωμα

pylaros είπε...

Το καλίτερο που έχεις μέχρι σήμερα
To background [con tablas rusticas)
Είναι χάρμα πρωτοτυπίας.
ακόμα και αυτό που γράφεις (η σιωπή του χρόνου)
Σαν απο βραδύ Φιλμ του αξέχαστου Αγγελόπουλου,

Χαιρετώ σε
meggie
Γαβριήλ

Ανώνυμος είπε...

αν κρατάς καλά το τιμόνι θα φτάσεις αισίως στο τέλος...αν όχι πάλι θα φτάσεις...

έτσι είναι η ζωή...

Roadartist είπε...

Η ποίηση γεννιέται στις απώλειες... Καλό σου απόγευμα!

Unknown είπε...

Γαβριήλ μου
σ'ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης στην αισθητική μου.
Κι εμένα μου αρέσει πολύ.

Οι στίχοι είναι της meril και ναι, φέρνουν από στατική εικόνα Αγγελόπουλου.

την καληνύχτα μου

Unknown είπε...

Σκοτεινέ μου,
έχεις δίκιο,
είτε έτσι, είτε αλλιώς στο τέλος φτάνεις.

:))

Unknown είπε...

Artista μου
πολλά γεννιούνται στις απώλειες
και όποιος αντέξει ..

φιλί