Όχι μόνη … ούτε μονάχη … ούτε με παρέα … απόψε «ξένη» … διαφορετική και διάφορη … από όλους και όλα …χωρίς σύσταση … χωρίς περιγραφή … χωρίς όνομα …
Ολωσδιόλου «ξένη» … αναγνωρίζω και γνωρίζω μόνο εμένα … κανένας όμοιός μου … δεν υπάρχει δίδυμος … μόνο άγνωστος … άγνωστοι … παντού ανώνυμοι … πλήθος από μακρινά είδωλα … κι απέναντί τους … κοιτάζω … χαζεύω … γνέφω πως έφυγα … όλοι ευχαριστημένοι ... δεν χωράει ούτε μια σκιά ... μια υποψία δική μου γύρω τους … αόρατη … μια ευτυχισμένη διάφανη "ξένη" …
Ο πόνος γύρισε πάλι … υποφερτός ως συνήθως … όποιος τον στέλνει, ξέρει πόσο αντέχω … δεν είναι ποτέ λάθος η δόση … τόση όσο χρειάζομαι για να μαθαίνω … για να μάθω … να καταλάβω επιτέλους πως δεν θα γίνω ποτέ «δική» …
Τρόμος … πόνος … παλιός φίλος … φιλοσοφία … θεωρία … μύθευμα ισορροπίας … απόσταση … έγνοια … απουσία … συνήθεια … ρουτίνα … μεγάλο προς μικρό … μουσική … νότες άηχες … λίγο προς γιγάντιο … τρέλα … μετρήσιμες μέρες … αφαίμαξη … αφαίρεση … έκπτωση και …. όλα καλά … όλα απόξενα … όλα καλά …
Πόση προσπάθεια για να μείνω «ξένη»!!!
Πόση και πόσο μεγάλη … ας είναι … χαλάλι …
58 σχόλια:
meggie,
χαλάλι!!!!
καλό βράδυ!!
Κι όμως πάντα τόσο εσύ!
Δεσποινάκι μου,
καλό σου βράδυ ... κι ας τα όλα να ...χαλαλίζονται.
Φιλί
Τόσο εγώ!!!!
(εσύ κάτι ξέρεις φαίνεται)
Καλό σου ξημέρωμα Γουΐκα μου
τι να σου σχολιάσω;
αφού σου έχω θυμώσει..
και ούτε θέλω να ξαναδιαβάσω τί έχεις γράψει
προσπάθεια
πόση προσπάθεια!
αυτό να λέγεται!
έιιι...
Με προβληματίζεις...
Κι' όμως η φωτογραφία μιλά για κάθαρση...
flasάκι μου,
μη με μαλώνεις,
μη μου θυμώνεις ...
μια αγκαλιά
σε φιλώ
V μου,
μετά το ... ξέπλυμα
μένει το "ξένο", αυτό που δεν μοιάζει, δεν ταιριάζει πουθενά.
Την φωτογραφία την βρήκα από σελίδα που έχεις υποδείξει εσύ.
Νάσαι καλά
καλή σου νύχτα
meggie,
άσε τις μαλαγανιές σε μένα
και δεν περνάνε :))))))))
τώρα που με μεράκλωσες πάρε και τραγουδάκι να έχουμε να πορευτούμε το βράδυ μας
http://www.youtube.com/watch?v=draVRxmPLXA
αυτό μου ήρθε, αυτό είχα :)
είχα και κατάλληλη έμπνευση βλέπεις!!!
άκου λέει!
άντε τώρα...
:p
ε ελπίζω μέχρι την Κυριακή
να έχω... χαλαρώσει... :)))
φιλάκι..
Tι μεγαλη αληθεια...
Ποση προσπαθεια...
και ποσες φορες να λες....
Αλλα χαλαλι...καλα λες...
Κάποτε είναι λύτρωση να είσαι ξένη! Μα μη μένεις...
Φιλί!
Πες απλά διαφορετική. Ξένη είσαι αν έτσι νιώσεις εσύ για σένα μέσα σου. Μη το επιτρέψεις. Διαφορετική, απο αλλού. Και που'σαι...Αυτό το "όλα καλά" είναι δική μου ατάκα και όταν την λέω εννοώ εντελώς το αντίθετο...Μη τη συνηθίσεις ;)
*πιο γνώριμα δεν θα μπορούσαν να'ναι αυτά τα συναισθήματα...
Αξίζει άραγε;;;;;;;;;;;;;;;
Λέω εγώ τώρα....
Την καλημέρα μου σου στέλνω την «γνώριμη» και την αγάπη μου...
Πόσο ωραίο είναι να ξεχωρίζεις, αν και είμαι σίγουρη πως αυτό δεν ήταν το μέλημά σου.
Και πόσο θάρρος θέλει για να αποστασιοποιηθείς, να ξεχωρίσεις, να σταθείς απέναντι, να γίνεις "ξένη"!
Καλημέρα διαφορετική μου meggie...
...πόση προσπάθεια για να μείνω "ξένη"!!!...
και πόσος πόνος, πόση απουσία, πόσο κενό, κι όμως Meggie, ο πόνος όσο οδυνηρός κι αν είναι σε φέρνει κοντά σε σένα την ίδια και τη στιγμή που παύεις πια να είσαι "ξένη" στον εαυτό σου, τότε ακριβώς αρχίζεις να καταλαβαίνεις, να συγχωρείς, να αναγνωρίζεις, ν' αγαπάς,...τη ζωή!
καλή σου μέρα
meggie ,my meegie
ολα ...διαφορετικα....ξενα...
στιγμες μοναχα...
αποδοχη...ιαση...μη πονος...
μοναχικοτητα...ιδαιτεροτητα...ατομικοτητα ...
ολα καλα
σε φιλω
υ.γ.τηλεγραφημα το εκανα ...
ο πόνος γύρισε πάλι... υποφερτός ως συνήθως...
θα μπορούσε να είναι η αρχή ενός διηγήματος, ενός αφηγήματος, ενός ολόκληρου κόσμου...
ίσως πάλι δεν έχει σημασία... για μένα είναι πυρήνας...
αυτό το 'υποφερτός' με έκανε να ριγήσω... συγκλονισμός...
καλημέρα...
η προσπάθεια να μείνεις ξένη είναι εκείνη που στο τέλος θα σε κανει γνωστούς, θα βγάλει στην επιφάνεια καθέναν όμοιο και τότε θα δεις, ο πόνος δεν θα έρχεται, θα έχει σε όλους μοιραστεί και δεν θα τον νιώθεις, γιατί απλούστατα δεν θα χεις άλλα να μάθεις.
Φιλιά καλή μου
flasάκι μου
μέχρι την Κυριακή θα είσαι και πάλι χαλαρή ...
σε φιλώ φιλενάδα μου
Μαχαίρη μου,
να που συμφωνήσαμε ...
και πάλι ... χαλάλι
καλό σου απόγευμα
Χριστιάνα μου,
η λύτρωση!!
πού την ψάχνουμε ... πού την βρίσκουμε ... πού την χάνουμε ...
σε δουλειά να βρισκόμαστε.
Φιλιά
Βολτίτσα μου,
δεν ήταν δική μου ατάκα,
κι εμένα μου την έμαθαν και μου φαίνεται πως την συνήθισα ήδη ...
σ'ευχαριστώ
φιλί
Ρίκη μου,
εσύ καλά τα λες, πολύ καλά, αλλά ...
και την δική μου αγάπη
γνώριμη κι αυτή
Μωβάτη μου,
δεν μου φαίνεται για θάρρος ή μάλλον δεν ξέρω τι είναι,
πάντως είμαι απέναντι.
την αγάπη μου
silena μου,
μπορεί να έχεις δίκιο.
"μετράω" ακόμα τον πόνο, φαίνεται
Φιλί
καλώς τον,
ένα πολύ "μεστό" τηλεγράφημα μπορώ να πω
καλό σου απόγευμα
φιλί
nimerti μου,
ένας ολόκληρος κόσμος στον πυρήνα του έχει τον υποφερτό πόνο.
συνεννοηθήκαμε νομίζω
(κι εγώ κάποτε πίστεψα πως τελείωσα με την "σκέψη", τι υπεροψία Θεέ μου!!!)
νάσαι καλά
Αλήθεια μου,
ο πόνος δεν μοιράζεται ... και η "γνώση" δεν σταματά,
στάσεις γίνονται έως το επόμενο βήμα.
Φιλί μάτια μου
Όλα καλά.. Μήπως όμως έχει γίνει η απουσία πια συνήθεια..?
Όχι Ναταλία μου,
δεν απουσιάζω από συνήθεια,
είμαι παρούσα αλλά στην άλλη όχθη.
"και στις παλάμες της καίει η απουσία.."
καλό βράδυ meggie!
μην αφησεις ποτε και τιποτα να σε χαλασει, αυτο εχω να σου πω..
οπου εισαι και νιωθεις καλυτερα ΕΣΥ και μονο ΕΣΥ..
Καλημέρα Στρατή,
μια συγκλονιστική φωτογραφία που "μιλάει" όσο χίλιες λέξεις και πολύ παραπάνω.
Καρδούλα μου,
δεν είναι πάντα δυνατόν να αποφύγεις τον χαλασμό. Κάποτε οι άμυνες πέφτουν και αναζητάς μια βροχή να σε τυλίξει, να σε πάρει, να σε κάνει αόρατη, να απλώσεις τα χέρια και δείξεις πως δεν έχεις τίποτα άλλο να δώσεις.
Αυτό που μου λες ακριβώς προσπαθώ.
Φιλί
Λάθος έστω και καθυστερημένα απεκατεστάθη.
Για την ιστορία των αναρτησεων μου βρε γαμώτο !!
Να είσαι καλά !!
Πολύ ωραίο με ωραία μηνύματα
Να είσαι καλά .
Στάσεις και άλλες στάσεις...
και τα βήματα ατέλειωτα...
ΥΓ.Θέλησα να αλλάξω τη διεύθυνση του blog μου και ύστερα μετά λύπης μου παρατήρησα πως δεν μπορούσε κανείς να εισέλθει...
Απλά ανανέωσε την παρακολούθηση βάζοντας την διεύθυνση: http://equationallove.blogspot.com/
Η παλιά θα χαθεί!
Ευχαριστώ και συγγνώμη για την αναστάτωση!
Καλό σου βράδυ
πριν λιγες μερες θα εναντιωνομουν, μα αποψε οχι...
οτι κ αν εισαι παραμενεις εσυ, κ μονο, να το θυμασαι
καλο βραδυ
το έχω νιώσει κι εγώ αυτό meggie μου..μονολόγησα στο κατα μόνας..
"δεν είμαι εγω ...είναι μια άλλη"
αλλά χαλάλι καρδιά μου..αγκαλιά και αυτή και η άλλη!! :)
χαλάλι.
Γιώργο μου,
το είδα και αμέσως σου είπα τη γνώμη μου.
Καλημέρες και νάσαι κι εσύ καλά
Όνειρο χθεσινό,
καλώς ήρθες.
Είδες;;
κι εγώ βλέπω όνειρα ...
καλημέρες
Αλήθεια μου,
το έκανα.
Μη φοβάσαι όμως ... δεν χανόμαστε αφού βρεθήκαμε.
Φιλί γλυκιά μου
Προφήτη μου,
είναι κάτι νύχτες που δεν υπάρχει "όχι" ... τις ξέρω καλά.
Πάντα εγώ θα είμαι ...
το θυμάμαι ...
σημαντικό το σχόλιό σου,
να το ξέρεις.
τα λέμε
Πέλα μου,
όλο και πιο κοντά μου είσαι ...
ψυχανεμίσματα που αναγνωρίζονται ...
σ' ευχαριστώ
σ' ευχαριστώ
Λάθος άνθρωπε,
καλώς έφτασες εδώ.
Ξέχασες μετά την τελεία, την παύλα.
Την βάζω εγώ.
Χαλάλι.-
καλημέρες (ως είθισται)
MEGGIE MOY...
Σ ευχαριστω που δε με ξεχασες...
ΚΑΙ ΜΟΥ ΗΡΘΕΣ.
Ζω σε μεγαλη ΑΓΩΝΙΑ,ερχονται μερες πολυ δυσκολες για ολους μας.
ξερεις Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ...
ΦΕΥΓΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ...
ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΑΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑ ΣΑ "ΔΥΣΗ"
ευχαριστιες
Χμ!!!!
Αυτό που περιγράφεις καλή μου δεν είναι «ξένο» είναι ο εαυτό σου όπως τον θωρείς πίσω από τον αμφιβληστροειδή σου χιτώνα.
Είναι έτσι αν έτσι τον νομίζεις εσύ κι αυτό γιατί μόνο εσύ μπορείς να κοιτάξεις προς τα μέσα. Οι άλλοι γύρω σου το μόνο που μπορούν είναι να διαισθανθούν, αν και κάπως δύσκολο. Αυτό θα συμβεί μόνο αν ξέχασες κάποια κεκρόπορτα ανοιχτή ή αν ήθελες ν’ αφήσεις τα πατζούρια σου ανοιχτά για να' βρει η αγάπη τόπο για να ξαποστάσει.
Είσαι ξένη μόνο για τα μάτια του κόσμου. Εσύ πρέπει να ξέρεις τι είσαι (θαρρώ πως δεν σου λείπει τέτοια γνώση)
Και κάτι ακόμα.
Αν δεν κάνω λάθος κάποτε μας είχες πει πως δεν έχεις ποιητική φλέβα. Κι αυτά που γράφεις τι είναι;
Πόση προσπάθεια για να μείνω «ξένη»!!!
Mε γοήτευσες στάλα στάλα να στάζει η λέξη μοναξιά και πόνο
καλημέρα
Πέρασμα μου για να μάθω νεα σου και να ευχηθώ καλή εβδομάδα να αρχίσει απο αύριο για όλους μας.
Οτι και αν νιωθεις εισαι εσυ.Μοναδική.Να το θυμασαι.
Η αίσθηση μου είναι ότι διαβάζω τα λόγια μιας πεταλούδας την ώρα της μεταμόρφωσης .... αφού δεν γεννήθηκες για να παραμείνεις κάμπια , άφησέ το να συμβεί Μέγκυ μου .... ο πόνος είναι υποφερτός σ αυτούς που βγαίνουν έξω και τον παρατηρούν με μάτια που δεν πονάνε .
Ίωνα,
μην ευχαριστείς,
δεν "ξεχνάω" όταν εστιάσω κάπου και η δική σου ανάρτηση μαζί με όλη την αγωνία σου και την αγωνία μας που φεύγει η "σαθρή" γη κάτω από τα πόδια μας ήταν εξαιρετικά ακριβής. Θα ξανάρθω για την γ' της συνέχεια.
Πάντως η "γη" φεύγει, τα πόδια μας μένουν. Χωρίς απελπισίες θα "βαδίσουμε" ...
τα λέμε
Κωνσταντίνε μου,
ναι, είναι δύσκολο να κοιτάξει "άλλος" μέσα μας, εκτός κι αν τον αφήσουμε ή αν έχει την "διαίσθηση" που ταιριάζει.
"ξένη" ....για τα μάτια του κόσμου, ακριβώς
χμ, αυτά που γράφω είναι οι δικές μου "φλέβες"
Καλό σου βράδυ φίλε μου
Καλησπέρα Ελένη μου.
Για να σου πω την αλήθεια κι εμένα με γοητεύει η προσπάθειά μου.
Ήταν καιρός ...
Σε φιλώ ψυχή μου
Γλυκέ μου σκρουτζάκο,
δεν με ξεχνάς.
Νάσαι καλά και όλες οι ευχές που μοιράζεις να γεμίσουν με "χαρά" την εβδομάδα σου.
Krye μου,
χαίρομαι που ήρθες.
Διαβαίνω τον Ρουβίκωνα λοιπόν ...
και με παρατηρώ με μάτια που δεν πονάνε ... κι έτσι ... με "γράφω".
Νάσαι καλά φίλε μου
Η λύτρωση έρχεται με την ουτοπία ότι είσαι, ή ότι θέλεις να είσαι ξένη.
έτσι αισθάνεσαι ελεύθερη αλλά αυτό κρατά όσο μια φλόγα κεριού που την φυσσά ο άνεμος.
Η επιβίωσή μας δεν συγχωρεί την απομόνωση, ψάχνει για την αγάπη, τη φιλία, κάτι να μην αισθάνεται ξένη.
Χαιρετώ
Γαβριήλ
Όχι Γαβρίλη μου,
αυτή τη φορά τη φλόγα δεν θα την εκθέσω σε άνεμο.
σ'ευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου