Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Δυο ξένοι


Καιρό ήθελα να σας τους συστήσω, μπορεί βέβαια να τους αναγνωρίζετε και μόνοι σας, έστω κάποιοι από σας. Λοιπόν, ζούνε στην ίδια χώρα, στην ίδια πόλη, στο ίδιο χώρο και δεν γνωρίζονται καθόλου. Άγνωστοι – γνωστοί όπως οι «ξένοι» ακριβώς. Χαιρετιούνται  χαμογελαστά, μιλιούνται με ευγενική γλώσσα, βρίσκονται χωρίς προβλήματα σε κοινές κοινωνικές υποχρεώσεις, δραστηριοποιούνται σε διαφορετικές ασχολίες και στο τέλος κάθε μέρας συστεγάζονται στον ίδιο χώρο αλλά όχι σε «σπίτι». Απλά η στέγη είναι η ίδια κατά τα άλλα δεν τους σκεπάζει τίποτα. Διαφορετικού γένους αλλά και διαφορετικής νοοτροπίας όχι απαραίτητα προερχόμενης από την διαφορά του φύλου τους,
άλλες … παράλλες ψυχοσυνθέσεις,
άλλες … παράλλες προτεραιότητες,
άλλες … παράλλες σκέψεις,
άλλες … παράλλες ζωές,
παντελή απουσία συναισθημάτων,
κι όμως συνυπάρχουν στο «διάφορο» για να επιβεβαιώσουν τον μέγα κανόνα του συμβιβασμού, γενικώς και ειδικώς.

Και τώρα θα αναρωτιέστε, πώς συναντήθηκαν οι δρόμοι τους, πώς δεν κατάλαβαν την ξενικότητά τους, πώς συμφώνησαν συμβίωση, πώς αποφάσισαν συμβιβασμό, πώς θα φτάσουν στο «τέρμα» έτσι;

Απλά,
Ο ένας με την λογική του
Και ο άλλος με την φαντασία του.

58 σχόλια:

μαχαιρης είπε...

Εμενα παλι η γνωμη μου ειναι...
Οτι στο βαθμο που συμβιβαζεσαι,για τους αλλους που σε βλεπουν...
Η για συμφερον...
Στον ιδιο βαθμο πεθαινεις ψυχικα...

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

Δρόμοι παράλληλοι ουσιαστικά, που πολλοί διαλέγουν ονομάζοντάς τους συμβίωση......
Μ’ άρεσε πολύ το κείμενο αυτό!!!

Margo είπε...

Συμβαίνει κάποιες φορές, κάποιο σοκ να κάνει αυτούς τους δύο γνωστούς ξένους να έχουν ξανά κοινή ζωή.. εκτός κι αν δεν είχαν ποτέ. Όμως δεν μπορεί, κάποτε κάτι κοινό θα είχαν.
Όπως και να έχει αυτού του είδους οι σχέσεις είναι πολύ ψυχοφθόρες περισσότερο για εκείνον που λειτουργεί με τη φαντασία.

Καλό μεσημέρι Meggie μου

fish eye είπε...

στην πορεια, οι ανθρωποι αλλαζουν..
εαν χθες ειχαμε κοινα σημεια σημερα μπορει να μη μας δενει τιποτα..

κυκλοι μικροι και μεγαλοι στη ζωη μας που ανοιγουν και κλεινουν.. ας ειναι παντα για καλο !

Ginny είπε...

Καλημέρα meggie!
Δεν μπορώ να καταλάβω το γρίφο σου, διότι περί γρίφου πρόκειται. Πώς συμβιώνουν δύο άνθρωποι χωρίς να είναι μαζί; Συμβιβάζονται; Αν ναι, σε τέτοιο βαθμό, κακό για τους ίδιους. Τέτοιου είδους συμβιβασμός απλά οδηγεί σε κατάθλιψη, αποσυντίθεση και ψυχικό θάνατο.
Ελπίζω να μην ήταν συμβολικό παρά έμπνευση της στιγμής!
Φιλιά πολλά!

ποιώ - ελένη είπε...

Όταν επέρχεται ο συμβιβασμός
στις σχέσεις οδηγούμαστε
μαθηματικά σε συναισθηματικό και ψυχοσωματικό θάνατο
Αυτό ισχύει και στις κοινωνικές
επιλογές μας που οδηγούνται σε ένα τέλμα και
σε μια ζωή χωρίς ενδιαφέροντα και αντιπερισπασμούς
Παύει ο παλμός μας να σηματοδοτεί το αληθινό νόημα της ζωής και
αλλοτριώνεται

καλό απόγευμα μάτια μου

eleni είπε...

Meggie,κι όμως πολλοί συμβιώνουν έτσι.Τώρα πώς κατέληξαν εκεί,μπορώ να το καταλάβω γι΄αυτούς που εξ αρχής δεν είχαν τίποτα κοινό.Οι άλλοι;Πώς γίνονται δυο ξένοι αυτοί που κάποτε ήταν ένα..
Φιλιά!

Νυχτερινή Πένα είπε...

Ελπίζω ότι δεν είναι κάτι που αφορά κάποια δική σου σχέση καλή μου φίλη και ότι είναι ρητορικό το ερώτημα.
Καλό σου απόγευμα.

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Εγώ δε θέλω να τα σβήσω όλα...
Γιατί είναι φορές που έρχεται εκείνος ο διαβολάκος με τη φαρέτρα και στοχεύει... και το βέλος που χτυπάει την καρδιά τυφλώνει τα μάτια, σκοτεινιάζει τον κόσμο και το κορμι που κοιμάται δίπλα σου είναι το μόνο φως.

Αλλά σιγά σιγά ανοίγουν χαραμάδες και τρυπώνει στα μάτια φως τ' ουρανού, φως του ήλιου.

Κι αν εκείνο το σώμα το ΄χες ντύσει με ονειροστολή μοιάζει γυμνό και ξένο...

Δε φταίει εκείνο
δε φταις εσύ
έτσι είναι η ζωή ...

φιλιά ψυχή μου.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Κείμενο ωριμότατο, βαθυστόχαστο. Μια αλήθεια που την βιώνουμε χωρίς να την βλέπουμε. Αξίζει τον κόπο να καταγράφονται τέτοιες σκέψεις ή προβληματισμοί.

nina είπε...

Μπορώ να καταλάβω μερικους απο τους λόγους που μπορεί να συμβαίνει αυτό, όμως...
εν τέλει είναι κάτι αποδεκτό ή όχι;
Αν η φαντασία ή η λογική αρκεί, έχει καλώς αν όχι, γιατί να μην υπάρξει έστω μια ακόμα προσπάθεια έστω από τον ένα να γνωρίσει από την αρχή εκείνον που κάποτε ήταν ξένος, έγινε μέρος του αλλά κάπου στην πορεία χάθηκαν. Που ξέρεις, μπορεί και ο άλλος να εύχεται μια τετοια πρωτοβουλία

Πολλά φιλιά Μέγκυ μου, ευχομαι τα καλύτερα

Unknown είπε...

Μαχαίρη μου,
η βαθμολογία είναι επικίνδυνη γιατί έχουν ανακλυφθεί εδώ και χρόνια πολλά οι αρνητικοί αριθμοί.

Την καληνύχτα μου

Unknown είπε...

Χριστιάνα μου,
δρόμοι παράλληλοι και συγχρόνως άλλης διεύθυνσης.

Νάσαι καλά
Φιλιά

Unknown είπε...

Margo μου,
πολύ πιθανόν ένα σοκ να φέρνει κοντά δυο ανθρώπους (φέρνει άλλωστε πολλούς σε ένωση όταν εμφανίζεται ένας κίνδυνος)αλλά αυτό δεν το ξέρω με σιγουριά.

Όσο για τους εν φαντασία, συμφωνώ, αυτή τα φταίει όλα.

Σε φιλώ ψυχή μου

Unknown είπε...

Καρδούλα μου,
αυτή η ευχή σου "ας είναι για καλό" πολύ μου άρεσε.

Νάσαι καλά
φιλί

Unknown είπε...

Ginny μου,
πρόσεχε τις ελπίδες σου τότε.
Οι εμπνεύσεις δεν έρχονται από το "πουθενά".

Φιλί μάτια μου

Unknown είπε...

Ελένη μου,
αυτή η αλλοτρίωση είναι ό,τι χειρότερο γιατί συνήθως είναι εν γνώση μας.

Σε φιλώ ψυχή μου

Unknown είπε...

Ελένη μου,
αυτό το "ένα" που μπορεί να ήσαν πριν μάλλον θα το φαντάστηκαν και οι δύο με "διάφορες" εικόνες.

Φιλί και καληνύχτα

Unknown είπε...

Πένα μου,
δεν υπάρχουν ρητορικά ερωτήματα, ειδικά όταν συνοδεύονται από τις απαντήσεις τους.

Καλό σου βράδυ

Unknown είπε...

Ψυχή μου, Δήμητρά μου καλή,
συμφωνώ
δεν φταίει κανείς,
η ζωή ... παιχνιδίζει όπως της το έχουν μάθει χιλιετίες να το κάνει οι άνθρωποι.

Σε φιλώ μάτια μου

Unknown είπε...

Χριστόφορε,
σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Ό,τι από μόνο του ζητά να "βγει" πρέπει να καταγράφεται σαν "μία άλλη λύση"

Καλή σου νύχτα

Unknown είπε...

Νίνα μου,
χαίρομαι που ήρθες,
ήθελα νά'ρθεις.

Θα μπορούσα να σου πω πολλά για τους λόγους ... λέω μόνο "αρκεί".

Σε φιλώ φιλενάδα

roundel είπε...

Κουραστικό μου ακούγεται αυτό...
Συνήθως σε τέτοιες σχέσεις νικάει η λογική και η φαντασία μένει σαν ένα παραπονεμένο πουλί που το έκλεισαν γρήγορα στο κλουβί του.

Σε καλό τους βρε παιδί μου, τι να πω...

φιλάκι

Νυχτερινή Πένα είπε...

Άρα κάποιο σε απογοήτευσε, ελπίζω γρήγορα να περάσει αυτή η αίσθηση και να είναι όλα και πάλι καλά.

Despina είπε...

τόσο κοντά
και τόσο ξένοι
πως τα καταφέρνουμε αλήθεια?
γλυκιά καληνύχτα!

NOSTOS είπε...

Mηπως η ζωη μας δεν ειναι γεματη απο συμβιβασμους..συμβιβασμους που σκοτωνουν τα ονειρα μας..τα θελω μας..τον ερωτα..τις ανθρωπινες σχεσεις και ολα αυτα γιατι και για ποιον? μηπως και η συνηθεια μιας σχεσης δυο ανθρωπων δεν ειναι συμβιβασμος?πεφτουμε οι ιδιοι στις παγιδες της αυταπατης ενος αλλου μας εαυτου που φοβαται να παρει τα ρισκα του..συμβιβασμος γενικα για μενα σημαινει τελμα και στασιμοτητα και τελος καποιων καταστασεων..αποξενωση και μοναξια..
Ευχαριστω για την φιλοξενια.

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Δυο ξένοι κατω απ'την ίδια στέγη...
αν δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι συνύπαρξης δυο ανθρώπων που να συνιστά αποδοχή μιας τέτοιας κατάστασης..
δεν είναι απλώς συμβιβασμός..ειναι καταδίκη σε μη ζωή..
Τις πιο πολλές φορές συντηρούμε..μενουμε σε μια τέτοια δια βίου κατάσταση γιατί βολεύει..είναι αυτό που γνωρίζουμε..
ο΄φόβος, εαυτου κυρίως, για το άγνωρο,μας εμποδίζει να πάρουμε τα ρίσκα για το ένα βήμα μπροστα..
να κάνoυμε την παράλληλη.. τεθλασμένη.. ή εσω για να συναντηθούμε με τον άγνωστο δίπλα μας..ή εξω για να αντιμετωπίσουμε το άγνωστο και να ρισκάρουμε τα πάντα
Δεν ξέρω meggie μου..η ζωή είναι πολύ μικρή για να την προσπερνάς με φόβο και παραίτηση...

Unknown είπε...

roudel μου,
σε καλό τους ...

φιλί καλημέρας

Unknown είπε...

Πένα μου,
όλα καλά ... όλα καλά.

Καλημέρες

Unknown είπε...

Δέσποινά μου,
πράγματι απορίας άξιο είναι...
θέλει τόσο κόπο, τόση προσπάθεια που αν η πορεία ήταν αντίστροφη θα υπήρχε τόση αρμονία ...

πάλι αυτή η ... φαντασία μου γράφει

τις καλημέρες μου κορίτσι μου

Unknown είπε...

Nostos,
καλώς ήρθες,
εγώ ευχαριστώ για τις σκέψεις που άφησες.

Συμβιβασμός: "η απουσία της μουσικής εντός μας για να κάνεις τη ζωή να χορέψει" (Σελίν)
Ο ωραιότερος ορισμός που έχω βρει.

Την καλημέρα μου

Unknown είπε...

Πέλα μου,
η ζωή είναι πολύ ... κουραστική ...
πολλά τα "ή" για να προσπαθήσεις όλες τις εκδοχές ...
και οι "λόγοι" της αποδοχής μιας δυάδας ξένων συνήθως κρίνονται "σοβαροί" στο μυαλό του καθενός μας.

Σε φιλώ ψυχή μου

~reflection~ είπε...

Όλοι μόνοοι στο κελυφος της Εγωκεντρικής μας προβολής....

Πριγκιπισσα, σπάσε τους ψευτικους καθρεφτες....
ας χρησιμοποιήσουμε τ'αστερια που ξερουν από καθρεφτίσματα και αναπαραγωγή γνήσιων συναισθηματων...

τα φιλιά μου.... επανασυνδεσεις και αντανακλάσεις στο φως....

Unknown είπε...

Κάκια μου,
κορίτσι της φωτιάς,
δεν είμαι σαν εσένα εγώ.

Ξέρεις κάτι;
πολλές φορές, όταν έρχομαι στις σταγόνες σου, αναρωτιέμαι τι θέλω εγώ ανάμεσα σε τόσες φλόγες ζωής.

Και τα δικά μου φιλιά
(ακόμα δεν διάβασα το "παράκτιο" αλλά εκεί είναι και με περιμένει)

Κωνσταντίνος Μαντζούρης είπε...

Ανοίγεις τους ασκούς του Αιόλου καλή μου margie.
Το θέμα είναι μεγάλο και πολυσύνθετο. Εμείς τώρα με δυο ντουφεκιές προσπαθούμε να πιάσουμε στόχο.
Θεωρητικά η φίλη μας η Ginny έχει δίκιο. Όμως το οικονομικοκοινωνικό status της χώρας μας δεν βοηθά τέτοιου είδους επαναστάσεις. Εδώ δεν είναι Αμερική να κόψεις πέρα, ν’ αλλάξεις δουλειά, ν’ αγοράσεις καινούργιο σπίτι. Εχω δει πολλούς που προσπάθησαν ν’ αλλάξουνε ρότα αντί να προσπαθήσουν ν’ αλλάξουνε κάποια κακώς κείμενα και τελικά να καταστρέφουν τη ζωή τους.
Η Margo μας αφήνει μια ελπίδα και θα συμπλήρωνα, αυτό που σήμερα φαντάζει ξένο, μπορεί αργότερα να βγάλει καρπούς. Στο χέρι μας είναι. Αν αλλάζουμε πορεία «κάθε που έρχεται εκείνος ο διαβολάκος» νομίζω πως μάλλον επιπόλαιοι είμαστε παρά “free minds”

Την Καλημέρα μου σε όλο το team

flash είπε...

meggie μου,
είσαι από τις πιο θαρραλέες μπλόγκερ που έχω διαβάσει.. κατ'επέκταση από τους πιο θαραλέους ανθρώπους που έχω γνωρίσει
επειδή οι άνθρωποι γνωρίζονται μέσα από τον σεβασμό
κι εσύ αξίζεις σεβασμό στις απο-κρίσεις..
ο δικός μου σεβασμός εκφράζεται πάντοτε μέσα από την ειλικρίνεια..
είναι πάρα πολλά αυτά που θέλω να σου πω
θα αρκεστώ σε κάποια
αφού σου πω πως θα σου έγραφα μάλλον διαφορετικά αν δεν υπήρχε η φράση σου 'παντελής απουσία συναισθημάτων'...
πες μου όμως.. σκέψου, αν υπάρχει αυτό που λες...
αυτό που λέμε απουσία δεν είναι τίποτα άλλο από μετάλλαξη των όποιων θετικών συναισθημάτων σε αντίστοιχα αρνητικά
επομένως σε αυτά πρέπει να εστιάζουμε.. είτε θετικά΄είτε αρνητικά.. αυτά έχουμε.. η διάθεση μας όμως τα διατηρεί ή τα αλλάζει, τα βελτιώνει, τα θετικοποιεί..
ξέρεις meggie μου
πιστεύω πως οι άνθρωποι έχουν περισσότερες ομοιότητες από διαφορές
και η μεγαλύτερη ομοιότητα ξέρεις ποια είναι;
η προσπάθειά μας να διαφοροποιηθούμε
αυτό είναι το ζήτημα.
το οποίο προκύπτει όταν...
όταν...
όταν βαριόμαστε!
και η εποχή μας δεν μας χαρίζει τελικά τίποτα πιο απλόχερα όσο αυτήν την ευκολία στην ανοία...
όσο οξύμωρο και να φαντάζει μέσα στα φώτα και τις εναλλακτικές...
ίσως μάλλον εξαιτίας τους και για αυτές...
η ευτυχία meggie μου, η ισορροπία, η αγάπη, η γαλήνη μας... όλα είναι αποφάσεις, επιλογές, όλα ξεκινούν από εμάς και εκεί τελειώνουν
οι άλλοι είναι του ταξιδιού συνοδοιπόροι
μερικές φορές βοηθοί στο τιμόνι
μα άλλοι...
πολλές φορές και σε αυτό
εκνευριστικά όμοιοι
όπως άλλοι για εκείνους είμαστε κι εμείς
για αυτό είναι αυτό που είναι ο έρωτας!
επειδή εξαλείφει την επίκτητη διαφορετικότητα..
για πόσο;
λένε οτι δεν κρατάει εσαεί..
ας μην ελέγξουμε την ορθότητα του λόγου τώρα :)
ας πιαστούμε από αυτά που λες εσύ...
λες λοιπόν
πως αυτοί οι δυο θα συνεχίσουν ο ένας με την λογικη και ο άλλος με την φαντασία...
meggie μου.. ο πρώτος δεν διαθέτει φαντασία; ούτε ο δέυτερος μια στάλα λογικής;
αυτό που προσπαθω να σου πω είναι πως στις σχέσεις μας γενικά
όλα τα προβλήματα ξεκινούν από την τάση μας να διαφοροποιηθούμε
να ταμπουρωθούμε στο δικό μας εγώ
να κοιτάξουμε τον αλλο από απέναντι με το χέρι απλωμένο και την παλάμη ανασηκωμένη και να του πούμε 'εσύ εκεί' κι εγώ ως εδώ...
τα σύνορα μόνοι μας τα βάζουμε
δεν τα έχουν οι πόλεις μας, τα σπίτια, τα κρεβάτια, δεν τα εχει η ζωή
που κυλάει χωρίς να τα λαμβάνει υπ'όψιν της
και ζωές ολόκληρες εμείς τις ζούμε ως μισοί
η ζωή δεν είναι συμβιβασμός
αν έτσι δεν την δεις
δεν είναι ο αγώνας, η καθημερινή προσπάθεια και πρακτική, συμβιβασμός... αυτή είναι η ζωή.
γιατί να τις αποδίδουμε χαρακτηρισμούς που την κάνουν βραχνά.. ανιαρή..
αφού υπάρχει για το ίδιο πράγμα μια άλλη οπτική
που λέει οτι η ζωή είναι μάχη..
συγκλονιστική
αν δεν μας κάνει αυτή, και άλλη υπάρχει...
λέει πως η ζωή είναι παιχνίδι.. συναρπαστική!
πάλεψε την , πάιξε μαζί της..
αλλά μην της κατσουφιάζεις :(
γιατί η άτιμη κατσουφιάζει κι αυτή :)
σαν μαιμού.. ό,τι κάνεις κάνει :))
κι αν η διαφορετικότητα τύχει να ανασυρθεί επειδή τις έλειψαν όλα εκείνα.. εκείνοι που την κρατούσαν ευχαριστημένη οι δεσμοί.. και ζητάει να φανεί, να καθιερωθεί.. πάρτην κι εσύ και πασπάλισε την καθημερινότητά σου με αυτήν...
αν η καθημερινότητα σου περικλείει δυο ζωές.. και οι δυο θα γίνουν πιο όμορφες.. και από την ομορφιά αυτη θα χτιστούν νέοι δεσμοί
από την αρχή!
μονάχα να χαμογελάς στη ζωή.. και θα δεις από που θα σου σκάει κι εκείνη τα χαμόγελά της... από όπου δεν θα τα περιμένεις.. θα δεις!
Μεγάλο φιλί
στην meggie
όπως είναι ακριβώς
με την πλούσια φαντασία
και την πολύτιμη λογική...
μακάρι να τα πίναμε όλα αυτά έναν καφέ..
προς το παρόν καλημέρα σου!!!
ζεστή! :)

flash είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
meril είπε...

Κείμενο και σχόλια με πολύ ενδιαφέρον από κάθε άποψη.....

Να σαι καλά

Anael είπε...

ποιος γνωστός έχασε τη λογική του και ποιος γνωστικός βρήκε τη φαντασία του..και παρέμεινε άγνωστος..

διαφορετικές πορείες, άλλες από επιλογή και άλλες όχι..
συναντιούνται μόνο κάτω από τη στέγη ενός "γιατί" ..

καλώς σε βρήκα!

Unknown είπε...

Κωνσταντίνε μου,
δεν είχα στο μυαλό μου να ανοίξω σάκους, ο καθένας άλλωστε τον ανοίγει και τον κλείνει κατά πως νομίζει ο ίδιος.
Εγώ απλά περιέγραψα δυο ξένους και ακόμα κατέγραψα τη δική μου απάντηση για το πως κατάντησαν έτσι.

Θυμάσαι το κείμενό σου με το ζευγάρι του αυτοκινήτου μπροστά στο κόκκινο φανάρι του δρόμου;
Ακριβώς αυτό είπα κι εγώ με άλλα λόγια λίγο πιο "πεζά".

Νάσαι καλά
καλημέρες

Unknown είπε...

Flasάκι μου,
αυτό δεν ήταν σχόλιο,
αυτό ήταν ολάκερη ΑΓΑΠΗ!!!!
Μια τεράστια αγκαλιά έγινες για να με τυλίξεις μέσα της.
Δεν μου συμβαίνει συχνά.

Τα λόγια σου σοφά.
"σαν μαϊμού ... ό,τι κάνεις, κάνει η ζωή"!!!!!!!
Αυτό είναι ΕΛΠΙΔΑ.
Σ'αυτό μπορώ να ακουμπήσω, να συνεχίσω ...

Άκου με λίγο

Η παντελής απουσία συναισθημάτων ισούται με αδιαφορία. Παύει να υπάρχει θετικό ή αρνητικό.

Η λογική του ενός και η φαντασία του άλλου δεν είναι ο τρόπος που θα συνεχίσουν, είναι ο δρόμος που ακολούθησε ο καθένας τους για να γίνουν ξένοι.

Η διαφοροποίηση είναι πλέον ανάγκη γιατί η "λογική" έπνιξε τη "φαντασία", λίγο ακόμα και θα την αφάνιζε.
Η "λογική" του ενός είχε την φαντασίωση του νάρκισου και η "φαντασία" του άλλου είχε τη λογική της συνύπαρξης.

Ήταν ένας πολύ πολύ ζεστός καφές αυτός που ήπιαμε flasάκι μου.

Φιλενάδα μου, καλημέρες σου

Unknown είπε...

Meril μου,
καλώς ήρθες.

Τις καλημέρες μου

Unknown είπε...

Anael μου,
καλώς την.

Σε λίγες λέξεις τα έβαλες όλα.
Ακόμα και στη στέγη του "γιατί;" βγάζεις το ερωτηματικό, εξηγείσαι και ... ο δρόμος τραβάει την ανηφόρα ...

Ήρθα στο "σπίτι" σου ... αποχαιρετάς;;

Καλή σου μέρα

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

για να επιβεβαιώσουν τον μέγα κανόνα του συμβιβασμού, γενικώς και ειδικώς......

Συμβιβασμός.....με τον κυριο δεν συναντηθηκα ποτέ μου....

Unknown είπε...

Χαίρομαι Ρίκη μου,
με τέτοιους κυρίους να μην έχεις ποτέ συναναστροφές.

Σε φιλώ

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

εγω δεν συμβιβαζομαι
να ξερεις οτι βιαζομαι
τα παντα να προλαβω ....

Unknown είπε...

χαχαχα Μάγε μου
τι όμορφο!!
όλα να τα προλάβεις ε;

Στο εύχομαι
καλό σου βράδυ

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Είπες μεγάλη αλήθεια Meggie μου.
Αυτή δεν είναι συνάντηση. Είναι συναλλαγή, διαδικασίες εξωτερικού τύπου, χρονοτριβές, επίπλαστες ανταλλαγές του τίποτα..
Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Άνθρωποι μόνοι βαλμένοι δίπλα δίπλα.. Υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό;
Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να επικοινωνεί και ν αγαπάει. Χωρίς επικοινωνία είναι ένα άψυχο θλιβερό σώμα που περιφέρεται..

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

δεν με φοβιζει ουτε η διαφορετικη νοοτροπια...
ουτε η διαφορετικη σκεψη...
ισα ισα βρισκω ενα ενδιαφερον σε αυτο και μια πικαντικη γευση...
κατι που θα σε παρακινει να μη βαριεσαι...
να εχεις θεματα συζητησεων εντονων και μη...

αλλα εκεινο που φοβαμαι ειναι η παντελης ελλειψη συναισθηματων...

εκει δεν νομιζω πως χωρα συμβιβασμος και ομως γινεται...

τοσο λυπηρο...

καλως σε βρηκα!

νεραιδενια καλησπερα σου αφηνω!!!

Unknown είπε...

Ρεγγίνα μου,
ότι είναι αλήθεια, είναι. Δική μου αλήθεια.
Εμπορική συναλλαγή είναι, μόνο που οι "εμπορευάμενοι" διαφορετικά υπολόγιζαν το "κέρδος".

Την αγάπη μου

Unknown είπε...

Εμένα Ναϊάδα μου,
με τρομοκρατεί ακόμα και σήμερα το διαφορετικό "ψυχανέμισμα", η διαφορά στους χτύπους της καρδιάς ... στην ίδια τη καρδιά, στη νοημοσύνη της και στην μεγαλωσύνη της..

Είναι σαν να βρίσκεσαι δίπλα σε "νεκρό"

Σε φιλώ και καλώς ήρθες

Roadartist είπε...

Περιγράφεις τις σχέσεις αρκετών ανθρώπων.. Σκέφτομαι πόση συμβατικότητα κρύβεται πίσω από τις πόρτες αρκετών σπιτιών.. Νομίζω πλέον είναι το πιο συνηθισμένο.. Την καλημέρα μου meggie!

Unknown είπε...

Roadartist μου,
πίσω από την πόρτα των σπιτιών κρύβονται πολλά και μέσα στις καρδιές των ανθρώπων ακόμα περισσότερα.

Και την δική μου καλημέρα

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Meggie μου,
έλα μια βόλτα εδώ: http://anemondixtia.blogspot.com/2010/11/blog-post_12.html

για ιστορία και μπες να δηλώσεις συμμετοχή..

tsouxtra είπε...

Όταν η λογική συνάντησε την φαντασία? Πίστευα ότι αυτά τα δύο δε μπορούν να συναντηθούν πουθενά! Αν κατάφεραν να συμβιβαστουν ΚΑΙ οι δύο σε κάτι τέτοιο, μακάρι να αντέξουν.. Και μακάρι να μη χάσουν τίποτα από τους εαυτούς τους.. Και μακαρι, μακάρι, μακάρι (πάντα το λέω 3 φορές, νομίζω πως μόνο έτσι "πιάνει") πάντα να είναι καλά!

Σου στέλνω φιλιά και αγκαλιές!

Unknown είπε...

tsouxtρίτσα μου,
είδες κάτι εντυπωσιακά που ετοιμάζει η ζωή;;;

Σε φιλώ γλυκιά μου

Νimertis είπε...

ομολογώ πως άργησα να διαβάσω το κείμενό σου φίλη meggie... απολογούμαι... και η αλήθεια είναι πως, από μια περίεργη χρόνωση, έπεσε στον πυρήνα μου... εξαιρετικό το βρήκα...
δυο ξένοι λοιπόν...
έχω πολλά για επεξεργασία τελευταία...
χαίρομαι να σε διαβάζω!!!

Unknown είπε...

nimerti μου,
κι αν άργησες ... τι;;;

εγώ τελείωσα πια με την επεξεργασία,
επίλογος ήταν περιλυπτικός.

Νάσαι καλά