Έχει μείνει λίγο ποτό ακόμα, τα τσιγάρα δεν τελειώνουν και οι γόπες τους ξαπλώνουν η μία πάνω στην άλλη …
«Οι λέξεις της οθόνης» συντροφιά ήρθαν ξανά .. απρόσμενα όπως όλα τα αποτυπώματα. Γυρεύουν βόλτα στο ξημέρωμα. Πώς ν’αρνηθεί κανείς; Και γιατί άλλωστε; Το «ναι» η πιο ήπια λέξη που προφέρθηκε ποτέ. Μην περιμένεις να κάνω σύγκριση με το «όχι». Όποιος το γνωρίζει δεν χρειάζεται σκονάκια για το διαγώνισμα…
Με πέτυχαν «οι λέξεις της οθόνης» απόψε να σεργιανάω για λίγο «ξέχασμα» και με ξεδιάλεξαν σωστά, ακριβά, τόσο που με ξάφνιασες. Διαβάζεις και πίσω τους ε; και μέσα τους ε; Καλά κάνεις. Χρειάζεται. Αξίζει.
Λοιπόν κατά πως τα λες, είναι. Ασυνεπώς οδεύω και στις δυό πλευρές του φεγγαριού με χίλια μπαγκάζια φορτωμένη… και το σκοινί να σέρνεται ξοπίσω.
Το βάρος με συνειδητοποιεί και το βάθος με θεριεύει.
Άκου ή μάλλον δες κι εσύ, σαν λόγια της οθόνης, κάτι τρελά οξύμωρα φαινόμενα που γεννιόνται ερήμην της λογικής, με λαγοκοιμισμένο πάθος που γελάει τρανταχτά με τα καμώματά της ..
Η ώρα σου ήταν η τέλεια στιγμή. Ν’ανοίξει λίγο το καπάκι, να βρω τα γράμματα, να φτιάξω της οθόνης τη ζωή μου… να βγάλω ό,τι διαβάζεις.
65 σχόλια:
ώρα αργά. ώρα που οι ήρεμες ψυχές ησυχάζουν και οι ψυχές που καίγονται λέξεις γράφουν. λέξεις δακρύρροιες. λέξεις που τρέχουν στην οθόνη, μάτια που τρέχουν στο κενό. κενό το ποτήρι δίπλα σου. ζωή κενή. ποιος διαβάζει; ποιος λέξεις γράφει; νύχτα και τυφλώθηκες. νύχτα και τυφλώθηκα. άδειο ποτήρι. άδειες ώρες. άδειες ζωές…
ξαγρυπνώ μαζί σου…
...γενικά,
εκείνοι (...ποιοί εκείνοι, εμείς!) που κρυβώμαστε πίσω από την ασυγκινησία (!) του φεγγαριού, εμείς που δεν εννοούμε να δεχτούμε τη ζωή όπως είναι(...μα έτσι και χειρότερα δεν ήταν αιώνες πίσω;;;)
πώς θα φυτέψουμε την αισιοδοξία για Αύριο;
Μέγγυ μου,
αυτός είναι ένας λόγος που ξαγρυπνούμε μαζί, έστω και διαφορετικές ώρες του φεγγαριού ή του ήλιου...
γι' αυτό κι όλη μου η φροντίδα, εδώ,
έχει στραφεί στις "ανθοφορίες" μας και στο μωρό...
Τρέμει η σκέψη,
ματώνει η καρδιά,
ΤΙΠΟΤΑ δεν αλλάζει, μικρή φίλη μου,
έτσι γινόταν ανέκαθεν... όποιον πάρει το ποτάμι!
Φιλάκια κι αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
"Λοιπόν κατά πως τα λες, είναι. Ασυνεπώς οδεύω και στις δυό πλευρές του φεγγαριού με χίλια μπαγκάζια φορτωμένη… και το σκοινί να σέρνεται ξοπίσω"...
Νομίζω πως αυτή η φράση κουβαλάει μια ολόκληρη ζωή.
Όμορφη μέρα να έχεις
κι όμως λύχνε μου,
κάποιοι διαβάζουν ακόμα και στο κενό ...
οι αναγνώστες της οθόνης ..
σ'ευχαριστώ
Αστοριανή μου
κάνεις καλά ..
κι εμένα σφίγγεται η καρδιά μου ..
ύπουλη η "αισιοδοξία" ..
πρέπει να φυτρώσει εκεί που έχει ξεριζωθεί .. εκεί που την πήρε το ποτάμι .. σαν χρέος κάτι .. αεί ..
την αγάπη μου
(και χάδια στο μωρό)
sonia μου
κι εσύ να'χεις μια όμορφη μέρα ..
κουβαλάμε και τέτοιες ..
φιλί
ψυχοθεραπευτικες αυτες οι λεξεις και καθολου κενη η οθονη..
μ αρεσει που κουβαλας πραγματα, ειναι ζωη τελικα αυτο..
αν αδειασεις ΔΕΝ..
φιλακι
Καλημέρα!:)
Δεν πειράζει να κουβαλάς, οι αναμνήσεις, οι εμπειρίες και τα βιώματά μας μας κάνουν ότι είμαστε. Πέτα μόνο ότι δεν είναι εσύ.
Η ώρα σου ήταν η τέλεια στιγμή. Ν’ανοίξει λίγο το καπάκι,
να βρω τα γράμματα,
να φτιάξω της οθόνης τη ζωή μου… να βγάλω ό,τι διαβάζεις.
α ρε φιλεναδάκι μου..
με γονάτισες μωρέ...
τί να πώ τώρα κι εγώ;
κάθομαι και σκέφτομαι πόσο απέχουν οι λέξεις της οθόνης από τις ζωές τις οθόνης.. κάμποσο; πολύ; αρκετά; καθόλου;
και οι αγάπες;
τις συναντάμε άραγε στην ίδια διαδρομή; υπήρχε κάπου η ένδειξη και απρόσεχτα 'οδηγώντας' την προσπεράσαμε.. ή έχει δρόμο ακόμη; κι αν έχει δρόμο για άλλον έναν τόπο 'της οθόνης' τί μας κινητοποιεί να συνεχίσουμε;
δεν είναι καλύτερα να γυρίσουμε πίσω, να τα πιάσουμε όλα από την αρχή; δεν ξέρω.. μεθυσμένα λόγια του καφέ τα δικά μου :)
φιλάκια σου πολλά κορίτσι μου..
όλες τις στιγμούλες σου που μπορούν και 'ανοίγουν το καπάκι' -έστω και λίγο.. μην τις αφήνεις ποτέ να σε προσπερνούν.. μα ούτε και να σε αγκαλιάζουν...
είναι φορές που αναζητώ τα λόγια της οθόνης... γιατί ξέρω ότι κάπου εκεί έξω, υπάρχουν κι άλλοι που σκέφτονται νιώθουν τα ίδια με εμένα..
Περίεργη συντροφιά οι οθόνες... όμως εμείς ξέρουμε....
Φιλί Διαμαντένιο!
Καλησπέρα κορίτσι μου
οι λέξεις μας είναι οι ψηφίδες
από το ονειροδρόμιο της ψυχής
Φιλιά πολλά
καλές οι λέξεις δε λέω... μα σαν δεν έχουν αντίκρισμα ...βράσ' τις
τις παίρνουμε και τις πλάθουμε κατά τα κέφια μας κι αυτό είναι κάτι -δε λέω-
μα μόνο κάτι
κι όσο να πεις
αξίζουμε τα περισσότερα
καλό απόγευμα κορίτσι μου
ΠΟΣΑ στ'αλήθεια μπορούν να πουν οι απλές λέξεις έ...; Βαθιά νοήματα, "κοινά" αισθήματα... αξίζει.
Καλό απόγευμα
Σε λάτρεψα έτσι κι αλλιώς...
Σε φιλώ
Μοιάζει κείμενο πεζό, αλλά ποίηση είναι ποτισμένο... Αγνή ποίηση με μέτρο και ρυθμό ζηλευτά... με συγκίνησες... Τόσο μα τόσο πολύ...
Μια καλή προσπάθεια να απομακρυνθείς από το γνώριμο στυλ.
Πρέπει να αλλάζουμε ρότα κάθε τόσο για να μην νιώθουμε κενοί κι ανικανοποίητοι.
καρδούλα μου .. αν κουβαλάω λέει ...
που και που ξεφορτώνω ό,τι μπορώ ..
την αγάπη μου κορίτσι μου
καλησπέρα Δημήτρη μου
Πένα μου
ό,τι δεν είμαι εγώ, δεν βγαίνει εδώ .. και τελευταία, ακόμα κι ό,τι είμαι δυσκολεύεται ..
νάσαι καλά φίλε μου
φιλενάδα μου
λόγια και ζωές "οθόνης" είναι φορές φορές η αθέατη επιθυμία μας ..
στιγμές δεν με προσπερνάνε
μάλλον ο κίνδυνος είναι στην αγκαλιά
φιλάκι μάτια μου
διαμαντένια μου
περίεργη συντροφιά γιατί αλλιώς τα'χαμε ονειρευτεί ...
είναι συντροφιά όμως
κι αυτό έχει σημασία
την αγάπη μου
πολλά είναι οι λέξεις Ελένη μου και ακόμα περισσότερα όταν μένουν χωρίς ήχο ..
φιλιά μάτια μου
meril μου,
όσο να πεις αξίζουμε κάτι ..
αλλά .. μιας και το αντίκρυσμα δεν απαιτείται .. ας μείνουμε στη συντροφιά της Οθόνης ..
κάτι είναι κι αυτό
:))
Ναταλία μου
πόσα και πόσα ..
πόσες και πόσες φορές ..
αξίζει
φιλί
fetus νά'σαι καλά ..
νά'σαι καλά
Σπύρο μου
εσύ το'χεις κάνει πολλές φορές ..
καλό σου βράδυ
Οι λέξεις της οθόνης....ή τα λόγια της οθόνης....περίεργες, σιωπηρές.
Κι αν είναι τίτλοι τέλους;;
Της καληνύχτας τα φιλιά
Αξίζει να βγεις από το δωμάτιο Meggie μου!
Ο αέρας είναι καθαρός εκεί έξω και μπορείς να δεις ως την άκρη του ορίζοντα.. Δεν είναι λόγο..
Ματακια μου
το Όχι δε δηλωνει παντα αρνητικά φορτισμένο συναίσθημα...
εμεινα εκει..
αναμεσα στο Ναι και στο Όχι σου...
-Θα φύγεις?
-Όχι....απόψε ΟΧΙ....
-Θα με ξεχασεις ως το πρωί των Ονειρων?...
-Οχι...σ'αυτη τη Ζωή, ΟΧΙ...
-Θα μετανιώσεις που υπήρξαμε τόσο παράδοξα φιλόδοξοι σ'αυτον τον έρωτα?...
-Όχι....χίλιες φορές ΌΧΙ...
Ναι,μάτια μου......με ταξίδεψες με κίνητρο μία λέξη που έκλεψα από την Οθόνη σου...
φιλακια.....εκατομμύρια....
meggie!
Λες (και στις δυό πλευρές του φεγγαριού με χίλια μπαγκάζια φορτωμένη… και το σκοινί να σέρνεται ξοπίσω)
Μα κορίτσι μου κόψε το σχοινί, ελευθερώσου, ξεφορτώσουτα όλα, βάλε δυο φανταστικά φτερά και πέτα, ψηλά μακρυά όπου επιθυμεί η καρδιά σου...
Όλα σου τα γραπτά έχουν ένα αυθόρμητο ειλικρινές φρένο, σα να θες να κάνεις κάτι και αμφιβάλεις, και δεν αποφασίζεις...
Καλή σου νύχτα
Γαβριήλ
Emmanouel
είναι τίτλοι διαφορετικής αρχής ..
ξέρεις, δεν πιστεύω στο τέλος, αλλά στο διαφορετικό ..
ίσως αυτός ο τρόπος να είναι η μόνη άμυνα
καλημέρα μας
cloudsinthemirror
μας ικανοποιούμε με όποιο τρόπο βρούμε εύκαιρο κάθε φορά ..
το θέμα είναι να μην μας ξεγελάμε ..
δύσκολα πράγματα, μα κάνουμε ό,τι μπορούμε
καλημέρα
Ρεγγίνα μου,
δεν λες άσχημα ..
Λίγο λίγο κι απ'όλα
Σε φιλώ κορίτσι μου
Κάκια μου
το διαγώνισμα του "όχι" δίνεται όταν το "όχι" δεν ακούγεται, όταν είναι άηχο, βουβό και συγχρόνως αμείλικτα εκκωφαντικό.
Τότε που οι ερωτήσεις έχουν πάψει ..
και συνεχίζουμε ..
φιλιά ομορφιά μου
Γαβριήλ μου
υπάρχουν άνθρωποι που κόβουν, κι άνθρωποι που ράβουν .. μιά κι έξω
φίλε μου,
σ'ευχαριστώ
Έσπασα την οθόνη των λέξεων. Τώρα δείξε μου που να χωρέσω το παράπονο της καρδιάς μου.
δεξου τη ζωη οπως ερχεται...και φευγει...μην εχεις προσδοκιες...και τοτε απροσμενα κι απροκαλυπτα θα ερθει το φως!!!
καλο σου βραδυ!
και πολλοί αναπνέουν γράφοντας :)
Μέσα της Γουΐκα μου,
δεν υπάρχει πουθενά αλλού χώρος.
Φιλί κορίτσι μου μαγικό
Ροζένια μου,
με δίδαξαν να μην προσδοκώ ..
μη σε νοιάζει ..
ξέρω ..
φιλάκι
σκοτεινέ μου,
το ξέρω ..
μεγάλη η παρέα ..
νά'σαι καλά
Λυτρωση οι λέξεις να έρχονται κοντά μας, να απλώνονται...
Σου απλώνω κι εγώ μια αγκαλιά σαν μια ακόμη παρέα για τις δύσκολες νύχτες
έτσι είναι.
οι λέξεις της οθόνης, κάποιες τουλάχιστον απ΄ αυτές, ζωντανεύουν.
και κάποιες φορές είναι οι λέξεις συντροφοφιά πιο τίμια απο κείνη τη ζώσα που απαιτεί συμβιβασμούς....
Νίνα μου,
είναι φάρμακο κάποιες φορές .. και η αγκαλιά σου το ίδιο
φιλί καλημέρας
Απαράδεχτε
σωστά, υπάρχουν κάποιες φορές ολοζώντανες συντροφιές δίχως τα τερτίπια των κοινωνικών συναναστροφών ..
καλημέρα
Καλημέρα Μέγκη!
Όμορφη Κυριακή να έχεις....
οι λέξεις της οθόνης.. ωραίος τίτλος.. μου θύμισες πολλά..
Κάθε φορά με προβληματίζεις και ψάχνω πίσω από τις φράσεις, τις εικόνες, πέρα από σένα και πάνω από μένα...
Meggie!!!!!!!!!!!!!!
Γιώργο μου
άλλη .. καλημέρα
Δευέρας
faery μου
οι λέξεις και η οθόνη σε συδνυασμό μπορούν να προκαλέσουν αναμνήσεις
φιλί κορίτσι μου
Αλατάκι μου
για να "αλατίζεις" δεν υπάρχεις;;;
ε, σου ετοιμάζω τέτοιες λέξεις κι εγώ ..
καλημέρα μάτια μου
Οι καλύτερες συντροφιές το ξημέρωμα έρχονται. Δεν αντέχουμε πολλούς εκείνες τις ώρες. Δε μας αντέχουν και πολλοί.
Την καλησπέρα μου.
Να ναι καλά εκείνη η οθόνη αφού μας δίνει όλα αυτά από σένα βγαλμένα!!!
Μου έλειψες!!!!
Τι ωραία που γράφεις!! Ένας μήνας που πέρασα μακριά, σε έκανε ακόμη καλύτερη!!
Φιλιά
εγω δεν έχω ιδέα
είδα οξύμορα και μπήκα... :)
καλησπέρα συνταξιδιώτισσά μου!
Κάποτε δεν αντέχουμε ούτε εμάς, Εκείνε μου
Σωστά;
την καλημέρα μου
Γλυκιά μου Αλήθεια
χάρηκα που ήρθες.
Λίγο ακόμα και ο αγώνας σου τελειώνει. Ό,τι καλύτερο σου εύχομαι.
Φιλί κοριτσάκι μου
Ναύτη μου
καλημέρα μας
:))
Πίσω από την οθόνη βρίσκεσαι κι εσύ αλλά πίστεψέ με , είσαι καλή παρέα :)
Καληνύχτα Μέγκυ μου !!! γεμάτη θαύματα
Krye μου
όμορφα τα λόγια σου.
Οι καιροί τούτοι έχουν ανάγκη παρέας
Καλημέρες
Αναμφισβήτητα οι πράξεις μετράνε περισσότερο από τις λέξεις,έχουν όμως κι οι λέξεις τη σημασία τους..Έχουμε ανάγκη κι από λέξεις πολλές φορές..Κι είναι όμορφο αυτό νομίζω.Ειδικά όταν υπάρχει κάτι κρυμμένο πίσω τους..ειδικά όταν μπορείς να διακρίνεις αυτό το κάτι...
Καλημέα..
Τι όμορφη ανάρτηση! Πραγματικά!
Τι όμορφη ανάρτηση! Πραγματικά!
Unidentified μου,
το να διακρίνεις το "κάτι" είναι η ανάγκη που σε κάνει να διαβάζεις σαν να αναπνέεις.
φιλί κορίτσι μου
Αμέλειά μου
όμορφη καλημέρα
Δημοσίευση σχολίου