Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Ξανά και ξανά και ξανά και ….

Με τον χρόνο παιχνίδια δεν γίνονται.
Κι αν σου χαριστεί κάποιες λίγες φορές,
κι αν σ’αφήσει να νιώσεις κατακτητής,
κι αν για λίγο τον σταματήσεις σε στιγμές ευτυχίας, μην ξεγελαστείς.

Φρόντισε να μάθεις τη τέχνη του.

Στροβιλίζεσαι,
ανακυκλώνεσαι,   
ορμάς,
οπισθοχωρείς,
σπείρα φτιάχνεις,
αναδεύεσαι,
χτυπιέσαι,
ανακατεύεσαι.

Πρέπει να ξέρεις να βγαίνεις απ’ το χρόνο.
Ξανά και ξανά και ξανά και ….

49 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Όλα είναι Θέμα Στρατηγικής....
Οι Μαχητές που επιβιώνουν σε κάθε τομέα...στο Πεδίο του Χρόνου...του Έρωτα...της Συγγραφής είναι αυτοί που δαμαζουν τις Επιθυμίες Κρίνοντας τον Καιρό....
είναι αυτοί που καρτερικά συσπειρώνουν Δυνάμεις, όταν οι άλλοι άσκοπα ξοδεύουν Ενέργεια.....


φιλια.....δυναμεις που είχα για απόθεμα...

Ανώνυμος είπε...

//
... Πρέπει να ξέρεις να βγαίνεις απ’ το χρόνο.
//

Τα ειπες όλα σε μία φράση !!

ΕΞΟΧΟ !!!

ΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩς ΣΩΣΤΟ !!

ΜΠΡΑΒΟ !!!

Prisoned Soul είπε...

Εγώ έμαθα να τον κοροϊδεύω λίγο το χρόνο, βγάζω φωτογραφίες και τον σταματώ!!!
Αλλά εκείνος δεν ηττάται ποτέ... τον πόλεμο τον κερδιζει κι ας έχω υπέρ μου μερικές μάχες. Εκείνος προχωρά ακάθεκτος και με τιμωρεί, ειδικά στις όμορφες στιγμές, πάει πιο γρήγορα...

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

μα ναι. με τον χρόνο θα παίξω.
γιατί δεν τον φοβάμαι.βγαίνω και μπαίνω συνέχεια σ' αυτόν, γνωρίζοντας πως ο δρόμος για τον καθένα είναι μικρός... που σύντομα θα τελειώσει...

σπείρα γίνου... και αναδεύσου στις ώρες του...

καλές αναπνοές μικρή μου!

Το όνειρο που είδα χθες το βράδυ είπε...

"χρονος" άλλοτε σωτήριος και άλλοτε καταστροφή.
Καλό βράδυ μικρούλα.

flash είπε...

..και ξανά...

το παλεύουμε meggie μου
το παλεύω..

σαν να κάνεις κούνια είναι..
μεταίωρος στο άπειρό του

και σαν την αναπνοή

μπρος πίσω η ορμή
πάνω κάτω το κορμί
πάρε δώσε η ζωή..

έτσι είναι..
βγαίνεις;;

πάντως το παλεύεις..
προσπαθώντας να εναρμονίσεις τα μπορώ με τα θέλω σου..

..και αεί διδασκόμενος!
..ένα πρωί θα κοιταχτούμε στα μάτια με το 'αεί' και θα..
τρομάξουμε;
γελάσουμε;
βουρκώσουμε;

ποιος ξέρει;
πάντως θα ξέρουμε εκείνη τη στιγμή πως ποτέ δεν βγήκαμε στ' αλήθεια από.. τον χρόνο..!

τότε θα ανοίξει μόνος του την πόρτα και θα μας πει
-έλα, ένα βήμα είναι μόνο

το κάστρο θα πέσει μόνο του 'ένα πρωί'
και όχι τίποτα άλλο,
θα μας κλέψει εκείνη την εγωιστική χαρά του κατακτητή..
τελικά μόνο στην αξιοπρέπεια μπορεί να επενδύσει με ασφάλεια κανείς..

την αγάπη μου σου στέλνω..

Nina είπε...

Ο χρόνος...θα ήθελα κάποιες φορές να μην τον σκέφτομαι,να μην τον υπολογίζω.Άλλες φορές τα καταφέρνω,άλλες όχι! Αλλά κι αυτός ο άτιμος δε μας αφήνει πάντα στην ησυχία μας...Μας επηρεάζει!

meril είπε...

....ξανά
(ακριβώς όπως τό'πες)

V είπε...

Υδάτινο το στοιχείο του χρόνου meggie μου. Ποταμός είναι. Ρέει.
Η τέχνη του? Μα την μαθαίνουμε στην διαδρομή μας επιπλέοντας με ότι...και όπως...

Το "τώρα" που σου γράφω έγινε ήδη "πριν" και το "μετά", μια ανάσα μόνο.

Καλή σου ημέρα!!!
χωρίς ρολόι...

fish eye είπε...

θα συμφωνησω με το πρωτο σχολιο..

kovo voltes... είπε...

Τον ποιόν?? Δεν τον γνωρίζω τον κύριο...

Wicca είπε...

Ο χρόνος είναι σαν την αγάπη. Κι εκείνη ζητά περιστασιακά να βγαίνεις από την αγκαλιά της για να ξαναέρχεσαι πιο φρέσκος με περισσότερη όρεξη για παιχνίδι.

Ναύτης είπε...

πως τον μετρας το χρόνο;
πες μου, να σου πω πως θα βγεις...

την καλησπέρα μου φίλη μου

:)

Unknown είπε...

Κάτια μου,
οι μαχητές αναπαύονται εκτός "χρόνου", τότε που ανακαλύπτουν την στρατηγική τους.

Σε φιλώ ψυχή μου

Unknown είπε...

Γιώργο μου,
έγραψα ό,τι έχω ανάγκη τώρα.
Χώρο στο εκτός του χρόνου.
Τέχνη θέλει.

Σε καληνυχτώ

Unknown είπε...

Αλήθεια μου,
για μένα η ήττα μου από το χρόνο μετράει στις δύσκολες στιγμές μου, εκεί τον νιώθω παντοδύναμο.

Φιλί μάτια μου

Τατιάνα Καρύδη είπε...

"Πρέπει να ξέρεις να βγαίνεις απ’ το χρόνο.
Ξανά και ξανά και ξανά και …."
Αυτή σου η φράση έγραψε ιστορία Meggie μου, και τα είπε όλα!

Σε φιλώ πολύ

Unknown είπε...

Λυχναράκι μου,
δεν παίζω παιχνίδια μαζί του,
μ'έχει ξεγελάσει πολλές φορές,
τον έχω σταματήσει κάποιες άλλες,
δεν τον μετράω,
μα φοβάμαι τις μπαμεσιές του.

Για αναπνοή καλέ μιλάω ...

Σε φιλώ

Unknown είπε...

Όνειρό μου,
χθες το βράδυ σαν όνειρο πέρασε η ιδέα πως δεν υπάρχει "χρόνος" κι όλα γίναν πιο εύκολα

Καληνύχτα μας κι απόψε

Unknown είπε...

flasάκι μου,
κάτι στιγμές ... με βρίσκει δύναμη πολλή που δεν χωράει στο χρόνο

τότε είμαι μονάχη μου και μαζί με ολάκερη τη γη

ούτε το συναπάντημα με το "αεί" δεν με πτοεί
αφελώς ίσως, ούτε η πτώση του κάστρου, ούτε το μικρό βηματάκι που με περιμένει..

Φιλιά φιλενάδα μου
πολλά

Unknown είπε...

Nina μου,
καιροφυλακτεί κι εκεί είναι η παντοδυναμία του

Την καληνύχτα μου καλή μου

Unknown είπε...

meril μου,
και ξαναλέω ... και ξανά ...

(κάτι τέτοιο παθαίνω όταν σε διαβάζω, τώρα το κατάλαβα)

Καλό σου βράδυ

Unknown είπε...

V μου,
το ρολόι μετράει ασταμάτητα,
σχεδόν ύπουλα,
ας κάνει τη δουλειά του αυτό όπως την ξέρει,
κι εμείς μια άλλη δουλίτσα όποτε είναι αναγκαίο,
να μην μετράμε τους χτύπους του ... κάτι σαν ξεκούρδιστοι ...
κάτι σαν χαλαροί ...
κάτι σαν ανάλαφροι ...


φιλί φιλενάδα

Unknown είπε...

Καρδούλα μου,
τέχνη στρατηγικής είναι όλα ..

Φιλί μάτια μου

Unknown είπε...

Βολτίτσα μου,
αυτή είσαι .. αγνοείς για να σε αγνοούν ...

χαχα

Σε φιλώ

Unknown είπε...

Μάγισσά μου,
τώρα μιλάς μαγικά,
όπως σου ταιριάζει.
Πρόταση τσεκουράτη και σίγουρη.

Καληνύχτα μάτια μου

Unknown είπε...

με τον πόνο Ναύτη μου

Unknown είπε...

Ρεγγίνα μου,
λες γι'αυτό θέλω να βγω ξανά και ξανά;;
νάρθε η ώρα μου να γράψω την ιστορία μου;
μπορεί φιλενάδα μου, μπορεί ...

Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

θεατής του χρόνου ή ίσως και συνένοχος ...κι ένα ψιθύρισμα
να φέρνει στ' αυτιά το άπειρο
του ονείρου που χρόνο δε γνωρίζει,
που χρόνο δε φοβάται, που αναπνέει την κάθε στιγμή σα να' ναι η τελευταία!

αυτό για σένα με την καληνύχτα μου

προφήτηs είπε...

¨η μάλλον πρεπει να μαθεις εναν, που.. θα σε κραταει μέσα στο χρονο με τη μορφη που το επιθυμεις

Despina είπε...

απλά
σταματάς
το ρολόι του χρόνου
και γαληνεύεις
στο άπειρο!

φιλιά!

Emelia είπε...

Καλώς σε βρίσκω στο χωροχρόνο των ιστολογίων. Ο χρόνος είναι αδυσώπητος σίγουρα, απαραίτητος ίσως, μπελάς για μεγάλους και μικρούς. Εύχομαι να τον αξιοποιούμε τουλάχιστον αφού δεν μπορούμε να τον σταματήσουμε... Μια πολύτιμη στιγμή στο χρόνο έχει πολλαπλό βάρος... Καληνύχτα!

Unknown είπε...

Αχ ποιήτριά μου εσύ,

το άπειρο του ονείρου που χρόνο δεν γνωρίζει ...

μμμ, ένα τέτοιο όνειρο ευχαρίστως να το ... ονειρευόμουνα ...

και τώρα πάω στο δωράκι σου, να το ακούσω, να το απολαύσω

(το ξέρεις πως με κακομαθαίνεις ε;;)

Φιλί

Unknown είπε...

Προφήτη ... αιφνιδιάζεις
πολύ ...

Καλό σου βράδυ

Unknown είπε...

Έτσι, Δεσποινάκι μου,
έτσι και τόσο απλά ... σαν γαλήνη

Γλυκιά καληνύχτα

Unknown είπε...

Emelia καλώς ήρθες.

Οι πολύτιμες στιγμές δεν επηρεάζονται από το χρόνο ...
Ευτυχώς ...

Να τον αξιοποιούμαι ... να μην τον χαραμίζουμε ...
αλλά να βγαίνουμε για μια ανάσα λίγο πιο έξω του

Την καληνύχτα μου και χαίρομαι που ήρθες

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

τον Χρόνο..
τον αγκαλιάζεις..τον παραστέκεσαι..συμφιλιώνεσαι μαζίτου και πορεύεσαι αντάμα
με κοινές μνήμες και θύμισες..
ίσως..
ακόμη και να αγαπάς..
τις ρυτίδες-ιχνη του
και το απόσταγμα γνώσης..σοφίας που είναι κοινό απόκτημα!!
Φιλι!

Ναύτης είπε...

φιλια σου μωρε meggie,

και ξανα
και ξανα
και ξανα...


:)

roundel είπε...

Μερικές φορές ο χρόνος μοιάζει με τα κύματα, αν καβαλήσεις το πρώτο τα υπόλοιπα σε πάνε, αν πάλι θέλεις να βγεις καβαλάς το τελευταίο και το αφήνεις να σε σπρώξει έξω...

υ.γ.δε μου αρέσουν τα ρολόγια, με αποσυντονίζουν!

φιλί σου μεσημεριανό

Roadartist είπε...

Αυτό ακριβώς εννοούσα με την "λυτρωτική" σημασία της διαφυγής μέσω της τέχνης.. μακάρι να μπορούσαμε να το κάνουμε.. όσο μπορούμε πιο συχνά.. Χρειάζεται φιλοσοφία...

Unknown είπε...

Πέλα μου,
όλα αυτά τα κάνεις με το "χρόνο" ... άλλωστε μπορείς να κάνεις και κάπως αλλιώς; δύσκολα ...
όμως κάπως πρέπει να ξαποστάσεις κι όλας ...

αφήνεις το βιβλίο στην πολυθρόνα, σηκώνεσαι ... φεύγεις μέσα από τη τζαμαρία ... χάνεσαι κι ας ξέρεις πως θα επιστρέψεις αναγκαστικά ...

σε φιλώ

Unknown είπε...

νάσαι καλά φίλε μου
νάσαι καλά Ναύτη μου

Unknown είπε...

roundel μου,
εγώ τα ρολόγια τα μισώ ...

τα κύματα όμως όχι
είτε το πρώτο, είτε το τελευταίο
όποιο μπορώ κάθε φορά αγκαλιάζω

τα φιλιά μου

Unknown είπε...

roadartist μου,
η τέχνη με όποια της μορφή σε αποσπά απ'τις ασχήμιες των ανθρώπων ακόμα και όταν τις περιγράφει ... κάθαρση συναισθημάτων το λέω αυτό εγώ.

Την καληνύχτα μου

Makis Del είπε...

Όλα προσκυνούν τον χρόνο,
και του χρόνου τ’ άγριο ρεύμα
γονατίζει σ’ ένα μόνο:
στης αγάπης τ’ άγιο πνεύμα...

meggie εξαιρετική ανάρτηση....περιεκτική και ουσιώδης...

σε φιλω,

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Meggie μου νομίζω οτι έχεις πολλά να πεις!

Unknown είπε...

Μάκη μου,
και στίχους;;
Όμορφο, πολύ αυτό το γόνυ που γέρνει...

Καλό σου ξημέρωμα

Unknown είπε...

Ρεγγίνα μου,
σιγά και απαλά όλα θα τα πω, κι αν καμιά φορά σηκώνω αγέρα δυνατό, εγώ "γράφομαι"

φιλί ψυχή μου

Ginny είπε...

Περίεργος τύπος ο χρόνος. Πολλοί τον αποκαλούν ύπουλο και άτιμο. Δε μπορώ να πω ότι συμφωνώ. Ίσως να περνά γρήγορα, ίσως πολύ αργά. Παίρνει και αφήνει πράγματα. Όλα είναι θέμα χειρισμού και άλλωστε είναι γνωστό ότι ο χρόνος είναι το καλύτερο φάρμακο!
Φιλιά πολλά Meggie!