Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Ένα άλλο βράδυ ...


Λίγο στα χαμένα απόψε … δεν ήταν να γράψω κάτι … δεν ξέρω αν έχω κάτι να γραφεί … στο μυαλό κενό … στάση κάνω ηθελημένα … σαν κούραση … σαν υπερκόπωση … σαν μάταιο να βάζω λέξεις τη μία δίπλα στην άλλη … ας είναι όμως … τα πλήκτρα γνώριμα … εμένα με βρίσκω σαν άγνωστη … μαραμένη … ακόμα και στη δουλειά … απλά διεκπεραιώνω τα αναγκαία … κάποτε περίμενα τη δράση πως και πως … τώρα σέρνομαι με κεκτημένη οικεία ταχύτητα και με σώζει η εμπειρία … μεγάλο πράγμα η άτιμη … θέλει το χρόνο της όμως και τίποτα δεν την επισπεύδει όσο κι αν την αναζητώ … έρχεται στο χρόνο της … όπως όλα άλλωστε … σχεδόν με νομοτέλεια … χαλάλι τους …

Σκέφτηκα πως αν «σταθώ» μπορεί και να «ανασχηματιστώ» … να «αναδιοργανωθώ» … όλα προς τα «ανά» … ανέφικτο … με πήρε καιρό να καταλήξω εδώ που είμαι … πως αλλιώς φυσικά … όμως τώρα βρίσκω το δρόμο στενό … πάντα έτσι λένε είναι στην αρχή … μα εγώ, είμαι προς το τέλος … γίνεται να υπάρξει αρχή πριν το τέλος; Λένε, ναι … δεν τους πιστεύω … το ελπίζουν για να ελπίζουν κάτι … μάθανε πως η ελπίδα είναι το παν … μπα, μπορεί και όχι … όταν το τέλος έρχεται δεν υπάρχει ούτε αυτή … μόνο αγαλλίαση … ανακούφιση …

«Φτάνουμε» κορίτσι μου … «πλησιάζουμε» λίγο με λίγο … τα μάτια γέρνουν … τι να κοιτάξουν κι αυτά; … χρόνια προς τον ορίζοντα χάζευαν … τώρα κάτω … στη γη  κι ακίνητα … ο χρόνος δεν κλέβει τίποτα άλλο εκτός από το βλέμμα … αυτό λιμπίζεται … αυτό καραδοκεί για να τραφεί … πόσα και πόσα βλέμματα δεν έσβησαν μέσα του… σβήνει και το δικό μου … βασιλεύει χωρίς βασίλειο … μικρόκοσμος ο κόσμος μου … περιορίζεται και που να βρω άλλον; …  δεν πουλάνε … εξαντλήθηκε … τον εξάντλησα … μου ξέφυγε … τον άφησα να φύγει εσκεμμένα … που, πότε και ποιος μου’ μαθε άλλον; … δεν έχω καβάντζα … μπα, μπορεί και να μην χρειάζεται δεύτερος … κι εκπτώσεις, ευκαιρίες με τέτοια κρίση στη καρδιά που να προσφερθούν; … γιατί άλλωστε; … προσκλήσεις έπαψα να δέχομαι … αηδίασα και τις προκλήσεις … κι ας ήμουν από πάντα η πιο δυνατή με τη σιωπή μου …

Το χαπάκι κάνει τη δουλειά του …  πιστά τα ίδια συμπτώματα μου χαρίζει … όχι, χωρίς τσιγάρο … μην πάρουμε και φωτιά … άλλωστε το άσμα της βρόχινης φωτιάς  κάπου πάντα πλανιέται σιγοψυθιριστά μέσα μου … βρέχει φωτιά στη στράτα μου … κι ας την έχω ήδη διαβεί … 

« … κι η ψυχή σαν χελιδόνι φεύγει απ’ τα χείλη μου …»

36 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Ο χρόνος λιμπίζεται ότι θελεις να κρατήσεις άφθαρτο!..
Είναι γεννημα της πρόκλησης...

Όσο για τη στιγμή σου, μικρή πριγκίπισσα....

Νύχτα είναι... κι όσο κι αν παραταθεί, ένας Ήλιος λαμπερός το πρωί θα λούσει τις σκέψεις με φρεσκάδα νέας ματιάς...

Τα φιλιά μου... ενθρονισμένα χαμογελα στο μουτρακι σου!....

Unknown είπε...

Αχ βρε Κάκια,
αχ ...

Σε φιλώ ψυχή μου

nina είπε...

Προβλέπω ξενύχτι για απόψε, τουλάχιστον για μένα, νοερά θα είμαι και κοντά σου

Φιλιά!

Unknown είπε...

Στάχτες έχουν μείνει πια ...
δεν είναι τίποτα άλλο ...

φχαριστώ

Ανώνυμος είπε...

Και όλο διαβαίνω... τα βήματα ίδια... όλα γύρω ίδια γνώρισμα... γκρεμίσματα του νου και των αισθήσεων... αλλά εγώ διαβαίνω με βαριά καρδιά και τα μάτια χαμηλά... αλλά διαβαίνω ... δεν σταματώ το βήμα... δεν υπάρχουν στάσεις για το εδώ... το έχω ζήσει... μόνο διαβαίνω... σε αυτό που οι άλλοι περιμένουν να τους δώσω εγώ... ο χαμένος... ένα χαμόγελο... μία αγκαλιά... και ένα "δεν βαριέσαι" ... πορευομαστε παρέα... κάπου πέρα χαράζει μία νέα μέρα... δεν θωρρείς το φως ... αχνοφέγγει κάπως... πορευόμαστε παρέα; ... έλα λίγα βήματα είναι ακόμη... και οι ακτίδες του θα φωτίζουν το σώμα σου... το σώμα μας... έλα ... φτάνουμε σχεδόν... πάρε τα πόδια σου...

eleni είπε...

".................
Παλεύοντας να ξεπεράσω τον ίδιο μου
τον εαυτό,
παλεύοντας να σκοτώσω την παλιά ψυχή μου
και να αναδυθώ από της θάλασσας
την άβυσσο
ίδια Αφροδίτη,ντυμένη με το πέπλο
της γαλήνης."
Φιλάκια!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Οχι καλή μου η ΖΩΗ εχει και παρα πέρα..άνοιξε..ανάσανε..αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα..να είσαι εκέι στην ανατολή της..
Και απ'τις στάχτες να αναγεννηθείς..
όπως ο ηλιος του πρωϊνου μέσα απ'τα σκοτάδια!!
Φιλί ξημερωμένο!!!!

Νυχτερινή Πένα είπε...

Απαισιόδοξη σε βρίσκω απόψε. Δεν πρέπει, χαμογέλασε, στρέψε το βλέμμα σε αυτά που αγαπάς και πάρε δυνάμεις για να συνεχίσεις. Και φυσικά να εξακολουθείς να γράφεις, πάντα βοηθάει.

Ναύτης είπε...

δεν καίει η φωτια
κι η θάλασσα κρατάει την αναπνοη της κλαίγοντας
και θάλασσα που δεν αναπνέει
είναι ουρανος χωρις βροχη.
μαζεύοντας όσα απ τα βήματά σου έμειναν αποτυπωμένα στην άμμο,
ή στο τσιμέντο
ή στην πρασινάδα που φύτεψες τα βράδυα στις ταράτσες
ξεκινάς έναν χορο μονάχη σου.
που πάει η ζωη που περνάει;
ποιος κλέβει τους μεγάλους δείχτες απ το ρολόϊ και κυλάνε οι ώρες αργα, βασανιστικα;
μάζεψε τα σύνεργά σου
άναψε το τσιγάρο σου απ τη βρόχινη φωτια
έχεις μέσα σου ήχο βαρυ
φώναξε
ούρλιαξε
γέλα
κλάψε
θυμήσου!
χαμογέλασε ρε!

καλημέρα φίλη μου
καλημέρα

Unknown είπε...

Οδοιπόρε μου ... μόνο διαβαίνω πια ... το συνειδητοποιώ τελεσίδικα και ... ζορίζει πολύ ...

πορευόμαστε παρέα ... αν και ...

η γνώση η αληθινή μόνο στης μοναξιάς τα μαύρα χρώματα καρπίζει. Το ξέρω πια αυτό και απελπίζομαι για τη ζωή που έζησα, την ισχνή και σακάτισα ζωή που τρεκλίζει από δω κι από κει να ξεφύγει απ'της μοναξιάς τον άδικο πανικό και χανόταν σε λαβύρινθους και λαβύρινθους μακριά απ' τον εαυτόν της.(Μ. Βαμβουνάκη)

Σε ευχαριστώ

Unknown είπε...

Ελένη μου,
σ' ευχαριστώ και σένα για το όμορφο μήνυμά σου...
(πάντως ν'αναδυθώ ως Αφροδίτη, χαχα, τώρα, πλησιάζοντας τα πρώτα ίντα, δεν το κόβω, χαχα)

Σε φιλώ γλυκιά μου

Unknown είπε...

Ίλυς μου,
νάσαι καλά,
υπάρχει και πάρα πέρα ... κι όλο και πάρα πέρα ... κάπου θα το βρω ... δυσκολία είναι ... θα περάσει.

Τα φιλιά μου

Unknown είπε...

Και να φανταστείς Πένα μου,
πως δεν υπήρχε πιο αισιόδοξος άνθρωπος από μένα ... όταν ξεκίναγα ... κάθε πρωΐ μου έλεγα: κάτι θα γίνει ... και τώρα το λέω, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο.
Ναι, το "γράψιμο" βοηθάει, όπως και το να χάνομαι στα "βιβλία μου".

Σ'ευχαριστώ που ήρθες

Unknown είπε...

Ναύτη ... ήχος βαρύς μέσα μου ... όντως ... ασήκωτος ... τρομάζω και φοβάμαι ... με κόπο τον συγκρατώ ... ξεσπάω στη Μέγκυ ... και σκέφτομαι τι φταίτε όσοι τη διαβάζεται ...

μη ζητάς να "θυμηθώ" ... θα με βρει πάλι το ξημέρωμα ... αν κι αυτή η βραδιά το δικαιούται ...

νάσαι καλά φίλε μου

Κωνσταντίνος Μαντζούρης είπε...

Οταν θέλω να εκφράσω τον θαυμασμό μου για κάτι, σωπαίνω. Χείμαρος οι λέξεις που μαλώνουν μεταξύ τους ποια να πρωτοεκφραστεί.
Πως να σου πω όμως (χωρίς υπερβολή) πως η σημερινή κατάθεση ψυχής, χτύπησε στόχο. Τα λόγια σου ευθεία βολή στη λογική. αυτή που πολοί αισθανόμαστε μα δεν βρίσκουμε λόγια να την εκφράσουμε.
Σ' ευχαριστώ που μου δάνεισες τα πινέλα σου για να ζωγραφίσω και τις δικές μου σκέψεις.

ΥΓ
Καμιά ανάγκη για λόγια φιλοφρόνησης δεν με αναγκάζει να εκφράζομαι με θαυμασμό, για τον θυσαυρό όχι της γνώσης σου, αλλά για τον μουσικό σου λόγο.

Σ΄ευχαριστώ

Prisoned Soul είπε...

Meggie μου, εγώ συμφωνώ με αυτό που λένε πως κάθε τέλος έχει μια αρχή, ίσως να διαφέρει η δική μου με τη δική σου αλλά φέτος, ξεκίνησα την 3η λυκείου για να ολοκληρώσω μια και καλή το σχολείο, σπουδές θα υπάρξουν κι άλλες, αλλά ένα μεγάλο τμήμα της ζωής μου τελειώνει....

Κάνε κουράγιο και η αρχή θα γίνει ένα με το σύνηθες προηγούμενο, και θα ενταχθεί κι εκείνη απλά στην εμπειρία.

Φιλιά πολλά καλή μου

Ανταίος είπε...

Πιο πικρές και πιο μελαγχολικές από τις λέξεις σου,οι τελείες....
Άσε με να ξεκουμπώσω το πουκάμισό μου και να χορέψω κι εγώ μπρος στη φωτιά!

Frezia είπε...

Αντε κοιμήσου τώρα,καινούργια μέρα θα ξημερώσει,και όλα θα πάνε καλύτερα!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Το πρωί έχουν φύγει όλες οι σκιές της νύχτας και όλα φωτίζονται, ακόμα κι όσα έκρυψες σε σκοτεινά πλήκτρα..
Ξεκούρασε τα πλήκτρα σου με χαρούμενο χέρι.

kryos είπε...

Κάθε μέρα γίνεσαι και πιο δυνατή .... απλώς δεν το ξέρεις ακόμα .

to alataki είπε...

Έλα κοριτσάκι μου, ρίξε μια ματιά στον ουρανό απόψε και το φεγγάρι στέκεται εκεί ψηλά, ομορφιά απέθαντη σαν την πίστη πως στη χούφτα μας κρατάμε φυλακισμένη την ευτυχία.
Άφησέ την ελεύθερη...

Καλή σου μέρα, σήμερα ίσως μια αγκαλιά έχει ανοίξει για σένα...

Coffeemug είπε...

Πέρασα για καληνύχτα. Ή είναι νωρίς ακόμα;
Τον ορίζοντα τον φέρνουμε εμείς κοντά ή μακριά κορίτσι μου. Τον έσπρωξες αλλά θα τον ξαναφέρεις. Εχεις τη δύναμη και τη θέληση. Η φωτιά καίει μέσα σου. Κάθε μέρα και κάθε νύχτα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Είσαι κουρασμένη ψυχικά και σωματικά, δεν έκανες διακοπές καθόλου; προσπάθησε να αντιδράσεις χρυσό μου και ..χαμογέλα, δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα απο τη φιλία και τη καλή παρέα.Μην αφήνεσαι..ξέρω οτι είναι δύσκολοι καιροί και σε υλικό και σε ψυχικό τομέα.

Unknown είπε...

Κωνσταντίνε μου,
πολλές φορές έχει συμβεί και σε μένα αυτό, να "διαβάσω" κάποιον και τα ... πινέλα του να με ζωγραφίσουν.

Νάσαι καλά για την παρέα σου

Unknown είπε...

Αλήθεια μου,
ξέρεις άραγε πόση σοφία διαθέτεις για τα χρόνια σου;;

Φιλιά μικρούλα μου
και καλή δύναμη

Unknown είπε...

Ανταίε μου,
για όλους ... ο χορός, για όλους ...

Καλό Σαββατόβραδο

Unknown είπε...

Freζούλα,
κάτι θα γίνει ..., κάτι θα γίνει ...

Φιλιά

Unknown είπε...

Ρεγγίνα μου,
κάτι θα ξέρεις για του ήλιου τα πρωϊνά ... αναζητώ της ψυχής.

Σε φιλώ

Unknown είπε...

Krye μου,
το ... ψυχανεμίζομαι στη σιωπή. Μεγάλη δύναμη η σιωπή.

Νάσαι καλά φίλε μου

Unknown είπε...

Αλατάκι μου,
στον ουρανό, στα σύννεφα, στον ήλιο, στο φεγγάρι πολύ συχνά προστρέχω.
Θα δούμε ...

Τα φιλιά μου

Unknown είπε...

Καφεκουπίτσα μου,
ναι, βροντάει ο ουρανός αλλά δεν πέφτει ... και η σπίθα ... υπάρχει.

Νάσαι καλά μάτια μου

Unknown είπε...

Αχτιδούλα μου γλυκιά,
κι εγώ τις προάλλες αυτό έλεγα, η φιλία είναι μεγάλο πράγμα.
Αφήνομαι ... ξαναπιάνομαι ... και πάει λέγοντας ...

Τα φιλιά μου

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Ο χρόνος λιμπίζεται τα βλέμματα...και την ηρεμία λιμπίζεται...Όλα... Έχει το πάνω χέρι... Και δεν μάχόμαστε, μας κοιτά αφ'υψηλού, έχει την εξουσία, του χαρίστηκε...

Θα περάσει, ε;
Κι αυτός...

αυτό μου ήρθε, άκουσέ το, στίχο-στίχο:
http://www.youtube.com/watch?v=VAP7Y4_wOmY

Σε φιλώ meggie μου!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ.ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ.Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΗΣ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΠΑΝΤΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΝΑ ΛΑΜΠΕΡΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ.ΚΟΙΤΑΞΕ ΕΞΩ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

Κωνσταντίνος Μαντζούρης είπε...

" Τι να 'γινε, το να 'γινε
και σώπασε τ' αϊδόνι;
Πως έμεινε χωρίς φωλιά
στη γη το χελιδόνι;

δέξου την ένα μικρό δωράκι απο την αναξιότητά μου και μια μικρούλα ευχή
Keep walking

http://www.youtube.com/watch?v=K9nIUqrZ5kY&feature=related

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ.