Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Ένας "ήσυχος" άνθρωπος


Ένας «ήσυχος» άνθρωπος συνάντησε στα νιάτα του ένα εντυπωσιακό κορίτσι όλο νάζι και ομορφιά, χαρούμενο και τσαχπίνικο, δραστήριο και ανήσυχο. Το ερωτεύτηκε και παρότι δεν ήταν εύκολο γι’αυτόν να το πλησιάσει το προσπάθησε και τα κατάφερε.

Την ιστορία τους δεν την ξέρω και καλά. Λόγια σκόρπια έχω ακούσει μόνο από τη μία πλευρά, μόνο από τον «ήσυχο» άνθρωπο, οπότε ό,τι θα διηγηθώ έχει μέσα του και την δική μου «εκτίμηση».

Και το κορίτσι μας εντυπωσιάστηκε από την ηρεμία και την σοβαρότητα του «ήσυχου» και το ειδύλλιο ξεκίνησε. Μια σοφίτα φιλοξένησε τον έρωτά τους που τον έζησαν έντονα. Την ήθελε πολύ, της το έδειξε, τον ήθελε κι αυτή, ήταν υπέροχο να βλέπει στα μάτια του την ομορφιά της να καίει σαν φωτιά. Παρανάλωμα φοιτητικών χρόνων στο μεγαλείο τους …
 Η ασφάλεια και ο ίσκιος του ερωτευμένου «ήσυχου» ανθρώπου όμως κάποια στιγμή πρέπει να κούρασαν το κορίτσι που ήθελε παρέα πιο δυναμική στις πρώτες εξερευνήσεις της για τη ζωή. Πέταξε λοιπόν με τόλμη έξω από τη φωλιά ψάχνοντας για ό,τι η ψυχή της λαχταρούσε και η φαντασία της είχε πλάσει. Αναζήτηση ορίων κόντρα στα σύνορα που χτίζει το «σίγουρο», που προσφέρει το «ήσυχο», κάτι πιο «δύσκολο», πιο «τραχύ» που θα αξιώνει δύναμη και ικανότητα για να κατακτηθεί, που θα αποδείξει πέρα από κάθε αμφιβολία την Αξία της. Δυστυχώς, η πτήση μακριά και επίπονη, τόσο που η ψυχή δεν άντεξε, τρύπησε, έσπασε, σχεδόν γονάτισε, αλαφιάστηκε από το απρόβλεπτο, γκρεμίστηκε στους τοίχους του σπιτιού της και βρέθηκε μέσα τους, φυλακισμένη σαν αγρίμι στη φωλιά του να γλύφει τις πληγές της. Δύσκολο μόνη της όμως να «γιάνει» και νάτος πάλι στον ορίζοντα ο «ήσυχος» άνθρωπος, από δική της επιλογή τώρα όμως. Η σοφίτα έγινε παλάτι χρυσό αρκεί να έφεγγαν τα σκοτάδια του μυαλού και της καρδιάς της και όρμισε ακράτητη προς τα εκεί. Στην περιπλάνησή της δεν είχε βρει ό,τι της άξιζε, θα το έφτιαχνε λοιπόν μόνη της.
Σαρωτική η επέλαση και ο «ήσυχος» άνθρωπος βολικός στο όνειρο που είχε ζήσει. Άνοιξε την αγκαλιά του πάλι σίγουρος πως αυτή τη φορά η «μπάλα» ήταν στο δικό του γήπεδο... Θα την γιάτρευε, θα την στήριζε, θα την κράταγε γερά γιατί … ό,τι έψαχνε ήταν μέσα στην καρδιά του αλλά με τον «ήσυχο» τρόπο του. Και η σχέση ξαναξεκίνησε, η ζωή τούς πήρε απ’το χέρι και τους έκανε ζευγάρι δίχως να τους ρωτήσει το τι και το πώς του καθενός. Ο ένας να τη «φτιάξει» και ο άλλος να τη «δώσει».
Μπορεί να είναι συνηθισμένη η ιστορία τους και μάλλον είναι συνηθισμένη και η πορεία τους. Χάθηκαν στα χρόνια της συμβίωσης, πήραν τα μονοπάτια τους, ξεδιάλεξαν τις ψυχές τους, ξεστάχυασαν τις καρδιές τους, ξάφρισαν τα «θέλω» τους, ξεψάχνισαν τα «μπορώ» τους κι έμειναν άδειοι σχεδόν να αναρωτιούνται έκπληκτοι πως κατόρθωσαν να τα κάνουν όλα τόσο «λάθος».

Ώρες, ώρες …. ακόμα αναρωτιούνται αν κι έχουν ξεχωρίσει πια …

Ένας «ήσυχος» άνθρωπος δεν μπορεί να ερωτευτεί έναν άλλο «ήσυχο» άνθρωπο.

42 σχόλια:

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

Τα εισαγωγικά ήταν που τους χάλασαν τη συνταγή... Πώς να αγαπήσεις, πώς να ερωτευτείς όταν βρίσκεσαι μέσα σε εισαγωγικά;

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

Την καλημέρα μου να σου στείλω! Πάτησα το κουμπί κι έφυγε χωρίς καλημέρα ;-)

~reflection~ είπε...

Αιωνιο Παιχνίδι Αντιθεσεων..
ο Ερωτας...

μα εδω υπερισχύει η Διακριτική μα ουσιαστική παρουσία του Ησυχου Ανθρωπου στις Ταλαντωσεις της Κοπελας...

Εκει που αυτη προκαλούσε τους Θεούς
και σαν άλλη Καζατζακική Ψυχη τους προέτρυνε
"Τεντωσέ με, κι ας σπάσω!.."

τότε ευφανιζόταν το Χαδι του Ερωτευμενου Ησυχου Ανθρωπου να απαλύνει την πληγη από το τεντωμα της Ψυχης της...

Αν αυτο δεν είναι Ερωτας στο Μεγαλειο του... τοτε τι?....

αναρωτιεμαι.....

Να μπορεις να απολαύσεις τον ξεφρενο χορό του άλλου
κι όταν νιωσεις ζαλιζεται από το στροβίλισμα και το παιχνίδι με τ'αστρα να του έχεις έτοιμη μία αγκαλιά να αποκοιμηθει μεσα στο Ονειρο...

τι πιο Ομορφο...
πιο Ουσιώδες...
πιο Ζηλευτο!.....



φιλι.. αγκαλια ν'αποκοιμηθεί ο ξεφρενος Ερωτας μετα τον τρελο χορό του...

ποιώ - ελένη είπε...

ο ήσυχος άνθρωπος μου έφερε αναστάτωση η ένωση των αντιθέτων

φιλιά πολλά

Μαριάνθη είπε...

Η πολλή ησυχία φέρνει ανία!
Καλή σου μέρα.

Unknown είπε...

Λες Χριστιάνα μου;
Μπορεί.
Κάποτε ίσως το ανακαλύψουν.

Τα φιλιά μου
και καλό σου απόγευμα

Unknown είπε...

Κάκια μου,
ο Έρωτας στο μεγαλείο του λοιπόν!!!

"Να μπορεις να απολαύσεις τον ξεφρενο χορό του άλλου
κι όταν νιωσεις ζαλιζεται από το στροβίλισμα και το παιχνίδι με τ'αστρα να του έχεις έτοιμη μία αγκαλιά να αποκοιμηθει μεσα στο Ονειρο..."

Συμφωνώ.

Τα φιλιά μου ψυχή μου

Unknown είπε...

Ελένη μου,
οι "ήσυχοι" άνθρωποι αναστατώνουν μάλλον κατόπιν ... εορτής.

Καλό σου απόγευμα μάτια μου

kovo voltes... είπε...

Αυτό το "ήσυχο" πολλές φορές, πολλοί άνθρωποι το παίρνουν ως δεδομένο. Γι'αυτό τους γίνεται βαρετό, κουραστικό, άχρωμο...Όταν κανείς κατορθώνει να ξέφύγει απο δεδομένα, τότε μπορεί να απολαύσει το μεγαλείο του κάθε ένα χαρακτηριστικού που κουβαλά ο άλλος πλάι...

Unknown είπε...

Ενώ η αντάρα και η φουρτούνα Μαριάνθη μου φέρνουν "σοκ και δέος" για όσους το ζουν.
Έτσι νομίζω.

Σε φιλώ καλή μου

Unknown είπε...

Βολτίτσα μου,
συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
Το "σίγουρο" μας δυσκολεύει να προσέξουμε το όποιο χαρακτηριστικό του άλλου γιατί απλούστατα προσέχουμε μόνον εμάς. Σχεδόν καθρεφτιζόμαστε μέσα του.

Καλό σου απόγευμα

V είπε...

Δύσκολοι έρωτες. Η φωτιά με το νερό...

Καλό μεσημέρι meggie μου
Δεν λεει να χειμωνιάσει :)

ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ είπε...

Φοβάμαι πως η ζωή δεν έχει δόγματα και ορισμούς.Είναι γεμάτη απίστευτες εκπλήξεις.
Το θέμα είναι να ξέρει ο καθένας τι θέλει σαν άτομο ,τις επιθυμίες του ,τις ανάγκες του και να ζει χωρίς εκπτώσεις!!!
Θέλει μαγκιά αυτό ,μέσα σε μια κοινωνία
που έχει μάθει να περιμένει τις...εκπτώσεις.
Χαιρετώ σε

Unknown είπε...

V μου,
ίσως οι μόνοι έρωτες.

Δεν λέει καλή μου και ανυπομονώ σαν παιδί του χειμώνα.
Σε φιλώ

Unknown είπε...

Καπετάνιε μου,
καμία αντίρρηση ως προς τα δόγματα και τους ορισμούς, μα και τις εκπλήξεις αλλά ...
σε τούτη τη ζωή οι "μαγκιές" είναι τόσο ζόρικες, δεν τις αντέχουμε όλοι και για πολύ διάστημα και δυστυχώς καταφεύγουμε στις "προσφορές" αν όχι στις "εκπτώσεις".

Τα φιλιά μου
και στο ταίρι σου

Άνεμος είπε...

Συνήθως τα ετερώνυμα έλκονται... Τα πάντα είναι στον εκάστοτε χειρισμό... Και μάλλον ο κύριος παραήταν ήσυχος και η κυριά ανήσυχη...

Θέλει ισορροπία, ότι δίδυμο και να είσαι... Δεν καταλαβαίνω όμως τι ήταν αυτό που τους χώρισε όταν ξανασμήξανε; Πάλι εκείνη έφυγε; Εκείνος ήθελε κάτι πιο ήσυχο; Δεν κατάλαβα...

Ελπίζω να είναι καλά και οι δύο εν τέλει...

Καλό σου μεσημέρι!

Unknown είπε...

Άνεμέ μου,
σωστό, θέλει ισορροπία το δίδυμο και θέλει και ...αγάπη αμφότερη.

Ο "ήσυχος" έφυγε ...
Η "ανήσυχη" τον έδιωξε ...

και τα δύο δυνατά, εν τέλει,
και οι δυό τους καλά είναι ...
έτσι δείχνουν τουλάχιστον.

Καλό απόγευμα

μαχαιρης είπε...

Eνα εχω να λεω...
Ποτες μεχρι τωρα δεν εχω πεσει εξω...
Αμα μια σχεση σταματησει...
Ειναι ουτοπια να ξαναρχισει...
ΠΟΤΕ δεν θα εχει καλο τελος...Μια δευτερη ευκαιρια...
"οταν ραγισει το γυαλι..."

Ασε που νομιζω...Οτι η σχεση ΕΙΝΑΙ παρε-δωσε...Αλλα ΠΟΤΕ δεν στηριζεται στο ΔΩΣΕ...
Παντα στηριζεται στο ΠΑΡΕ...
Αν μονο δινεις...Δεν περνας καλα...Και αισθανεσαι και...Ριγμενος..
Το βλεπεις καθε μερα στον καθεφτη..
Δεν θα το ανεχτεις για πολυ...
Αυτες ειναι οι ταπεινες μου γνωμες...
Γι αυτο οι ησυχοι...
Στο τελος παντα μενουν μονοι...

Νυχτερινή Πένα είπε...

Πονεμένη ιστορία. Κρίμα.

Prisoned Soul είπε...

Κρίμα και για τους δυο...
πραγματικά δεν θα έπρεπε να είναι έτσι... όχι να τελειώνει έτσι

Unknown είπε...

Μαχαίρη μου,
όχι σωστά αλλά σοφά μιλάς και το συμπέρασμά σου ακόμα πιο σοφό.

Οι ήσυχοι μένουν μόνοι!!!!

Συμφωνώ πως τίποτα δεν ... ξαναρχίζει απ'την αρχή. Η αρχή είναι μία ... άλλη δεν υπάρχει.

Νάσαι καλά φίλε μου

Unknown είπε...

Πένα μου,
υπάρχουν και τέτοιες ιστορίες αλλά ο χρόνος της απαλύνει, μη νομίζεις.

Καλό σου βράδυ

Unknown είπε...

Αλήθεια μου,
στ'αλήθεια δεν θα "έπρεπε" αλλά δεν υπάρχει "πρέπει" στις ... ιστορίες της ζωής.

Φιλάκι κουκλίτσα μου

Ανώνυμος είπε...

απρόβλεπτοι οι άνθρωποι, απρόβλεπτος κι ο έρωτας!
τη φωτιά την καταλαγιάζει μια άπνοια, μα το νερό τη σβήνει μονομιάς. Δεν ξέρω τι κάνει τις συμβάσεις γεγονός, μα ξέρω πως κι η μοναξιά πολύ βαριά είναι κι οι άνθρωποι δε γεννήθηκαν για να ζούνε μόνοι. Ίσως γι' αυτό συμβιβάζονται στον "ήσυχο" άνθρωπο όμως πιστεύω πως είναι σχεδόν σίγουρο πως αυτός κάποια στιγμή θα παίξει το ρόλο του νερού!
Πολλά φιλιά μ' ένα φλογερό τραγούδι! που ταιριάζει στη φύση μου την ανυπόταχτη!!!

Unknown είπε...

Silena μου,
και χωρίς στίχους, μαγεύεις.

Ο "ήσυχος" υπήρξε πρώτα ερωτευμένος!!

Σε φιλώ
και πάω για την φλογερή μελωδία σου.

eleni είπε...

Meggie,πώς μπορεί να ταιριάξουν δυο όμοιοι άνθρωπο;Πάντα ζητάμε το άλλο μισό,το αντίθετο να μας συμπληρώσει-το μείγμα εκρηκτικό και μπορεί να γίνει φωτιά και στάχτες.
Η επάνοδος στον ήσυχο λάθος,φάνηλκε ότι αυτή η σχέση δεν ήταν δυνατό να ευδοκιμήσει.
Φιλάκια!

Νimertis είπε...

διδακτική ιστορία... αν και κάπως σχηματικά δοσμένη... πόσο ήσυχος είναι ένας ήσυχος άνθρωπος... πόσο 'ανήσυχη' είναι κάποια που... δεν είναι ήσυχη; και αναρωτιέμαι; εξακολουθείς να είσαι ήσυχος όταν ερωτευτείς και γίνεις παρανάλωμα του πυρός; ερωτήματα...

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Meggie μου,'δεν ξερω τι είναι ακριβώς "ένας ήσυχος άνθρωπος"..ούτε καν αν υπάρχει..
Τι θα πεί ήσυχος..
Κλειστός στον εαυτό του, εσωστρεφής; Έκρυβε όλη την έκφραση του τι ήταν εντός του γιατί προσπαθούσε να είναι "ήσυχος"; ήταν κάποιος που δεν είχε τίποτα απ αυτά που χαρακτηρίζονται με δράση; Συναντήθηκαν άραγε ποτέ με το "εντυπωσιακό κορίτσι"; Και τι σημαίνει ακριβώς "εντυπωσιακό"; Ότι εντυπωσιάζει εμένα δεν εντυπωσιάζει εσένα..Ήταν θέμα της εικόνας; Είχε μόνο δράση ή ήταν και περιεχόμενο; Το βιβλίο είχε πολλές σελίδες εντός ή μονο εξώφυλλο;; Είναι τόσο πολλές οι εκδοχές των ήσυχων ανθρώπων, και άλλες τόσες των εντυπωσιακών και κυρίως των ανθρώπων γενικώς..όσα τα δακτυλικά αποτυπώματα..
Καμιά ιστορία δεν είναι ίδια ιστορία ακόμη κι αν την απαρτίζουν ένας ήσυχος άνθρωπος και ένα εντυπωσιακό κορίτσι.. Ακόμη και μέσα στην ίδια ιστορία, άλλη εκδοχή ιστορίας έχει εκείνος, άλλη οπτική έχει το βλέμμα εκείνης, άλλη ιστορία "είδες" εσύ , κι άλλη εγώ κι άλλη κι άλλη..
Γι αυτό η ζωή είναι τόσο πολύπλοκη στις αποχρώσεις της,
κι αδύνατον να πλήξεις!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Τώρα είδα τα του Νιμερτή, και βεβαίως υπογραμμίζω!

nina είπε...

Δεν γύρισε για εκείνον, γυρισε γιατί δεν είχε αλλού καλύτερα να παει, γύρισε για εκείνη.
Από τότε που χώρισαν, από τότε που άφησε τη σοφίτα, δεν έσμιξαν στην πραγματικότητα ποτέ πια.
Εκείνος τη δέχτηκε σαν λάφυρο, καθώς λες,θεωρούσε πια τη μπάλα στο γήπεδό του.
Ούτε κι εκείνος επέστρεψε στη σοφίτα.

Θα μπορούσαν να είχαν ξανασμίξει αλλά κάτω από διαφορετικά δεδομένα.

Να είσαι καλά!

Makis Del είπε...

to pisteueis auto meggie?oti enas isixos anthrwpos de mporei na erwteutei enan isixo anthrwpo?egw exw tis epifylakseis mou..de pisteuw oti telika elkontai mono ta eterwnyma...

Unknown είπε...

Ελένη μου,
υποθέτω πως φάνηκε, μα ποιός το πιστεύει πριν τις το πλήρωμα του χρόνου το δείξει;;

Λάθος η επιστροφή,
μα λάθος και η αποδοχή.
'Ετσι νομίζω εγώ αλλά το νομίζω σαν τρίτος, έξω από το χορό "τους".

Καλό σου βράδυ μάτια μου

Unknown είπε...

Νημερτή μου,
πολλά ερωτήματα και εύλογα αλλά ακόμα κι αν μίλαγα για μένα και όχι για άλλους και πάλι θα ήταν δύσκολο να ορίσω με ακρίβεια τι είναι ο "ήσυχος", τι είναι ο "ανήσυχος" ή τι είσαι μετά το ... ολοκαύτωμα.
Έτσι, για να διηγηθώ τις παρατηρήσεις μου σ'αυτή την ιστορία, διάλεξα χαρακτηριστικά έτσι όπως ακριβώς ο ένας πρωταγωνιστής της είχε χρησιμοποιήσει.

Την καληνύχτα μου

Unknown είπε...

Ρεγγίνα μου,
το είπα εξ'αρχής,
η ματιά μου είναι η προσωπική μου εκτίμηση έχοντας συναντήσει και τους δύο και έχοντας ακούσει λίγα λόγια από τον έναν.
Αυτά "είδα" εγώ. Τι "είδαν" οι ίδιοι, αυτοί το ξέρουν γιατί αυτοί το έζησαν.
Πολύ πιθανόν να κάνω λάθος στην "ουσία τους" αλλά εγώ αυτό εισέπραξα σαν την "ιστορία τους" και αυτό και μόνον έγραψα.

Ρεγγίνα μου πολύ πολύπλοκη η ζωή, καλά το είπες.

Φιλί και καλό ξημέρωμα

Unknown είπε...

Ναι Νίνα μου,
έτσι πιστεύω κι εγώ. Κανένας από τους δύο δεν γύρισε στη σοφίτα πια αλλά μάλλον το ήλπιζαν.

Δεν πιστεύω στις επιστροφές ακόμα κι όταν δεν έχεις που να πας. Ίσως τότε να είναι οι χειρότερες.

Χαρά μου που σε είδα εδώ.

Νάσαι κι εσύ καλά.

Unknown είπε...

Μάκη μου,
το πιστεύω αλλά επίσης πιστεύω πως ένας όμοιος μπορεί να αγαπήσει βαθιά έναν παρόμοιο γιατί απλά μπορεί να τον καταλάβει καλύτερα.

Καλό σου ξημέρωμα

Γιώργος είπε...

'Όσοι αρκεστήκανε νωρίς
κι όσοι δοθήκανε
χωρίς να γίνει αυτό ψυχή τους
δεν έχω κάτι να τους πω
τα βήματά σου απόψε ας βρω
ν΄ αντέξω τη ζωή τους...

Tο φιλί , να το κερνάς
και να μην το δανείζεις
ν΄ απλωθεί μέσα στη νύχτα η καρδιά
χωρίς να την ορίζεις..'

http://stixo-mythia.blogspot.com/2010/12/blog-post_2097.html

Ίσως κάπου εδώ να κρύβεται μια 'ανήσυχη' απάντηση στις 'ήσυχες' διερωτήσεις που δεν μας επιτρέπουν να δούμε πέρα από τις 'σίγουρες' και 'ήσυχες' βεβαιότητές μας.. Αυτές που μας οδηγούν στο αναπόφευκτο της αποστείρωσης και της κούρασης..

Κοινώς: η σιγουριά μας μάρανε (κυριολεκτικώς)..

Την αγάπη μου..

Unknown είπε...

Γιώργο μου,
δεν πίστευα πως οι στίχοι μπορούν να δώσουν τέτοιες "καθαρές" απαντήσεις!!!!!
Μαθαίνω σιγά σιγά να τους "διαβάζω".

"Άνευ όρων"!!!!
Εκπληκτικά απλό το νόημα.
Εκπληκτικά απλή μια καριδιά που αγαπάει ...

(θα μου επιτρέψεις να στολίσω τη meggie μου μ'αυτό)

Σ'ευχαριστώ φίλε μου

Wicca είπε...

Ο ήσυχος άνθρωπος κρύβει μέσα του θάλασσες συναισθημάτων.

Unknown είπε...

Γουΐκα μου,
αυτό το Ξέρω.

Καλημέρες μας

Drmakspy είπε...

Κρίμα που όποιος δίνει τα πάντα βγαίνει πάντα χαμένος....

Ναταλία είπε...

"Ο ένας για να τη φτιάξει κι ο άλλος για να τη δώσει.." Η ιστορία τους μπορεί να είναι συνηθισμένη, όμως στα αλήθεια ένας ήσυχος άνθρωπος δεν μπορεί να ερωτευτεί έναν άλλο ήσυχο άνθρωπο, κι αυτό ίσως είναι και το όμορφο μαζί και "ανάρμοστο" του έρωτα..

Καλό απόγευμα..