Βροχερή Κυριακή, κάτι καλύτερο από συννεφιασμένη.
Καφέ κουπίτσα με κρύο όμως καφέ, το ζεστό μάλλον δεν ταιριάζει μαζί μου, και κοιτάζω τη βροχή να συνεχίζει το ταξίδι της από ψηλά προς τα χαμηλά.
(Είπα καφεκουπίτσα και την σκέφτηκα, τι να κάνει άραγε το τικ τακ της; Πέρασε τη μπόρα της; Άφησε την εμπιστοσύνη της εκεί που αξίζει, στον εαυτόν της; Μέρες έχει να φανεί. Την περιμένω με τις «παρατηρήσεις» της για την ζωή γύρω της)
Σχεδόν σκοτάδι έξω, γκρι μολυβί ο ουρανός.
(Είπα σκοτάδι και σκέφτηκα την Zinaa που μετά από καιρό έγραψε για το σκοτάδι που προτιμά, μιας και το φως της μέρας της θυμίζει τα όνειρα που χάθηκαν. Αυτή γράφει όμως, γράφει για να ζει στο φως του σκοταδιού της. Τυχερή όπως το αισθάνεται).
Τι χρειάζεται ακόμα τούτο το απομεσήμερο για να συμπληρωθεί; Λίγες νότες.
(Είπα νότες και σκέφτηκα την Karma, αν και κάποια κείμενά της ζορίζουν απίστευτα γιατί κάθε άλλο από «μπούρδες» είναι)
Αν υπήρχε κι ένα «λιμάνι» εδώ κοντά μου θα είχα την ιδανική εικόνα για την ιδανική στιγμή μου σαν φωτογραφία ή σαν πίνακα ζωγραφικής έτοιμο για ιδιωτική θέαση.
(Τώρα είπα πολλά και μαζεμένα. Το «Λιμανάκι» αναζητά κάθαρση μέσω πλυντηρίου όπως ακριβώς τα λερά τα ρούχα. Φοβάμαι πως θα της χαλάσει αν χωρέσει μέσα του γιατί πολύ καιρό μάλλον αναδεύεται με «λερότερα».
Η Φεγγαρένια έχει αφήσει καταπληκτικές φωτό, θαλασσινής ξενοιασιάς και σκαλοπατιών σε αντίστροφη σχεδόν πορεία για το «ιδανικό».
Και η Ρεγγίνα, αχ αυτή η υπέροχη Ρεγγίνα με το ζωγραφιστό όνομα, αφήνει πίνακες με στίχους που σου φέρνουν σκέψεις πολλές φορές … βρόχινες).
Τα βιβλία γύρω μου … περιμένουν, απλώνω τα χέρια μου και …
(Είπα χέρια και το κείμενο του Νημέρτη ήρθε πάλι μπροστά μου. Μην αποδράς ποτέ από τον εαυτόν σου, γράφει στον τίτλο της σελίδας του, και αναρωτιέμαι πώς να ξεφύγει ποτέ κανείς από τις θύμησες όλων των «χεριών» της ζωής του; Πώς;;;;; )
Ας περιμένουν λίγο οι σελίδες του Σελίν, ήσαν εκεί χρόνια και χρόνια μέχρι να φτάσουν σε μένα. Ύστερα …
(Είπα ύστερα και η «σκιά μου» με σκίασε πάλι. Η Δήμητρα και οι στίχοι της. Πως το έγραψε; «βάλθηκα να μετρώ τις διαστάσεις του σύμπαντός μου»!!! Φυσικός Άνθρωπος το επάγγελμά της, σε τι άλλο να εκπαιδεύει και να εκπαιδεύεται εκτός του «μετρήματος» και του «πειράματος»; Και άντε να περάσεις στις εξετάσεις μετά …)
Τώρα, ώρα για Κυριακάτικο μεσημεριανό ύπνο, για ονείρατα μικρής διάρκειας, η ειδικότης μου.
(Είπα ειδικότης και … Ναύτης φάνηκε στη στεριά μου «με τρεις σταγόνες καλοκαίρι στο καταχείμωνο»!!!!. Εδώ τερματίζουμε τα σαλπαρίσματα. Τέρμα τα ψέματα και οι ψευδαισθήσεις. Κλείνουν οι παρενθέσεις αλλά τα χρώματα είναι πάντα χρώματα. Αυτά δεν τα κλέβει κανείς.)
Τελευταίες σκέψεις πριν πάρω τα μάτια μου από τη βροχή. Ποιές νάναι;
(Στην Νίνα που ξαναγεννήθηκε ...στην Κάκια που πολεμάει και για μένα, στις ... μικρές φιλενάδες μου, την Αλήθεια και την Ginny που έχουν όλο το καιρό της νιότης τους μπροστά τους ...)
Χαμογελώ .... ας κοιμηθώ λιγάκι παρέα σας
(θα έχει και συνέχεια η παρέα)
(θα έχει και συνέχεια η παρέα)
29 σχόλια:
Ταξίδι στην ιντερνετική γειτονιά των ιστολογίων αυτή η ανάρτησή σου Meggie μου. Κάποιους από την παρέα τους ξέρω, καποιους άλλους τους έχω συναντήσει σε σχόλια κοινών γνωστών, κάποιους άλλους πάλι δεν τους ξέρω καθόλου αλλά πάντα υπάρχει καιρός για μια νέα γνωριμία.
Καλό σου μεσημέρι.
ΥΓ: Και εδώ συννεφιά εχει, κατάλληλος καιρός για γράψιμο και αναπόληση.
Κοιμήσου ματάκια μου..
Με τόσους αγγέλους γύρω σου τα όνειρά σου θα είναι γεμάτα φτερουγίσματα και αγγελόσκονη..
ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΕ ΑΡΚΕΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΓΧΟΣ.
Το αποτύπωμα του ενός είναι προέκταση των όσων θελει ο άλλος να πει...
αυτο θα πει Blogging...
φιλι πριγκιπισσα... μεσα από τη ζεστασια της Υπεροχης παρέας...
Kαταπληκτικη παρεα, που θα επισκευτω αμεσως...
ομορφο που φερνουν οι συνειρμοι κοντα αγαπημενους φιλους..
ομορφο βραδακι!
M' αρέσει οπως τα γράφεις. Θα περιμένω και τη συνέχεια της παρέας!
Καληνύχτα!
Μικρές και όμορφες σκέψεις απλές μα πολύτιμες στιγμές! Τιμή μου που συμπεριλήφθηκα.
Την καληνύχτα μου και όνειρα γλυκά!:)
δε ξερω αν θα μπορουσα να το δω ετσι, τοσο τρυφερα.. τοσο ευαισθητα και ομορφα..
σ ευχαριστω meggie ;)))
*το ΄΄φεγγαρενια'' μου εκανε εντυπωση.. σα να με ξερεις απο παλια.. ''καρδουλα'' μ εχεις συνηθισει ;)))
Πένα μου,
κι αυτή η γειτονιά έχει ανθρώπους κι ας είναι πίσω από "διάφορα" ονόματα και τους ανθρώπους πάντα τους σκέφτομαι.
Συνεχίζει η ... βροχή και σήμερα.
Την καλημέρα μου
Γιώργο,
καλώς ήρθες
ναι, η παρέα μας είναι ό,τι μου χρειάζεται.
Καλημέρα μας
Σκρουτζάκο μου,
καλημερούδια σου
και όλες οι ευχές σου ευπρόσδεκτες
Κάκια μου,
και όσα έχει ανάγκη να νιώσει.
Φιλί
(αχ, αυτό το πριγκίπισσα, αχ ...)
Μαχαίρη μου,
ανέφερα κυρίως όσους ... αργούν να αφήσουν σημάδι ... σαν να έχουν την περισσότερη ανάγκη για "θύμηση".
Καλημέρες
Καλώς την μέθη,
που χθες με συγκλόνισε μ'αυτό που βρήκα στο ... σπιτάκι της.
Τις καλημέρες μου
Νίνα μου,
κι εμένα μ'αρέσει που είσαι εδώ γύρω ...
Φιλί και (!!!!!! χαχα)
Ginny μου,
δεν υπάρχει θέμα "τιμής",
στο έχω ξαναγράψει,
με έχεις εντυπωσιάσει με τη σκέψη σου. Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν η κόρη μου θα μπορούσε να εκφραστεί, να νιώσει ... όπως εσύ.
Σε φιλώ μικρή μου
Καρδούλα μου,
το νιώθω έτσι ...
(το φεγγαρένια το διάβασα σε ένα σχόλιο στη σελίδα σου και μου άρεσε πολύ, δεν σε ξέρω από παλιά, άλλωστε τι σημασία έχει; κι εγώ παλιότερα ήμουν μια ... μελωδία και τώρα είμαι η meggie, και λοιπόν; η ίδια είμαι)
Σε φιλώ
Δύσκολο σε αυτό το κόσμο να βρεις ψυχούλα..
(Είπα ψυχούλα και το μυαλό μου πήγε στη φίλη μου τη meggie!!)
Καλημέρα καλή εβδομάδα φίλη μου
Ακόμα βρέχει....
Μπορεί να είμαι μικρή αλλά προσπαθώ να μην υστερώ πουθενά...! :Ρ
Να σαι καλά καλή μου, υπέροχη παρέα στης βροχής τα στέκια.
Καλό μου άρεσε...!
Αναμένουμε τη συνέχεια της παρέας!
Σε φιλώ καλή μου μέγγιε:)
Ανταίε μου,
σ'ευχαριστώ για τα λόγια σου,
μμμ κι εσύ είχες λίγο ψιλοχαθεί, αλλά εσένα σε σκέφτομαι "ερωτευμένο", οπότε σε θεωρώ καλά χαχα
καλό βράδυ
Γλυκιά μου Αλήθεια,
εσύ να υστερείς;;;;;
Εσύ προηγείσαι έτη φωτός μπροστά.
Φιλάκια
roudel μου,
θα έρθει και η συνέχεια ... η παρέα μας είναι μεγάλη.
Σε φιλώ μάτια μου
Εγώ είμαι έξω από την παρέα σας,σας κοιτάζω από το παράθυρο, μερικούς από τους φίλους σου τους ξέρω,
άλλους όχι.
Πειράζει που δεν μπαίνω μέσα στο
δωμάτιο?
Ετσι κι αλλιώς πολύ μαζεύτηκαν, ας μείνει και κανένας από έξω να διαβάζει, αυτά που γράφουν οι από μέσα...
"ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ"!!!! ΝΑ ΧΑΛΑΡΏΝΟΥΜΕ..........
Έσκασε μύτη ..ιστορία.
Αν θέλεις μπες εδώ: http://anemondixtia.blogspot.com/2010/10/blog-post_18.html
και δήλωσε συμμετοχή
Καλό βράδυ
Frezia μου,
λάθος σου,
είσαι μέσα αλλά μας κοιτάς από ψηλά.
Στο έχω ξαναπεί, να κάνεις τη σελίδα - σπίτι σου. Σου ταιριάζει όμως περισσότερο έτσι όπως είσαι τώρα. Σεβαστό, μα είσαι στην παρέα μας.
Όλοι διαβάζουμε ο ένας τον άλλον, ακόμα κι όταν αργούμε.
Σε φιλώ αόρατη αλλά γειτόνισσα.
Ρεγγίνα μου,
επιτρέπεται,
μόλις τελείωσα - έβγαλα ό,τι θα βάλω σε λίγο στη Μeggie και τώρα επιβάλλεται χαλάρωση.
Ήρθα, ανέβηκα στο λεωφορείο και περιμένω αναχώρηση.
Καλό μας ξημέρωμα
Πού, πώς χωράει τόση τρυφερότητα;
Δημοσίευση σχολίου