Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Ο Φίλος μου

Η δουλειά με περιμένει, αλλά, ας περιμένει, θα την προλάβω, πάντα έτσι συμβαίνει, πάντα την προλαβαίνω (κουσούρι μου κι’αυτό! αν τα μαζέψω όλα μαζί τα κουσουράκια θα φτιάξω βιβλίο πολυσέλιδο).

Ο Μαχαίρης με προέτρεψε (δεν ξέρω το λόγο ακόμα και δεν χρειάζεται από πριν να τον γνωρίζω άλλωστε, θα μου τον πει όταν κρίνει φαντάζομαι) να γράψω για έναν φίλο μου, άντρα όμως. Να το κάνω λοιπόν, να το βγάλω κι αυτό …

Τον γνώρισα στα τέλη του 1986. Δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση αρχικά. Η πρώτη σκέψη μου ήταν, πολύ «προσεγμένος τύπος» για τα γούστα μου. Μετρίου αναστήματος, λεπτός και παρότι δεν ήταν πολύ μεγαλύτερός μου, ήδη με γκριζαρισμένα μαλλιά. Από τότε και για κάποια χρόνια μετά τον έβλεπα αραιά και που και μάλλον τυπικά. Μιλούσε αργά και σκεφτόταν πολύ τις κουβέντες του, τις μέτραγε. Μου φαινόταν βαρύς και ράθυμος. Εγώ ανέκαθεν πρακτική και γρήγορη δεν ταίριαζε το βήμα μου μαζί του, όμως πρόσεχα πάντα τι έλεγε στις συζητήσεις. Ζούσε στην πρωτεύουσα και συνήθως συναντιόμαστε τα καλοκαίρια που ερχόταν για διακοπές μέχρι που με απόσπαση ήρθε στην πόλη μας. Ξαφνικά λοιπόν, συνάδελφοι στο ίδιο γραφείο για περίπου ένα χρόνο. Αυτός ο χρόνος ήταν στην ουσία η αρχή της φιλίας μας. Άρχισα από κοντά να τον ζω και να καταλαβαίνω τις παύσεις του, τις αναμονές στο χρόνο, τις σκέψεις που δεν έβγαζε άμεσα προς τα έξω, το βλέμμα του όταν έψαχνε αν είχα καταλάβει ό,τι μου έλεγε. Το πιο εντυπωσιακό για μένα ήταν πως ένας άντρας συζητούσε ή αν θέλετε, συζητούσε μαζί μου. Ό,τι θέμα κι αν έθετα το κουβέντιαζε, δεν το άφηνε, δεν το προσπέρναγε, πολλές φορές το επανάφερε ο ίδιος την επόμενη μέρα ή την μεθεπόμενη, δεν το ξέχναγε έως να δώσει απάντηση κατανοητή από εμένα. Στα θέματα της δουλειάς, υπερείχα αλλά μαζί του έμαθα την αποτελεσματικότητά μου να την διαχειρίζομαι προς όφελος όλων. Όσο χρόνο δουλέψαμε μαζί δεν θυμάμαι ποτέ να μου έκανε κάποια άστοχη παρατήρηση. Δεν υπήρξε ποτέ ανταγωνισμός μεταξύ μας γιατί απλά «ηγείτο» εκ φύσεως με μοχλό την απίστευτη ψυχραιμία του και τον ήσυχο λόγο του. Παντρεύτηκε και επέστρεψε στην Αθήνα με την γυναίκα του με την οποία γίναμε φίλες με την πρώτη ματιά. Γι’αστείο μας έλεγε, βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ.
Παρά την απόσταση και τις υποχρεώσεις μας η φιλία συνεχίστηκε με εκείνη τη μορφή που δεν χρειάζεται άμεση και συχνή επικοινωνία. Μόνο που με … ξεπέρναγε. Ήταν πριν από μένα, εκεί που έπρεπε, για μένα. Απόλυτα και ακριβώς αυτό που έγραψα. Δυστυχώς εγώ δεν ανταποκρίθηκα στο επίπεδο του. Όχι πως δεν προσπάθησα αλλά δεν … έφτανα, μπορεί και να μην με άφηνε, δεν ξέρω. Κανένα «βάρος του» δεν κουβάλησα ποτέ, αντίθετα σε όποιο μου σοβαρό πρόβλημα, είτε επαγγελματικό, είτε προσωπικό ήταν παρών ακόμα και αθέατος από μένα. Δεν μου έλεγε τίποτα και με «φρόντιζε». Ήταν ο ίσκιος μου.
Ένα δώρο έχω απ’αυτόν, την «Ασκητική» του Καζαντζάκη. Δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο, μου γράφει σαν αφιέρωση.
Τα τελευταία λόγια του ήταν : να προσέχεις.
Έφυγε πριν δύο χρόνια.

Αυτός ήταν ο φίλος μου Μαχαίρη μου, άλλον δεν είχα.

43 σχόλια:

nina είπε...

Τέτοιοι άνθρωποι είναι ιδιαιτέρως σπάνιοι. Λυπήθηκα που στο τέλος γράφεις πως δεν υπάρχει πια.
Πολυ μεγάλυ υπόθεση ο καλός και ειλικρινής φίλος και ακόμα μεγαλύτερη ο καλός συζητητής. Σπανιότατη φυλή, δυστυχώς.

Καλή εβδομάδα!

nina είπε...

αυτό το ύψιλον πάντως στο μεγάλη βγάζει μάτι
ήθελα να ήξερα πως προέκυψε
και απαντώ
το τυφλό σύστημα κάποιες φορές είναι θεότυφλο :))

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Meggie,
είναι σκληρό να χάνεις το μοναδικό σου φίλο...
αλλα είναι ακόμη πιο σκληρό
να συνειδητοποιείς
ότι αυτός ήταν ο μοναδικός.
Πολύ σκληρό.

Και πολύ δύσκολο να είναι κανείς φίλος πραγματικός. Και κυρίως στη χαρά. Όχι στη θλίψη... στη θλίψη βρίσκουν όλοι δυο λόγια παρηγοριάς, λιγάκι παρηγοριούνται για τα δικά τους, απλώνουν ευκολότερα το χέρι. Στη χαρά όμως δυσκολεύουν τα πράγματα. Γιατί μπαίνει κι η ζηλια στο ανάμεσο και χτυπάει σφραγίδες κι υπογραφές. Κι αυτό το υπογράφω... τους πιο πολλούς φίλους που έχασα, τους έχασα στη χαρά - μάλλον δεν τους έχασα ποτέ γιατί δεν ήταν φίλοι αληθινοί, λίγους στη λύπη, στην ανάγκη.
Δε θα πω τα κοινότυπα εγώ είμαι φίλη σου και τέτοια...
Είναι εύκολο να ντυθώ το ρόλο του φίλου
και να πω μεγάλες κουβέντες...
Έχω διαβάσει μπόλικες από δαύτες
κι έχω ακούσει ακόμη περισσότερες.
Και θα 'θελα να το ξεκαθαρίσω
για μένα
φιλία που δεν την σφραγίζουν τα μάτια
η αγκαλιά
το χαμόγελο
δεν είναι φιλία.

Μέσα από εδώ
ενώνουμε κοινές σκέψεις
εμπειρίες
βιώματα
αγωνίες
ανάσες
αγάπες...
κι άλλα πολλά ανθρώπινα.
Αν όλα αυτά συμπέσει κι ενωθούν κι έξω απο εδώ, τότε γράφουμε μια νίκη ακόμη.
Αν όχι, στη συμπόρευση τη διαδικτυακή
βάζουμε μια παύλα
και συνεχίζουμε
με δεύτερη πνοή
με τρίτη
με τέταρτη
κι όπου μας βγάλει.
Καλό σου βράδυ γλυκιά μου...

Δεν ξέρω γιατί αλλά σε σκέφτομαι συχνά...

flash είπε...

Meggie μου,
με παρέσυρες στο συναίσθημά σου, με συγκίνησες.. μίλησες για τον φίλο σου τόσο απλά, λιτά και γι αυτό όμορφα και αληθινά.
Είναι τόσο σπουδαίο να δένεσαι με έναν άλλο άνθρωπο με γυμνή, άδολη αγάπη, με μια αγάπη που έχει αυτήν την μορφή μόνο στην φιλία και σε άλλους τύπους σχέσεων δυστυχώς πολύ πιο δύσκολα.. όσο κοινότυπο και να είναι θα σου το πω γιατί είναι έτσι.. εκείνος είναι ακόμα κοντά σου, στη ζωή σου, μέσα από ό,τι μοιραστήκατε.. το νιώθεις, έτσι δεν είναι;
Καταλαβαίνω γιατί κλείνεις έτσι.. μερικοί άνθρωποι υπήρξαν τόσο σημαντικοί στη ζωή μας που παρόμοιες συναναστροφές μας δεν αντέχουν δυστυχώς στη σύγκριση.. όμως η φιλία δεν κλείνει ποτέ τον κύκλο της στη ζωή μας, οποιαδήποτε στιγμή μπορούμε να συναντήσουμε έναν αληθινό φίλο,
επομένως εγώ διαβάζω «έως τώρα» κι ας μην το έγραψες :)
Σε φιλώ meggie μου,
καλή σου νύχτα!

Drmakspy είπε...

Με τσάκισε το τέλος... Γιατί οι σπουδαίοι άνθρωποι φεύγουν νωρίς;;; Τί όμορφα που τον θυμάσαι!!! Και πόσο μας έκανες να τον εκτιμήσουμε κι ας μην τον γνωρίζαμε... Τέτοιους φίλους να είχα μερικούς γύρω μου θα ήταν η ζωή μου αξεπέραστα τέλεια...

μαχαιρης είπε...

Eκαθισα και αντεγραψα με το χερι...
Ολο το σχολιο που σου εγραψε η ΜΕΛΒ....Για να το νοιωσω...Να το εμπεδωσω...Να το μαθω απ εξω...
Να γινει ΚΙΝΗΜΑ ΖΩΗΣ για μενα...
ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΑ ΘΑ ΣΟΥ ΕΛΕΓΑ ΚΑΙ ΓΩ..
Ουτε μια λεξη δεν θα προσθετα,δεν θα αφαιρουσα...
Κανε λοιπον νεους φιλους...
Κανε και..αδελφια...
ΔΩΣΕ...
Για να φερεις κοσμο κοντα σου...
Το αξιζεις...

tsouxtra είπε...

Είσαι πολύ τυχερή που είχες ή για να το θέσω πιο σωστά, έχεις έναν τέοιο φίλο.. Τον περιέγραψες τόσο ρεαλιστικά που οι εικόνες διαδέχονταν η μία την άλλη στο μυαλό μου! Να το σκέφτεσαι με χαρά και στην θύμιση του να μη ξεχνάς πως υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που θα ήταν πολύ τυχεροί να είναι φίλοι σου..

Πολλά φιλιά γλυκειά μου!

Ναύτης είπε...

καλησπέραααα!

λοιπόν, τώρα κινδυνεύοντας να γίνω ο κακος της παρέας θέλω να πω κάτι στη Megggie...

ξέρεις τι παρατήρησα meggs? ότι δεν χανεις ευκαιρία να τα χώνεις στον εαυτο σου...

και δεν είναι το ότι τον υποτιμας... όοοοχι, ούτε είναι από ματαιοδοξία κλπ κλπ

πιστεύω ότι είναι κάτι άλλο που θα χρειαζόταν ένα μπλόγκι ανάλυση... αλλα φευ!

:)

ένα θα πω...
αυτο που είπε η τσούχτρα στο τέλος (μπράβο tsouxtερο πλάσμα) όχι μόνο εκει έξω κι εδω μέσα, δεν μπορω να φανταστώ κάποιον που δεν θα ήταν τυχερος να σε είχε φίλη.

και τέλος άν νομίζεις ότι είναι εύκολο να ξέρεις να δέχεσαι... ε δεν είναι. αρκει να δεις τις αντιδράσεις ανθρώπων όταν τους λένε "συγγνώμη"...
ή "σ'αγαπάω"...

α, έχεις δει ε;

καλα

:)))

to alataki είπε...

Εύχομαι να πρόλαβες να του πεις πόσο πολύ τον αγαπούσες.
Αν όχι, ποτέ δεν είναι αργά για μια υπέροχη λέξη όπως to "σ' αγαπώ" ...

Prisoned Soul είπε...

Φίλος, και καλός η αλήθεια είναι σπάνια βρίσκεται. Είσαι τυχερή που τον γνώρισες και μένει ακόμη στη μνήμη σου αν και έχει φύγει...
Να τον θυμάσαι!
Φιλιά

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα μου έκαναν εντύπωση οι άνθρωποι που μιλούσαν λίγο.
Λίγο το μυστήριο, λίγο ο λόγος που δε μιλούν, δεν έχει σημασία, μου κάνουν κλικ.
Στενοχωρήθηκα που ο φίλος σου "έφυγε", μα σκέφτομαι ότι η ευτυχία σ'αυτές τις περιπτώσεις είναι η "συνάντηση" και η "περιουσία" που αφήνει κάποιος...

("έως τώρα", συμφωνώ με το σχόλιο της flash)

Σε φιλώ meggie μου!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

υπάρχουν όμορφοι άνθρωποι και καθαρές ψυχές γύρω μας..
αλλά δεν τις βλέπουμε κι ειναι δύσκολο να βρεθούμε μαζί τους μέσα στο πληθος.
έκανα και κανω φιλους αν κι ειμαι μεγάλη.
το ιδιο ευχομαι και σε σενα.
η φιλία αυτη δρομο σου άνοιξε
για άλλους δρομους νομιζω.
μάλλον ανουσια λογια σου γραφω.
αλλά σε νιωθω.
μεσα σου ειναι ο φιλος σου.
για πάντα εκει, θες δεν θες,
εκει ειναι στην ψυχή σου.
καλημέρα Μeggie

Κωνσταντίνος Μαντζούρης είπε...

Ξέρεις τι έσωσε τη φιλία σου και πέρασε μέσα σου κάτι σαν ιδανικό;
Η απόσταση που τον περισσότερο καιρό σας χώριζε.
Η δια ζώσης συναναστροφή κουράζει, φθείρει. Κάνει τη φιλία να έχει τις παράπλευρες απώλειες που έχει η συζυγική ζωή.
Κι αν είναι φιλία μεταξύ παντρεμένων ακόμα χειρότερα. Το άλλο μας μισό δεν θα το ανεχθεί για πολύ. Προσοχή για να ξεχωρίσουμε τα πράγματα. Μιλάμε για δυνατή φιλία γιατί αυτό που είστε έτοιμοι να μου αντιπαραθέστε, λέγετε παρέα.Τέτοιους "φίλους" έχουμε όλοι.
Προσωπικά όσους μύθους κουβαλώ μέσα μου έχουν σχεδόν όλοι το σύνδρομο της στέρησης.

ΥΓ
Σου χάρισε την "Ασκητική" είπες. Για πες μου τι του είχες κάνει και σε τιμώρησε έτσι;

Unknown είπε...

Νίνα μου,
ακριβώς αυτό που είπες,
για μένα ήταν Σπουδαίος.

Φιλιά και καλημέρες

Unknown είπε...

mel@άκι μου,
ήταν ο μοναδικός άντρας φίλος που είχα, αυτό μου ζήτησε ο Μαχαίρης, να γράψω για άντρα φίλο
με τις γυναίκες είμαι περισσότερο τυχερή
έως τώρα μετράω πέντε και να μου ζήσουν

.. στις λύπες τους απλά παρευρίσκομαι, στις χαρές τους όμως παραδίνομαι ...
δεν έχω καταγράψει απώλεια ακόμα

και ναι, στη φιλία δεν χρειάζονται δηλώσεις ... την μυρίζεις όταν έρχεται

Σε φιλώ
(διαβάζω και ξαναδιαβάζω την "Σκιά" σου - μου)

Unknown είπε...

Flasάκι μου,
να ομολογήσω πως μίλησα γι'αυτόν μέσα σε "αυστηρούς" κανόνες που έβαλα μόνη μου πριν ξεκινήσω να γράφω.
Αν με άφηνα ελεύθερη να βγάλω ό,τι είναι στη καρδιά μου, να διηγηθώ τα "σημάδια" του που με φτάνουν, να περιγράψω όπως του πρεπε τι μου "έδωσε" θα ξέφευγα πολύ ψυχή μου, πάρα πολύ.
Αγαπώ για μένα, σημαίνει, νοιάζομαι κι αυτός ο άνθρωπος με νοιάστηκε πολύ και το Ένιωσα.

Όπως είπα και στο mel@άκι μας, φίλες γυναίκες έχω και νάναι καλά.

Τα φιλιά μου flasάκι μου καλό

Unknown είπε...

Drmakspy μου,
δεν ξέρω αν κριτήριο για το γρήγορο "φευγιό" είναι η σπανιότητα, ξέρω μόνο πως κουβαλάω την καλή μου τύχη να τον γνωρίσω.
Νάσαι καλά και ... αναζήτησε ό,τι "δίνεις".

Την καλημέρα μου

Unknown είπε...

Μαχαίρη μου,
δίνω
δίνω συνέχεια
άνθρωποι έρχονται κοντά μου πολύ εύκολα
έχω φίλες
μία είναι η "αδερφή" που δεν έχω

άκου με όμως κι εσύ τώρα,
στην "γωνιά μου" μπορεί να μην είμαι μόνη μου αλλά για να "είμαι" καλά δεν "φτάνει" αυτό,
καλύτερα δεν μπορώ να στο εξηγήσω
όμως, σ'ευχαριστώ.

Unknown είπε...

tsouxtra μου,
ακόμα δεν μπορώ να ... χαίρομαι όταν τον σκέφτομαι ή ... όταν με σκέφτεται, ακόμα νιώθω βαριά την απουσία του
μου λείπει πολύ

Σε φιλώ ψυχή μου

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Meggie, χαίρομαι που δεν κατάλαβα καλά.
Και λέω ετούτο, πως είσαι τυχερή πολύ να μη μετράς απώλειες...
ή μάλλον όχι τυχερή
έξυπνη, πάει να πει ξέρεις να ζυγιάζεις.
Και ναι, δε φτάνει να μην είσαι μόνος...
Καταλαβαίνει ο μαχαίρης, είμαι σίγουρη πως καταλαβαίνει,
έστω κι αν φορές φορές μιλάει διαφορετικά.

Καλημέρα!!! Μια υπέροχη μέρα!!!

Unknown είπε...

Ναύτη μου,
Μου τα χώνω γιατί δεν με παίρνει ο ... ύπνος,
έτσι γεννήθηκα,
μεγάλο το "εγώ μου" και δεν μου το συγχωρώ.

εδώ μέσα, όπου και να "πάω" αφήνω τη σκέψη μου

και κέντρο πάλι!!
ξέρω τι κάνουν τέτοιες λέξεις (σ'αγαπάω, συγγνώμη ..), γι'αυτό ... περιορίστηκα πολύ, πάρα πολύ ... μέχρι και ... προσφυγιά σκέφτηκα

Την καλημέρα μου

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Eγώ πάλι meg το ΥΠΕΡΕΓΩ σου βλέπω μεγάλο...
:))))))))))))))

Unknown είπε...

alataki μου,
δεν πρόλαβα με λόγια να το πω,
πιστεύω πως το ήξερε,
και στο "τέλος", τότε που ήθελα να το βροντοφωνάξω, δεν έπρεπε ...
αλλά το ξέρει, είμαι σίγουρη

Φιλιά γλυκιά μου

~reflection~ είπε...

Με δελεάζει η αμοιβαιότητα της καθε σχεσης...

θα ήθελα να δω δικό σου καθρεφτισμα στα δικά του ματια, τυπωμενο από το χερι του σε κείμενο καρδιας...

Να προσδιοριστεί η αμοιβαιότητα που σας δενει...

Γιατι στη ζωή παρασκηνιακα πιστευω ότι ισχυει ο αλαθητος Νομος των σχεσεων:

"Ό,τι δίνεις, παιρνεις"..

Τα φιλια μου πριγκιπισσα...

Unknown είπε...

Γλυκιά μου αλήθεια,
το μόνο σίγουρο είναι πως Τον θυμάμαι.
Δεν γίνεται αλλιώς

Φιλάκια μικρούλα μου

Unknown είπε...

Εύα μου,
φιλενάδα μου, έχεις δίκιο, έχω ... περιουσία.

Σε φιλώ ψυχή μου

Unknown είπε...

Πεταλούδα μου,
Θέλω να είναι στη ψυχή μου

κι εγώ, αν και μεγάλη, αφήνομαι στους ανθρώπους ...
ό,τι κι αν σημαίνει αυτό

Την καλημέρα μου

Unknown είπε...

Κωνσταντίνε μου,
είπαμε ... είσαι της γενιάς μου.

Ό,τι στερούμαστε ... μυθοποιείται λες. Θα συμφωνήσω αλλά όχι γι'αυτή την περίπτωση. Αυτή ήταν εξαίρεση και λειτουργούσε πέρα και έξω από τους ... τριγύρω μας.

Χμ, τι του είχα κάνει για να μου δώσει την "Ασκητική";
Τον είχα παιδέψει για να μου μάθει να με ... ακούω, να με καταλαβαίνω και κυρίως να με ... ψάχνω.
Τότε δεν άντεχα τη ... σιωπή.

Καλημέρα μας

Unknown είπε...

Mel@άκι, μην ... ψάχνεις.
Η σκιά σου τα κατέγραψε όλα.
Σκέψου, πώς διάλεξες αυτό ειδικά να μου στείλεις;
... βρισκόμαστε ...

Unknown είπε...

Κάκια μου,
εγώ είδα το καθρέφτισμά μου στα μάτια του στο "τέλος",
αλλά πως να το περιγράψω;
Δεν περιγράφεται γαμώτο ...

δεν έχω την πένα σου ...
δεν έχω την τόλμη σου ...

ξέρω πως δεν έδωσα όσα πήρα
διότι και οι νόμοι έχουν .. εξαιρέσεις ... εκεί που περισσεύει η ψυχή

Τα φιλιά μου

Μ είπε...

Σπανίζουν οι αληθινοί φίλοι καλή μου. Ίσως αισθάνεσαι "άτυχη" που δεν είναι πια κοντά σου αλλά πιστεύω ότι πρέπει να αισθάνεσαι τυχερή που βρέθηκε στη ζωή σου!
Φιλιά γλυκιά μου!

Unknown είπε...

Μαργαρίτα μου,
αυτό που νιώθω αρκετές φορές είναι ο .. ίσκιος του.

Νάσαι καλά

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία! Και τα συναισθήματα, οι σχέσεις, δε μπαίνουν στο ζύγι. Για να στάθηκε δίπλα σου, τόσο κοντά σου, σημαίνει πως και εκείνος έπαιρνε ό,τι χρειαζόταν να τον κάνει ευτυχισμένο!

Νικόλας K. είπε...

Είσαι πολύ τυχερή που μπόρεσες να νιώθεις τόσο κοντά σου έναν άνθρωπο και να μοιράζεσαι σχεδόν τα πάντα μαζί του!
Ίσως όμως να μπορείς να σταθείς ξανά τυχερή...
Να θυμάσαι ότι στην πραγματικότητα υπάρχει πλάι σου όσο και για όσο τον σκέφτεσαι...
Καλό βράδυ Μeggie

Ανώνυμος είπε...

Πολύ κρίμα που έφυγε. Η αγάπη του έμεινε όμως να το ξέρεις.

καλημέρα είπε...

Πόσο όμορφα, απλά και αληθινα συγκινητικά μιλάς για το φίλο σου. Είναι δυσκολο να χανεις άνθρωπο της ψυχής σου, και το ενιωσα πολύ στο κείμενο σου κι ας αναφερεις το ότι εφυγε με μια πρόταση μόνο.
Το βιβλίο που σου χαρισε και η αφίερωσή του, σοφες επιλογες, ακριβού φίλου.
Τυχερή που τον είχες στη ζωή σου, meggie.

Unknown είπε...

Χριστιαννα μου,
Μπορει να ηταν κι ετσι, τωρα ειναι αργα για να το μαθω πια


Καλο ξημερωμα

Unknown είπε...

Νικολα μου.
Καποτε καποτε μετραω τυχες τρανες εστω κι αν δεν ειναι για πολυ.

Νασαι καλα

Unknown είπε...

Εφη μου
Το νιωθω
Τον νιωθω

Καλο ξκημερωμα

Unknown είπε...

Καλημερα μου
Σε συναντω ξημερωμα σχεδον
Σαν ωρα που καταλαβαινω τι εχασα


Φιλι

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Meggie, μου έδωσες ένα κομμάτι του παζλ ακόμη. Και βρήκα έτσι άλλο ένα κοινό σημείο και ήρθα εδώ να σου το γράψω. Αργότερα θα απαντήσω κι εκεί.
Καλημέρα! Πολύ-καλή-μέρα!
:)))))))))))

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Πρεπει να νιωθεις τυχερη γι αυτον το φιλο καλη μου....σπανιο δωρο!