Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Καλό βράδυ παιδιά

Τα πιο σημαντικά κυκλοφορούν στα αόρατα, στα ασύλληπτα και πώς να τα μεταποιήσω σε ορατά και απτά χωρίς να τα αποτεφρώσω …

Μάρω Βαμβουνάκη, «Η μοναξιά είναι από χώμα», Εκδόσεις Φιλιππότη, 1987

Πρόκληση έξω από όρια … από χρόνο … από τόπο. Να το καταφέρω κι ας καώ μαζί τους, θα’χω κοινωνήσει μέσα μου, θα’χω  συναντήσει την εστία μου. Γι’αυτό γεννήθηκα, να περπατήσω στα αόρατα μέχρι να τα δω ορατά, να τ’αγγίξω, να τα πυρπολήσω, να λαμπαδιάσουν και να χορέψω μέσα τους, μαζί τους, πάνω τους. Δεν έχω επιλογή. Η σιωπή είναι από χώμα, εγώ είμαι από χώμα και πριν γίνω μια χούφτα γης πρέπει ν’ανάψω τη φωτιά μου, να εκπληρώσω το μονοπάτι μου.
Δεν είναι θλίψη, δεν είναι αγωνία, δεν είναι πίκρα, δεν είναι καημός, είναι προορισμός, τον αναγνωρίζω και τον αποδέχομαι γιατί αλλιώς τι να απαντήσω στο «τι είμαι;»

Κυριακής απόγευμα, ήρεμο, ήσυχο, όμορφο, γλυκό, Φθινοπωρινό που γέρνει πια στη δύση του. Αυτή είναι η ομορφιά της μοναξιάς, να παίρνεις τις σιωπές για χαϊδολογήματα και να αναπαύεται η ψυχή ταξιδεύοντας σε βελούδα ….
Αχ, να’χα λέξεις ποιητικές να γράψω για να ζωγραφίσω το λιμάνι που έχω ρίξει άγκυρα …
Δεν πειράζει όμως, καταλαβαίνετε όσοι αναζητάτε μέσα σας την ησυχία …. κι αύριο πάλι … ό,τι περιμένει για μένα … να με περιμένει …

Καλό βράδυ παιδιά ….

31 σχόλια:

Νερένια είπε...

meggie μου καλό ήσυχο βράδυ....


Φιλιά πολλά......

Ανώνυμος είπε...

Ποιητικές οι λέξεις σου Μέγκυ μου και με ταξίδεψαν σε κάτι άλλες...σχεδόν...:)

Καλό βράδυ γλυκιά μου

Νίνα

Ανώνυμος είπε...

Σαν δικό μου λιμάνι και δρόμος μοιάζουν οι λέξεις...

Καλό βράδυ εύχομαι.

Ανταίος είπε...

Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα εύχομαι.
Λέξεις ποιητικές μη ψάχνεις αλλού,είναι γεμάτο το είναι σου με αυτές..

Ναύτης είπε...

φθινόπωρο
στο γύρισμα της μέρας
μαζεύουν τ' αποδημητικα τα λιγοστα τους
κι αναθαρίζουν στα σύρματα
αέρας που μυρίζει βροχη
κι αντιπαλεύουνε τα πουλια με τις φωλιες και τις ρίζες τους
όμως το ταξίδι,
το απ τη φύση τους ταγμένο,
δεν παίρνει αναβολη
κι ακόμη κι αν δεν ξέρουν αν η ερχόμενη Άνοιξη θα τα βρει να βρίσκουνε τα παλια τους πατήματα κάτω απ το γείσο της νότιας πλευρας του σπιτιου,
δεν τα νοιάζει
ότι έχουνε συνηθίσει τ αποδημητικα
κάθε Άνοιξη να χτίζουνε φωλια καινούργια
και το ταξίδι
ταξίδι
ψυχες μοιρασμένες
ανάμεσα καλοκαίρι, χειμώνα
ανάμεσα στο εδω και το εκει
κι όλη τους η μικρη ζωη ταξίδι
χωρις αγωνία
χωρις ενοχες
χωρις απόγνωση
μόνο ταξίδι...
μην έρθει νωρις ο χειμώνας
κι εσυ μην χαλάσεις τις περσινες φωλιες...


καλο ξημέρωμα meggie
δικο σου.

Prisoned Soul είπε...

Ξέρεις υπέροχα να το εκφράζεις, πίστεψέ με.
Αυτή τη μοναξιά, αυτή την ήρεμία και τη γλυκιά μελαγχολία την αποζητώ πολλές φορές...
Δύσκολα τη βρίσκω βέβαια όταν στο σπίτι με τρελαίνουν δυο μικρά παιδια(αδέρφια) και δύο γονείς που νοιάζονται...

Τέτοιες ώρες μόνο ηρεμώ και γαληνεύω, γράφω, διαβάζω, σκέφτομαι...

Καλό σου ξημέρωμα

Unknown είπε...

Νερένια μου,
σ'ευχαριστώ,
ήταν ... ελαφρό ...

Τα φιλιά μου και καλημέρες

Unknown είπε...

Νινάκι μου,
είναι ωραία συντροφιά να ταξιδεύεις (σχεδόν) με ... πλήκτρα άλλων, είναι σαν να'σαι παρέα του ...

Καλημερούδια σου

Unknown είπε...

Σκρουτζάκο μου,
απαραίτητα έρχομαι σε λίγο,ν'αφήσω την καλημέρα μου κι ένα χαμόγελο ...

Ξέρεις, είναι σαν να μας σκουντάς όλους μας, από καιρό σε καιρό, να μην ξεχνιόμαστε να χαμογελάμε.
Πολύ πολύ όμορφο αυτό.

Τα λέμε

Unknown είπε...

Οδοιπόρε μου,
τιμή μου και ... συντροφιά τα λόγια σου.

καλημέρα μας

Unknown είπε...

Ανταίε μου,
δεν ψάχνω για ποίηση,
ψάχνω μόνο τι υπάρχει ... να βρω και να το βγάλω στο φως, να το γνωρίσω κι εγώ ...

Καλή σου μέρα

Unknown είπε...

Ναύτη μου,
Ξέρεις τι μου χάρισες κι ευχαριστίες σε τέτοια δώρα δεν χωράνε ...

Αυτό, δεν είναι τωρινό, είναι παλιό, έτσι δεν είναι;
Στο είπε και η Νίνα, έχεις γενναίο υλικό, καιρός να το χαρίσεις σε πολλούς, σε περισσότερους,σε όσους το θέλουν ΚΑΙ δικό τους.
Έτσι ζούμε κι εμείς ... οι αναγνώστες.

Τα λέμε φίλε μου

Unknown είπε...

Γλυκιά μου Αλήθεια,
κι εγώ την αποζητώ ... τώρα που δεν θα μείνει κανένας για να με τρελαίνει.
Τι ειρωνία ...

Σε φιλώ καρδούλα μου

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο το κείμενο της Βαμβουνάκη. Ωραίο και το δικό σου όμως συνοδευτικό σχόλιο.

Σε μελαγχολική διάθεση λοιπόν... Σου εύχομαι λιακάδες σύντομα !!

Unknown είπε...

GiP μου,
της Βαμβουνάκη το βιβλίο, αποκάλυψη για μένα ... και η "μελαγχολία" στη λιακάδα, ξέρεις τι ταιριαστή που είναι;;;

Καλημέρες

ενας ανοητος αντρας είπε...

meggie...my meggie

αδικεις τον εαυτο σου
πολλαπλως υποθετω

σε φιλω
υ.γ.1 τωρα πια εισαι εκπαιδευμενη στα φιλια ....τα διαδυκτιακα
υ.γ.2 μην μου απαντησεις παλι ρωτωντας με που ειμαι χαμενος
εδω γυρω σου ειμαι παντα

Unknown είπε...

και να είσαι ... πάντα

Ναύτης είπε...

κάνεις λάθος καλη μου
αυτο είναι εντελως τωρινο
γράφτηκε απ ευθείας πάνω στη φόρμα του σχόλιου και δεν υπάρχει πουθενα αλλου....

φρέσκο φρέσκο...
και είναι για σενα

τα λέμε

:))

προφήτηs είπε...

όσες φορές κ να διαβάσεις αυτό το βιβλίο, δε μπορείς να ξεχωρίσεις τπτ, όλα είναι τόσο αρμονικά μεταξύ τους... αν κ πιστεύω όπως αναφέρεις σύντομα να βρεις το μονοπάτι που θες, ακόμα κ αν... έχει ότι πιστεύεις πως δε ψάχνεις...

Frezia είπε...

Το τελευταίο κομμάτι της
ανάρτησης σου,με εκφράζει.
Ευχαριστώ...

Unknown είπε...

Φρέσκο λοιπόν Ναύτη μου,
φρεσκότατο και για μένα...
πήγε λοιπόν στη θέση που του αρμόζει για να το θυμάμαι ...

νάσαι καλά
:)

Unknown είπε...

Προφήτη μου,
αν γίνει όπως ... προφητεύεις τότε πράγματι θα έχω εκπλαγεί ...
μμμ, τώρα πια, λίγο δύσκολο μου φαίνεται ...

Ίσως αυτό το βιβλίο να είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει ποτέ, κι έχω διαβάσει πολύ, πίστεψέ με.
Καλό σου απόγευμα

Unknown είπε...

Εγώ ευχαριστώ Frezούλα μου που έρχεσαι κι μ'αφήνεις το άρωμά σου.

Φιλιά

aitherovamwn είπε...

τόσο όμορφο και πολύτιμο
να μπορεί να γαληνεύει η ψυχή
στη μοναξιά, στη βουή, όπου...

Καλημέρα καλή μου φίλη
φιλιά σου

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Meggie μου,
έχεις διαβάσει το: "Ο παλιάτσος και η άνιμα" της Μάρως Βαμβουνάκη επίσης;
Εκπληκτικά αποκαλυπτικό όσο και ενορατικά βαθύ!
Μ αρέσει αυτό που λές΅: κι αύριο πάλι … ό,τι περιμένει για μένα … να με περιμένει …
Φιλιά και να είναι όμορφο αυτό που σε περιμένει

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Meggie,

μοιάζει η μελαγχολία αυτή με εκείνο το διεισδυτικό συναίσθημα του δημιουργού πριν την πραγμάτωση του έργου του...

καλό σου βράδυ!

tsouxtra είπε...

Σημασία δεν έχει αν βρεις τελικά τις λέξεις. Αυτό που πραγματικά μετράει, είναι το λιμάνι που μπόρεσες να αράξεις!!
Καλή ξεκούραση ψυχή μου!
Σε φιλώ!

Unknown είπε...

Ναι aitherovamvn μου,
να γαληνεύει ακόμα και σε φωτιά ...
ε;;
... κι εκεί όμορφα είναι ...

καλό ξημέρωμα

Unknown είπε...

Ρεγγίνα μου,
θα το διαβάσω κι αυτό.
Στο "χώμα" όμως με .. βρήκα ευτυχισμένη ... και κάποιος άλλος ανακουφίζεται στη σιωπή ...

Φιλιά μάτια μου

Unknown είπε...

Φυσικένια μου,
μακάρι να'ταν έτσι, αλλά τι άλλο να ... δημιουργήσω;
Το έργο τελειώνει κάπου εδώ, σειρά άλλων ...

Φιλιά ψυχή μου

Unknown είπε...

tsouxtra μου,
μακρινό το λιμάνι μου, πολύ μακρινό ... τι πειράζει; θα πεις, ε ... λιγάκι ...

καλό σου ξημέρωμα