Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

σαν κουρασμενο παληκαρι

Τα παραμυθια καποτε τελειωνουν ...
Κι ας μην θελω να το πιστεψω ... ακομα ...
Λυπαμαι για το ακομα αυτο αν και μαλλον μου αξιζει ...
Φευγω παντα τελευταια σαν να ειμαι απληστη και για την τελευταια σταγονα ...

Και τωρα τερμα...
Παμε παρακατω
Να φυλαξω ο,τι εγινε
και ολα ... Καλαα

Καλο ξημερωμα

23 σχόλια:

Ginny είπε...

Kαληνύχτα meggie!
Το να θέλεις να ονειρεύεσαι όσο περισσότερο μπορείς δεν είναι απληστία. Είναι ανάγκη. Κάθε παραμύθι τελειώνει. Να είσαι πάντα έτοιμη να βυθιστείς στις σελίδες του επόμενου.
Όνειρα γλυκά!

kanivallos είπε...

Α, κοίτα να δεις, δε θα μας ψυχοπλακώνεις κάθε φορά που τσακώνεσαι με το δικό σου έτσι?
Κι αν έχεις τσιγκάνα καρδιά και ερωτεύεσαι εύκολα, γρήγορα και άρπα κόλα σαν το ΑΖΑΧ, να εφαρμόσεις εναλλακτικό σχέδιο: Κράτα πισινή, καβάτζα πως το λένε, έναν αναπληρωματικό για τις δύσκολες ώρες....(κάντους 2, μπορεί οι άντρες να μην έχουν περίοδο, αλλά έχει Μουντιάλ ακόμα)

Καλημέρα! :)))

Margo είπε...

Τώρα γιατί μου βγαίνει ένα αχ?
Είμαι και εγώ έτσι γμτ..

Να πας παρακάτω megie μου το ταξίδι είναι μπροστά!

Σε φιλώ

to alataki είπε...

Όλα έχουν ένα τίμημα
μάθε πόσο κοστίζει το κάθε τι
Υπάρχεια κάτι άραγε
που να αξίζει
όσο μια αξιοπρέπεια
ή μια ζωή!

Με την αγάπη μου

Frezia είπε...

Τα παραμύθια, και τα όνειρα,θα τελειώσουν μαζί μας,σε σένα εύχομαι να πραγματοποιηθούν σύντομα!
Γιατί τόση απαισιοδοξία?
Τύναξε τα μαλιά σου πήσο, το κεφάλι ψηλά, και προχώρα...

Drmakspy είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Drmakspy είπε...

Το πιο σημαντικό είναι να προχωρούμε παρακάτω.... Τα καλύτερα πάντα έρχονται μετά αρκεί να το πιστεύουμε... Η παρακαταθήκη όσων ζήσαμε είναι οδηγός προς το αυριανό νέο ταξίδι... Ναι, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ή να προσποιηθούμε οτι δεν ζήσαμε ότι ζήσαμε... Κι αν το ζήσαμε ώς το τέλος και παραπέρα ακόμη καλύτερα... Πλήρης εμπειρία ισούται με πλήρη γνώση...

Unknown είπε...

Κατ'αρχήν, φίλοι μου
της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελάει,
το "παληκάρι" ψες αργά μου βγήκε με η,
αλλά τι πειράζει;;
έτσι θα τ'αφήσω
έτσι ήταν η ώρα η χθεσινή
μερεμέτια δεν θα της κάνω

Unknown είπε...

Ginny μου,
καλό σου απόγευμα πια.
Ότι θα βυθιστώ σε σελίδες ... βιβλίων είναι το πλέον σίγουρο.

Τα φιλιά μου

Unknown είπε...

Kanivalle μου,
καλώς κάνεις και μου τα χώνεις,
κι άλλα έπρεπε να γράψεις αλλά σε ένα έχεις εντελώς άδικο.
Ποιός σου είπε γλυκέ μου πως το Μουντιάλ είναι μόνο για άντρες;;
Με ρωτάς εμένα τι νεύρα πέρασα χθες με τα χάλια της Γερμανίας;;
Ε;; με ρωτάς;;
Πούλησε τόσα θαυμάσια παιχνίδια που είχε κάνει, έτσι, στο βρόντο. Πάντως πολύ ευγενικά παιδιά, πέτυχε απόλυτα η προσπάθειά τους να μην ... μαρκάρουν. Κόντεψαν να αρχίσουν τα παρακάλια στους Ισπανούς για να πάρουν το τόπι κι αυτοί. Και ο κ. Λέντλ τους καμάρωνε και 4 λεπτά πριν το τέλος θυμήθηκε πως έχει και κάτι άλλους επιθετικούς στον πάγκο του, π.χ. Κρος που κόντεψε και να βάλει το πολυπόθητο γκολ.

Άστα Kanivallάκο μου, εφιαλτική η νύχτα μου χθες.

Τα φιλιά μου και ... σ'ευχαριστώ

Unknown είπε...

Margo μου,
κάποια στιγμή πρέπει να αναγνωρίζουμε πως υπάρχουν ταξίδια που δεν θα ξαναταξιδέψουμε.
Δεν έχουμε χρόνο μάτια μου.

Νάσαι καλά και σε φιλώ

Unknown είπε...

Αλατάκι μου,
εκεί στο "κόστος" τα μπερδεύω, σχεδόν μονίμως οδεύω προς χρεοκοπία.

Και τη δική μου αγάπη

Unknown είπε...

Frezούλα μου,
δεν είναι απαισιοδοξία,
δεν είναι ...

Σ'ευχαριστώ
νάσαι καλά

Unknown είπε...

Drmakspy μου,
υπέροχο το σχόλιό σου
στ'αλήθεια χαίρομαι αυτή τη ματιά
... ό,τι έγινε, έγινε ...

Τα φιλιά μου

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Τι είπαμε;
Κρατάμε τα παράθυρα ανοιχτά.
Και τα πριν και τα μετά.
Να μπαίνει το καινούριο, το φωτεινό,
το γέλιο και η χαρά...
Δες έρχεται...

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Θα κάνω μια παγαποντιά... το ανάρτησα πριν λίγο στην Κάκια, αλλά περισσότερο ταιριάζει μου φαίνεται εδώ! Και το ματαναρτώ...


Δεν έχει επιστροφή τούτη η ρώτα...
Ας είναι...
Ας έρθει κι ο θάνατος
από τ' αγαπημένο χέρι
-αχ!-
μα τόσο πονά...
μα τόσο απόλυτα χαράζει
την πορεία του
στη σκοτεινή πλευρά
του φεγγαριού...
Μα τόσο(!)
μα πόσο(;)
τ' όνειρο μπορεί
ν' ανασκευάσει την προφητεία
της μάγισσας Κίρκης
μέσα στην ερημιά
του ιστιοφόρου σου;
Ως αν κατάθεσες των αναλογισμών
τους συνειρμούς
στο πορφυρό ανάκλιντρο(;)
ως αν μόχλευσες
των πιο κρυφών σου στεναγμών
τους πόθους(!)
ως αν μαχαίρωσες φόβους επίβουλους
που σε καταδιώκουν.
Αναρριχήσου στου κεραυνού τη ράχη
που σμίγει χώμα κι ουρανό
κι αφέσου...

ΥΓ. μια μέρα έλειψα...

Νικόλας K. είπε...

Καλημέρα!
Το καράβι ( εσύ, εγώ, ο καθένας από εμάς) ταξιδεύει συνεχώς! Φτάνει σε καινούρια λιμάνια, ταξιδεύει σε ήρεμες ή άγριες θάλασσες, αλλά ταξιδεύει... Σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός...Αποκομίζουμε εμπειρίες και συνεχίζουμε...είμαστε χαρούμενοι, άλλες φορές θλιμμένοι...Πολλές φορές δεν βάζουμε μυαλό και πέφτουμε στα ίδια σφάλματα λόγω ιδιοσυγκρασίας αλλά συνεχίζουμε...
Καλή συνέχεια εύχομαι και να θυμάσαι ότι πάντα τελικά ο εαυτός μας θα μας στηρίξει αυτός θα μας βγάλει από τις τρικυμίες!

Unknown είπε...

Αντιγόνη μου,
σ'ευχαριστώ
θα κοιτάω συνέχεια προς τον ... ερχομό ... κι αν είναι, θα τον δω ...

Καλημέρα σου

Unknown είπε...

melv@άκι μου,
αφημένη νιώθω
άλλωστε δεν ξέρω να φτιάχνω ... παραμύθια.

Σε φιλώ
και δεν χρειαζόταν το ΥΓ

Unknown είπε...

Νικόλα μου,
πάντα ο εαυτός μας ...
τίποτα πιο παρήγορο απ'αυτό.

Την καλημέρα μου

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Μeggie μου, το ξέρω πως δε χρειαζόταν το ΥΓ όμως μερικές φορές -ή μάλλον τις περισσότερες φορές- κι αυτά που νιώθουμε δε χρειάζονται...

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Kι όμως επιμένουμε να τα νιώθουμε...

Στο ίδιο πνεύμα με την ανάρτησή σου... και πάμε παρακάτω αλλά με τα ίδια βήματα.

tsouxtra είπε...

Εγώ τα θέλω τα παραμύθια!! Μ' αρέσουν!! Άλλωστε, ΕΓΩ είμαι πάνω στο ροζ συννεφάκι μου! Ενοχλώ κανέναν?

Φιλιά!!