Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Για όποιον/α το χρειάζεται

Μ' ΕΚΕΙΝΗΝ (Πάβλο Νερούδα)

Έτσι σκληρός που είναι τούτος ο καιρός, περίμενέ με:
θα τον ζήσουμε με κέφι.
Δώσ' μου το μικρό χέρι σου.
Θ'ανεβούμε και θα υποφέρουμε.
Θα πηδήσουμε και θα πονέσουμε.

Είμαστε ξανά το ζευγάρι
που έζησε σε μέρη δασιά,
στις άγριες σπηλιές των βράχων.
Έτσι μακρύς που ειίναι τούτος ο καιρός περίμενέ με
μ΄ένα πανέρι, με το φτυάρι σου,
με τα παπούτσια και τα ρούχα σου.

Τώρα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο,
όχι μονάχα για τα γαρίφαλα,
όχι μονάχα για να βρούμε το μέλι:
χρειαζόμαστε τα χέρια μας
για να πλύνουμε και ν'ανάψουμε φωτιά.
Και τότε ας τολμήσει ο σκληρός χρόνος
να προκαλέσει την απεραντοσύνη
τεσσάρων χεριών και τεσσάρων ματιών

15 σχόλια:

Ναύτης είπε...

ευχαριστω...

Unknown είπε...

δεν κάνει τίποτα
να ξέρεις πάντως πως εγώ το Πιστεύω αυτό κι έτσι "εξοικονομώ την ύπαρξή μου"

ο καθένας με τον τρόπο του φυσικά ...

Καλό σου βράδυ

Nefelovatis είπε...

Να είσαι καλά,

Καλό σου βράδυ..

Prisoned Soul είπε...

Θα θελα τόσο πολύ να πω πως δεν το χρειάζομαι... αλλά κιλάνε δάκρυα στα μάτια και πέφτουν στεγόνες στο πληκτρολόγιο που γράφουν "Ευχαριστώ..."

Coffeemug είπε...

Ενας θεός ξέρεις πόσο το χρειάζομαι. Αλλά έχω βάλει τον εαυτό μου τόσο μακριά που σχεδόν δεν μπορώ να σκεφτώ πια έτσι.

Coffeemug είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

Νεφελοβάτη μου,
κι εσύ νάσαι καλά.

Καλή σου μέρα

Unknown είπε...

Γλυκιά μου μικρή αλήθεια,
ό,τι έχουμε "ανάγκη" μας φέρνει δάκρυα στη ... καρδιά.

Καλημέρα σου

Unknown είπε...

Καφεκουπίτσα μου,
ναι, φαίνεται, έχεις πάρει απόσταση και προσεγγίζεις τους άλλους με ό,τι ένας Θεός ξέρει πόσο ανάγκη έχεις. Έτσι αναπληρώνεις έως ότου θα ξαναζυγώσεις. Δεν γίνεται αλλιώς. Είσαι ταιριαστή με την απεραντοσύνη των τεσσάρων χεριών και των τεσσάρων ματιών.

Σε φιλώ ψυχή μου

~reflection~ είπε...

Πόσο πιο εύκολη είναι η ανάβαση ότανέχεις ήδη αποδεχτεί το Μέγεθος της Δοκιμασίας!!!..

Υπεροχο..
σου πιάνω το χερι πριγκίπισσα..
Παμε...

μαχαιρης είπε...

Ναι..Μονο ετσι...
Ερχομαι κι εγω μαζι σας..

Unknown είπε...

Κάκια μου,
... φύγαμε ... κι αν στο δρόμο καθυστερώ λιγάκι εγώ, εσύ θα με περιμένεις ... όπως με βρίσκεις ...

Unknown είπε...

Μαχαίρη μου ... χαίρομαι που έρχεσαι και ξανάρχεσαι.
Εδώ είμαι... απέναντι στο σκληρό χρόνο που δεν με μέλει τι θα τολμήσει.

Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο το κονάκι σου Meggie.
Τρυφερό, ζεστό, φιλόξενο... μου άρεσε !

Θα το παρακολουθώ.

flash είπε...

"Τώρα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο,
όχι μονάχα για τα γαρίφαλα,
όχι μονάχα για να βρούμε το μέλι:
χρειαζόμαστε τα χέρια μας
για να πλύνουμε και ν'ανάψουμε φωτιά.
Και τότε ας τολμήσει ο σκληρός χρόνος
να προκαλέσει την απεραντοσύνη
τεσσάρων χεριών και τεσσάρων ματιών"

επειδή απόλυτα το Πιστεύω κι εγώ
δεν θα σου πω ευχαριστώ γι αυτό, που το πιστεύω..
αλλά επειδή βρήκα κάποιον..

να, για αυτό το "μαζί" θα σου πω σ'ευχαριστώ..

αυτό είχα ανάγκη εγώ
κοινή η ανάγκη για όλους μας πάντως..

όχι μονάχα για το μέλι
λοιπόν..

καλό απόγευμα meggie μου,
σ'ευχαριστώ
για όλα
και είναι πολλά
ξέρω εγώ..

:)