Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Από ... ανάσες

Η κούραση με έχει καταβάλει. Το νιώθω, το ξέρω. Φτάνω στο τέλος, στο όριο. Το μυαλό αντιστέκεται ακόμα, δεν συναινεί, απορεί που το σώμα παραπαίει. Εξαντλητικές οι ώρες της δουλειάς. Εφησυχάζω αλλά καταναλώνομαι άθελά μου ή καλύτερα πέρα από τη θέλησή μου. Δεν έχει φρένο αυτό, σαν διαλέξεις το δρόμο τον πιο ανώδυνο πώς να σταματήσεις; Τρέμω την ώρα την άδεια που θα ζητήσει επίμονα να γεμίσει. Εκτός της «διαπραγμάτευσης» δεν έχω άλλο τρόπο να με καλύψω. Διαπραγματεύομαι τα πάντα όχι για έκπτωση, αντίθετα για να τα διεκπεραιώσω όλα, δικά μου και δικά σου και δικά τους πριν από όλους για όλους. Με κατατρόπωσε το πριν και με λεηλάτησε το μετά. Τόσο απλά. Σαν τους φυλακισμένους ορίζω, όχι τη μέρα της αποφυλάκισης μα τη μέρα «σημάδι» για λίγη ανάπαυση και μετράω όπως κάποτε κάποιος έκανε και με εντυπωσίασε. 25 και η σημερινή. Έτσι μέτραγε για να με δει, έτσι μετράω για να με αφήσω στα χιόνια να λιώσω την εξάντλησή μου. Όχι δεν μετράω χρόνο, μετράω λεπτά ανάσας πριν τον ύπνο. Εκεί με περιμένει η πιο σίγουρη αγκαλιά. Κάναμε συμβιβασμό. Θα κοιμηθώ με ανοιχτά τα μάτια και θα ξυπνήσω με κλειστά, ερμητικά σφραγισμένα προς τα μέσα, στο βυθό που έκλεισε από τόνους γαλανού κι έγινε σχεδόν αδιαπέραστο μπλε βαθύ ωκεανού.

Από ανάσες …
Έβρεχε γλυκά … απαλά … σαν χάδι … σταθήκαμε στο πεζοδρόμι … απέναντι η άλλη όχθη … η απόσταση που καλύφθηκε και τώρα πάλι χώριζε … τα φώτα στα μάτια σου … τα δικά μου πάνω σου … το βλέμμα σου μακριά … έως που το δικό μου σε γύρεψα σαν τελευταία ματιά … κατάλαβες … με κοίταξες … ξέρεις, σαν να μού’πες … θα περάσουμε απέναντι … θα φύγεις … θα γυρίσω πίσω … θα μπούνε όλα ξανά στη θέση τους … θα με γυρέψεις πάλι … μπορεί να με βρεις … μπορεί να ξανά ρθω … μπορεί ποτέ ξανά … αλλά τα φώτα τούτα μας φώτισαν … τώρα … τούτη τη στιγμή … κι όλα καλά …

41 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θα ξανάρθει !! Ποιος τυφλός δε θέλει το φως του ?

Όλα καλά ! στο εύχομαι ! Και το βαθύ μπλε του ωκεανου που τόσο όμορφα λες θα ξαναφωτίσει σε γαλάζιο !

Καπετάνισσα είπε...

Αχ! Κουκλίτσα μου,

Θα έρθει , θα φύγει, θα πας , θα έρθεις.... πέρνα απέναντι... τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμη...

Έτσι να σκέφτεσαι...

Τα φιλιά μας...

Ανώνυμος είπε...

οι πηγαιμοί ή οι μισεμοί μέρος της ζωής, πόνος, δάκρυα, χαρά ή χαμόγελα γλυκά, όλα μέσα εδώ βρίσκονται, την ψυχή μας μόνο να φυλάξουμε να μην την κατασπαράξουν οι λυγμοί γιατί όποιος αγαπάει..αγαπιέται!
τα μουσικά φιλιά μου

Νυχτερινή Πένα είπε...

Τι έπαθες φίλη μου; Τι συνέβει και σε στενοχώρησε; Ελπίζω γρήγορα να περάσει και να φύγει, ανώδυνα όπως η πρωινή πάχνη στον ήλιο.

Nick the greek είπε...

Ο έρωτας αφήνει μέσα μας ανεξίτηλα σημάδια, μα κάθε τέλος είναι μια νέα αρχή. Η ζωή ανοίγεται ξανά μπροστά μας, απαιτητική, ορμητική και χαρούμενη, αρκεί να της δώσουμε μια ευκαιρία, να ανοίξουμε ένα παράθυρο στο φως.

Ο χρόνος σκεπάζει γλυκά ότι αγαπήσαμε και γεμίζει ξανά το ποτήρι μας. Και κάποια στιγμή αυτό που σήμερα πληγώνει, γίνεται μια γλυκιά ανάμνηση. Μοναδική και πολύτιμη σαν το παλιό κρασί που φυλάμε στο κελάρι για μια ξεχωριστή στιγμή αλλά που τελικά ποτέ δεν θα πιούμε. Αλλά ξέρουμε ότι είναι εκεί και είναι για πάντα δικό μας.

Να χαίρεσαι τη ζωή, να χαίρεσαι το κάθε λεπτό γιατί δεν ξαναγυρνά ποτέ. Και σου ανήκει.

Να θυμάσαι αυτό που σου έγραψε η Silena, όποιος αγαπά αγαπιέται.
Και άκου και την Καπετάνισσα τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμη.

V είπε...

Σήμερα δεν θέλω να σου δώσω τα λόγια μου.
Τι νόημα έχει να σου πω ότι τίποτα δεν μένει ποτέ ίδιο, ότι όλα αλλάζουν. Τι νόημα έχει να σου πω ότι η σκοτεινότερη ώρα είναι πριν το ξημέρωμα. Ότι η αληθινή αγάπη βρίσκει τρόπους και περάσματα. Ότι μόνο αυτή είναι δώρο και νικητής στο πέρασμά μας από εδώ. Ότι όλα μπορεί να τα σαρώσει.
Θαθελα να σου δώσω την αγκαλιά μου μόνο...

θα σε σκέπτομαι...

ποιώ - ελένη είπε...

οι αποχωρισμοί πληθαίνουν τα ερωτηματικά βυθίζουν σε σκέψεις
και συνταράσσουν το συναίσθημα
οι αφαιρέσεις λειτουργούν πολλαπλασιαστικά

να είσαι καλά φίλη μου
φιλιά από καρδιάς

Prisoned Soul είπε...

Θα έρθει εκείνη η στιγμή που θα ηρεμίσεις και θα ξεκουραστείς και όλα θα είναι τόσο όμορφα μέσα στη μαγεία των χριστουγέννων!! Με αγαπημένα πρόσωπα, με δώρα από την καρδιά βγαλμένα, όλα θα είναι υπέροχα καλή μου!! Κουράγιο για λίγο ακόμη!!

Ανώνυμος είπε...

κόντεψα να δακρύσω στο τέλος...
σιχαίνομαι τους αποχωρισμούς...
αλλά, από την άλλη, έχω καταλάβει κάτι: ότι είναι γραφτό, δεν είναι ποτέ οριστικό... ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρει το αύριο... ;)

fish eye είπε...

σημερα οι γραμμες σου μ ανατριχιασαν..

θα ξαναρθει, θα ξαναπας.. δε τελειωνει αυτο, θα νοιωθεις πως σε ρουφαει, θα κομματιαζεσαι, θα μηδενιστεις αλλα ΔΕΝ..

ποιο το οφελος; να κατι στιγμες σα κι αυτη που περιγραφεις, που οταν υπαρχουν σε κανουν να νιωθεις πως ζεις καθως το αιμα κυλαει πιο γρηγορα στις φλεβες σου..

ολες οι καταστασεις εχουν τα αρνητικα και τα θετικα τους..

*να κοιμασαι κουρασμενη ειναι σα να ζεις διπλα ;)

αγκαλια!

kovo voltes... είπε...

Δεν το πιστεύεις αυτό το "όλα καλά". Ούτε το φως της στιγμής. Πολλές ανάσες μαγκωμένες... Γιατί?

Το όνειρο που είδα χθες το βράδυ είπε...

Η μελαγχολία των εορτών πέρασε και από εσένα βλέπω .
Για εμένα οποίος θέλει να μείνει θα μείνει με οποίο κόστος …..
Δεν μπορείς να κρατήσεις κανέναν …..
Μην ξεχνάς γιορτινές ημέρες έρχονται κάνε μια ευχή και ας ελπίσουμε το παχουλό αγοράκι να μην σε ξεχάσει

Τα φιλιά μου

John είπε...

Καλή σου μέρα! Η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στις αναμνήσεις και στις ελπίδες.
Γεώργιος Δροσίνης.

Ginny είπε...

Καλησπέρα meggie!
Η πρώτη μου αντίδραση: Πωωωωωωωωω, τι είπε τώρα! ;)
ΠΑΡΑ πολύ όμορφο κείμενο, ειδικά η τελευταία παράγραφος. Μυστήριο ο έρωτας μεταξύ των ανθρώπων! Ανάλογα τι τέλος δίνει ο καθένας στην ιστορία του.
Φιλιά πολλά!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

αν δεν ήταν κλοπή(!) θα αντέγραφα πλήρως την ανάρτησή σου, βάζοντας από κάτω την δική μου υπογραφή!!! τόσο ταυτίστηκα μαζί της και μαζί σου!

μεγγοπουλίνι μου, τρυφερές αγκαλιές και φιλιά.

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Διαβάζω κάθε κείμενό σου προσπαθώντας ν ανιχνεύσω αν υποκρύπτει πραγματική ιστορία ή είναι μια αλληγορία.
Ποτέ δεν τα καταφέρνω, έτσι έμαθα να σ ε διαβάζω χωρίς να καταλαβαίνω,, αλλά να θαυμάζω τη γλώσσα σου,να συντροφεύω τα συναισθήματά σου, να είμαι τελικά συνοδοιπόρος στο άγνωστο
...ποιός ξέρει πού θα μ οδηγήσεις;
Αλλά μήπως έχει σημασία ο προορισμός;
πάντα το ταξίδι.

Unknown είπε...

Γιώργο μου,
νάσαι καλά

ας πούμε αναμονή για το γαλάζιο

καλό ξημέρωμα

Unknown είπε...

Καπετάνισσά μου,
τα καλύτερα κάποτε φεύγουν ... οι νόμοι της φύσης βλέπεις ....

σε φιλώ μάτια μου

Unknown είπε...

Silena μου,
όποιος αγαπάει ..αγαπιέται ..

για την αγάπη του;;;

γιατί να ψάχνουμε όμως το "γιατί"; δεν θα καταλήξουμε σ'ευχάριστο συμπέρασμα
(τα "γιατί" ακολουθούν τον δικό τους κανόνα)

Φιλιά καληνύχτας

Unknown είπε...

William τίποτα δεν έπαθα πρόσφατα ...

μακρινές οι ανάσες
απλά θυμάμαι

καλό ξημέρωμα φίλε μου

Unknown είπε...

Nick καλώς ήρθες,

μια γλυκιά ανάμνηση που δεν πλήγωσε θυμήθηκα

δεν πλήγωσε καθόλου
αγαπήθηκε πολύ μόνο

σ'ευχαριστώ που πέρασες
και για όσα έγραψες

Unknown είπε...

v μου
δεν έχει νόημα

η σκέψη σου όμως έχει
νοώ τη συντροφιά σου ... την αγκαλια σου

σκοτεινές ώρες πριν βγούμε έξω στο φως για να ξαναγυρίσουμε πάλι μέσα στη φωλιά μας ...
κάτι σαν σήμερα δηλαδή

Unknown είπε...

Ελένη μου,
όποιες κι αν είναι οι συνθήκες οι αναμνήσεις μένουν αναμνήσεις και προστάζουν κάτι φορές την έξοδό τους

σε φιλώ ψυχή μου

Unknown είπε...

Αλήθεια μου,
είσαι ένα υπέροχο κορίτσι.

σ'ευχαριστώ που περνάς από δω

φιλί

Unknown είπε...

Έφηβη μου,
με τα χρόνια κάποια γίνονται οριστικά, κάποι άλλα όχι

νάσαι καλά κορίτσι μου

Unknown είπε...

καρδούλα μου,
τι ωραίο αυτό που έγραψες ..
να κοιμάμαι κουρασμένη είναι σαν να ζω διπλά ε;
χαχα δεν το είχα "δει" έτσι ποτέ
να μια άλλη ματιά

αγκαλιά κι από μένα
(η τελευταία σου φωτογραφία σπουδαία,
και μμμ, περιμένω τις αναρτήσεις σου για να "διαβάσω" τα βλέμματά σου)

Unknown είπε...

Βολτίτσα μου,
το "όλα καλά" δεν το πιστεύω αλλά το αποδέχτηκα,
το "φως της στιγμής" όμως το πιστεύω γιατί το έζησα

μαγκωμένες στο καιρό τους είναι

φιλί

Unknown είπε...

Όνειρό μου,
ποτέ μου δεν προσπάθησα να κρατήσω κανέναν ...

εύχομαι υγεία και ανθρωπιά
συνεχώς το ίδιο όνειρο κάνω

σε φιλώ

Unknown είπε...

John καλώς ήρθες

στις αναμνήσεις ποντάρω σοβαρά
στις ελπίδες όχι

καλό σου ξημέρωμα

Unknown είπε...

Λύχνε μου,
και ποιός μας εμποδίζει να βάλουμε και οι δυό μας τα ονόματά μας κάτω από τις όμοιες μας λέξεις;;
κανείς

λύχνος : ένα δάκρυ στάζει από ορθάνοιχτο βλέμμα
meggie : τα μάτια κάτω και το χιόνι πέφτει
Οι εικόνες ταιριάζουν πολύ

φιλί λυχναράκι μου

Unknown είπε...

Ginny μου,
το μεγάλο μυστήριο είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

φιλί κορίτσι μου

Unknown είπε...

Χαρά μου,
γράφω ανιχνεύοντας την πραγματικότητά μου,
γι'αυτό μετρίασα αισθητά τα διαβάσματά μου,τα βιβλία μου σαν ανάγκη μου να βγάλω, γράφοντας, εμένα στο φως μου.

Έτσι μαθαίνω κι εγώ το ταξίδι μου. Προορισμό ποτέ μου δεν έβαλα.

Καλό ξημέρωμα μάτια μου

flash είπε...

Καλημέρα meggie μου..
την ανάρτηση.. που θα μπορούσε να είναι και δύο και ψάχνω τον σύνδεσμο, τον λόγο που μία είναι βαθιά, πολύ βαθιά μου και βαθιά σου....
την έχω διαβάσει από την ώρα που την ανέβασες...
έπειτα κοιμήθηκα γαληνεμένενη, άδεια.. με εναν τρόπο που είμαι σίγουρη πως θα καταλάβεις πώς τον εννοώ.. ΄θα μπορούσε να είναι το ίδιο από μια δυνατή μπουνιά στο στομάχι.. και από μια πολύ δυνατή συγκίνηση, αναπάντεχη.. μοιάζει με την απόλυτη 'κούραση' του συγκλονισμένου.. που αφήνεται.. ουσιαστικά γεμάτος.. και μαζί άδειος.. έτσι μπόρεσα να το εξηγήσω τώρα, άλλο τρόπο δεν έχω..
ειδικά τα πρώτα σου γραμματάκια, τα πιο μαζεμένα, είναι ό,τι πιο μαγικό έχω διαβάσει από εσένα.. τα λάτρεψα! να μην πω πόσες φορές με έβγαλαν τα βήματά μου εδώ για να ξαναπερπατήσω τα δικά τους βήματα..!
το ξέρω οτι δεν σου λέω τίποτα ουσιαστικό, αλλά μεταξύ φιλενάδων δεν υπάρχουν 'κανακέματα', υπαρχει a priori ουσία..
και την φωτογραφία -θα στο πω- χάρηκα που την είδα αλλαγμένη..
θα είμαι εδώ μέχρι να μας φανερώσει όλα της τα χρώματα..
και πολύ μετά ακόμη...
σε φιλώ
σε ευχαριστώ
χαίρομαι αφάνταστα κι εγώ..
;)

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Meggie μου,
από πείρα στο λέω κι όχι για παρηγοριά: Τίποτα δεν είναι τόσο άσχημο όσο φαίνεται!
Κάποια στιγμή θα μπορείς να το δεις.
Μπορούμε να να πάμε, να έρθουμε, να φύγουμε αλλά και να ξανανταμώσουμε..
Όλα όσα είναι Μεγάλα δεν φεύγουν από τη ζωή μας.
Τα "Διαμάντια" είναι παντοτινά!

Σε φιλώ και σε νοιώθω

pylaros είπε...

(Το μυαλό αντιστέκεται ακόμα, δεν συναινεί, απορεί που το σώμα παραπαίει.)

Meggie, Τρόμαξα, λες τέτοιες αλήθειες, σα να ζεις ένα δράμα, μια απογοήτευση, σαν να ρωτάς γιατί;

ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα, αλλά το αιώνιο γιατί παραμένει...
σου εύχομαι ελπιδοφόρες καλές γιορτές, η άνοιξη θα ξαναέλθει στις σκέψεις σου...
Χαιρετώ
Γαβριήλ

V είπε...

Πέρασα απλά να σου πω μια καληνύχτα και να αφήσω και ένα χαμόγελο :)

Δύσκολη αυτή η εβδομάδα...
Μερικές φορές πρέπει να περνάμε από την "τρύπα της βελόνας".

Φιλιά πολλά!

Unknown είπε...

Flasάκι μου,
πως είπες πως κοιμήθηκες; γαληνεμένη;
έτσι ακριβώς κοιμήθηκα κι εγώ μετά τα βήματα που περπάτησα

γι'αυτό ακριβώς "γράφω"

δεν ξέρω πως το πρώτο κομμάτι έφερε το δεύτερο
έτσι έγινε όμως
εντελώς αυθόρμητα

την φωτογραφία την είχα διαλέξει σε μια στιγμή έντασης
χθες που την άλλαξα η ένταση είχε από μέρες καταλαγιάσει οπότε η "αγάπη" μου για την θάλασσα εμφανίστηκε επιτακτική

σε φιλώ φιλενάδα μου
και το πιο ουσιαστικό είναι πως αναγνωρίζεις τα βηματάκια μου
τι άλλο θέλω;
μου φτάνει αυτό
η συντροφιά που νοεί

Unknown είπε...

Ρεγγίνα μου,
το ξέρω ήδη
τα Μεγάλα δεν φεύγουν ποτέ
μόνο .. περνάνε κάπου αλλού

μ'αρέσει που εσύ ειδικά με καταλαβαίνεις

φιλιά πολλά

Unknown είπε...

Γαβριήλ μου,
το έχω ξαναγράψει,
κάποτε τρομάζω με μένα κι εγώ

μόνο να,
όταν ζω τις δύσκολες ώρες
τις βγάζω εδώ
από πολύ βαθιά
και ανασαίνω
και κοιμάμαι
και χαλαρώνω

η άνοιξη στη σκέψη μου έρχεται όταν θυμάμαι ...

νάσαι καλά που πέρασες

Unknown είπε...

V μου
κι εγώ σου χαμογελώ

μ'άρεσε πολύ που γύρισες για να με δεις

καλά είμαι
φιλενάδα

Γιώργος είπε...

Meggie μου

αντί άλλου σχολίου θα ήθελα να σου χαρίσω ένα στίχο της αγαπημένης μου ποιήτριας στην Στιχο-Μυθία Λέττης Κοιλάκου..

Στον επόμενο πόνο,
η αγάπη θα είναι,
ορφανή από χρόνο
και μηδέν ακριβώς.

Στο επόμενο ψέμα,
την καρδιά ξεκουρδίζω
κι όλα φτάνουν στο τέρμα,
με μηδέν προσεχώς.

Στην επόμενη πράξη,
τα δυο μάτια μου κλείνω
κι όλα είναι εντάξει,
στο μηδέν δυστυχώς.

Τις επόμενες νύχτες,
δεν θα νιώσω άλλο πόνο,
τα λεπτά και οι δείκτες
στο μηδέν συνεχώς.

http://stixo-mythia.blogspot.com/2010/11/blog-post_7972.html

Την αγάπη μου..