Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Περπάτησα κι αλλιώς …

... με άλλα βήματα που ήταν σαν να τάξερα από τα πριν

πότε πριν;,

ποιος ξέρει … ποιος νοιάζεται

διάβηκα μονοπάτια γνωστά … άγνωστα

ξαφνιάστηκα … ξάφνιασα

χαρά

βαθιά μέσα μου θαμμένη

τη μοιράστηκα

ολάκερος ο ορίζοντας

τον άγγιξα

ψηλάφησα τον ουρανό

τον χάιδεψα

τό ξερα

ήταν κλεψιά

τα λάφυρα τα φύλαξα

μ’αυτά ζω

κι αυτά βαθιά μέσα μου θαμμένα

δεν τα μοιράζομαι


μη γίνω και … γραφική …

απλά

μια άλλη περπατησιά

η καλύτερή … μου

μια αναπόλησή … μου

στους δύσκολους καιρούς … μου

42 σχόλια:

Ναύτης είπε...

μη λες πως δεν γράφεις στίχους ε...

τα λάφυρα ε...
σκονίζονται στις προθήκες...
κάποια στιγμη πρέπει να βγουν στο φως..

καλημέρα!

:)

Μ είπε...

meggie μου είναι πολύ όμορφο!!!!

Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα!!!!

Ανώνυμος είπε...

όλες οι περπατησιές μας έχουν μία ιδιαίτερη αξία για μας, οι εξώ και οι μέσα... που αλληλοεπηρρεάζονται όμορφα... Τί αξία θα είχε η ζωή χωρίς το ταξίδι και ιδίως σε "δύσκολους" καιρούς;;;;;;;;;

Καλημέρεςςςςςςςςςςςς

Prisoned Soul είπε...

Εγώ βλέπω πως τα λάφυρα εκείνα τα μοιράζεσαι, εδώ μαζί μας.
Ξεχυλίζουν από μέσα σου, σε κάθε σου βήμα, σε κάθε σου λέξη.
Και μεις το μόνο που κάνουμε είναι να τα θαυμάζουμε διαβάζοντας τους στίχους σου.

Φιλιά

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Δεν μπορείς να τα κρύψεις αγάπη μου!
Από μόνα τους επαναστατημένα, θα βρουν δρόμο που ασυναίσθητα θα έχεις ορίσει να πάνε..

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Meggie, είπα να σου απαντήσω με στίχους, αλλά το μετάνιωσα... Γιατί, σκέφτηκα, να χωθώ εγώ στη δική της τη μαγεία;
Αλλού είναι καλύτερα θαρρώ...
Καλό σου απόγευμα!

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Αλλά και αν κρύβεις τα λάφυρα, να κρύψεις δεν το μπορείς εκείνη που σ' εκανε το κούρσεμά τους... :)))

to alataki είπε...

Mα εσύ είσαι αποκάλυψη!!!

μαχαιρης είπε...

Mε φτιαχνεις με τους ωραιους σου στιχους..
Με φερνεις στην περπατησια σου...
Ευχαριστω..

Κωνσταντίνος Μαντζούρης είπε...

Είπες

"τα λάφυρα τα φύλαξα
μ’αυτά ζω
κι αυτά βαθιά μέσα μου θαμμένα
δεν τα μοιράζομαι"

Και σου απαντώ.

Θα την αντέξεις τη σιωπή;
Είναι αδυσόποτη φοβάμαι.
Θέλω να είσαι νικητής εσύ
κι οι φόβοι μου μεσ' το χαμό ας πάνε.

Ανώνυμος είπε...

Απλά υπέροχο, οι λέξεις κυλάνε σα νερό.

Margo είπε...

Πολύ όμορφο και αισιόδοξο κι ας είναι δύσκολοι οι καιροί..
Τα λάφυρα της ζωής μας είναι τα όπλα μας

Καλή σου νύχτα Meggie:)

Unknown είπε...

Ναύτη,
λάφυρα - αποτυπώματα

(ποιός κοιτάει ... το φως;;)

και ... χαιρετίσματα στην "Άννα" κι από μένα

Την καλημέρα μου

Unknown είπε...

Μαργαριτάκι μου καλή σου μέρα

Unknown είπε...

Οδοιπόρε μου,
ταξίδι ...ολίγων ωρών είναι μια ζωή ... μετά έρχονται ... οι μέλισσες

Καλημέρα μας

Unknown είπε...

Γλυκιά μου αλήθεια
είναι στίχοι, κοφτές λέξεις γιατί φτάνουν αυτές για να πω τι είναι μέσα μου;;;
Αν έτσι είναι, σ'ευχαριστώ.

Φιλιά μικρή μου

Unknown είπε...

Αντιγόνη μου λες;; με πηγαίνουν όπου θέλω χωρίς να ξέρω πως θέλω;;

Φιλιά

Unknown είπε...

melv@άκι μου να ξέρεις, όταν διαβάζω πραγματικούς στίχους, μαγεύομαι. Άλλο οι στίχοι κι άλλο να μην μπορείς να πεις πολλά λόγια για ό,τι νιώθεις

και όχι ... δεν μπορώ να μου κρύψω ... το κούρσεμα.
Σοφότατο!!!!!

Unknown είπε...

alataki καλώς ήρθες
προσπάθησα κι εγώ να σε βρω εκεί που έδειχνε ο Drmakspy αλλά δεν τα κατάφερα, ήρθε εσύ όμως και έτσι θα βρεθούμε

Σ'ευχαριστώ
Την καλημέρα μου

Unknown είπε...

Μαχαίρη μου,
αφού χαίρεσαι την παρέα μου, εγώ σ'ευχαριστώ που έρχεσαι.
Αμοιβαίο άλλωστε.

Καλημέρα

Unknown είπε...

Κωνσταντίνε, εσύ αναρωτιέσαι για τη σιωπή;; δεν είπαμε;; έχουμε συνηθίσει σε ... απουσίες, αρκεί πότε πότε να ... ξεδώνουμε λιγάκι με ό,τι στο περίπου "λογοτεχνικόν".

Είπα πως θα την αντέξω
Και θα την αντέξω

Καλημέρα μας και ... γράψε

Unknown είπε...

Εφάκι μου σ'ευχαριστώ και ... οι λέξεις μου βρήκαν η μία την άλλη από μόνες τους σχεδόν.

Φιλάκια

Unknown είπε...

Margo μου,
ΑΚΡΙΒΩΣ
είναι τα όπλα μου.
Χαίρομαι που το ... είδες.

Τα φιλιά μου

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

@meggie
Τα λάφυρα τα μοιράζεσαι, νομίζω, meggie μου...
Οι λέξεις σου, κομμάτι από αυτά...
Πολύτιμο...

Φιλιά meggie μου γλυκιά!

Frezia είπε...

Είναι ένα πολύ ωραίο ποιήμα.
Εκφράζει τις βαθύτερες σκέψεις σου
με στίχους...

Drmakspy είπε...

Μαγεύτηκα.... ξαφνιάστηκα... Αυτός ο καθρέφτης ο μαγικός της ψυχής σου είναι ο ένοχος... Άφησε τ'άστρα που πήρες λάφυρα να φανούν μέσα του και να δελεάσουν την καρδιά μας να τρέξει κοντά και τις κράτησε όλων τις καρδιές... Χαλάλι σου η καρδιά η δική μου....

Unknown είπε...

Εύα μου,
οι λέξεις μου, κομμάτι μου, που το δίνω ακόμα κι όταν δεν μου το ζητούν,
τα λάφυρα όμως τα "θέλω" κατάδικά μου σαν ... αποτύπωμά μου.

Φιλιά γλυκιά μου

Unknown είπε...

Frezia μου,
σ'ευχαριστώ.

χμ, γιατί δεν γράφεις κι εσύ;

Unknown είπε...

Drmakspy,
για να "δεις" στον καθρέφτη κάτι "αναγνώρισες" από σένα.

Νάσαι καλά για τα όμορφα λόγια σου.

tsouxtra είπε...

Να τα φυλάς τα λάφυρα σου! Δικά σου είναι! Αλλά αν κάποια στιγμή σε βαρύνουν, μη διστάσεις να τα πετάξεις επειδή κάποια στιγμή στη ζωή σου τα είχες κερδίσει..

Μ΄ αρέσει πολύ το η "περπατησιά" σου!!

Φιλιά πολλά meggie μου!!

kanivallos είπε...

Ορίστε, φταίω εγώ τώρα?
Παραπονιέσαι για χαμένα ΣΚ αλλά δεν κουνάς το δαχτυλάκι σου.

Τα κλεμένα λάφυρα είναι ενοχικά, οι προσωπικές σου αισθήσεις - αναμνήσεις.
Δημιούργησε καινούργιες, γκρέμισε το τείχος που έχεις ορθώσει στους άλλους και αφέσου.
Μη φοβάσαι, ο φόβος φυλάει τα έρμα αλλά μας κόβει και τους ορίζοντες.

μαχαιρης είπε...

ΚΑΝ
Δεν νομιζω να φοβαται...
Μαλλον για λυπημενη και...
θυμωμενη μου κανει...
Εχω δικιο ΜΕΓΚ..???
Ας ειναι..Θα της περασει...
Ειναι δυνατη και πεισμωμενη..
Θα εχομαι συχνα για τη ΜΕΓΚ...
Θα λεω αστεια...
Μεχρι να φυγουν τα σκοταδια.
Και να παψουν τα δακρυα..

μαχαιρης είπε...

MEG
Πηγαινε στο μλογκ μαμουλι να δεις μια ιστορια που εγραψα..που ειναι αστεια...
Πηγαινε στης ΚΑΡΥ να πεταξεις ριζογαλα στην κινεζικη πρεσβεια..
Πηγαινε στον ΙΟΝ ΚΟΡΡ Εχω εφευρεση για την αυξηση των εσοδων του κρατους..
ΠΗΓΑΙΝΕ...
ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΔΩ ΠΗΓΑΙΝΕ ΛΕΜΕ..

Unknown είπε...

tsouxtra μου τα λάφυρα δεν βαραίνουν καλή μου, η σκόνη που πιάνουν, όπως λέει κι ο ναύτης, πικραίνει.

Φιλάκια κι από μένα

Unknown είπε...

Kanivale μου προτείνεις επανάσταση ε;

αν "κουνήσω δαχτυλάκι", "γκρεμίσω τείχη" και "αφεθώ" τότε ... θα γεμίσουν τα "επείγοντα" κόσμο και κοσμάκι χαχαχα

αλλά έχεις δίκιο, φοβάμαι ...

(πρώην ορειβάτισσα και φοβάται, τέτοια κατάντια λέμε)

πάντως ευχαριστώ

Unknown είπε...

Μαχαίρη με ... συγκινείς.
Φοβάμαι, είναι αλήθεια, αλλά αλήθεια είναι πως έχω και παροιμειώδη υπομονή, το πρώτο εφόδιο του πείσματος.

Ξέρεις τη λέξη "τρόμος";

Θα πάω όπου μου λες και όπως βλέπεις σε κάποιες αναρτήσεις μου κάνω και προσπάθεια για αστειάκια.

Κάτι θα γίνει ...

Σ'ευχαριστώ και πάντα καλοδεχούμενος εδώ.

~reflection~ είπε...

Δεν υπαρχει κλεψια, Πριγκίπισσα...

Ο ουρανος απλωνει το απεραντο γαλαζιο του για καθε βηματσιμο που αντεχει να αιωρειται στα άυλα εδαφη της ονειρικης ορειβασίας...

Καταφερνεις ν'αγγίξεις λίγη Κορυφή..
Λιγο φως κρυμενου πεταγματος σε ύψη που θα ζήλευαν των αγγελων τα φτερα...

Ετσι είναι οι πριγκίπισσες....
το σκανε από τα παραμυθια και σκορπούν μαγειας ψήγματα στις λεξεις που αποτυπωνονται ανεξήτηλα στο υποσυνειδητο του αναγνωστη....

Ετσι, μπλεχτηκα κι εγω στα δίχτυα σου...
αθελα μου?..
ηθελημενα?...
ποια Μοιρα θα το ψαξει?..
και τι νοημα εχει εντελη?..

ειμαι εδω..
αν και αργοπορημενη..
να μοιραζομαι λίγο από τον δικό σου ουρανο....

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Κάτι τέτοιο είναι η ζωή μας φίλη μου, όιπως τα λές, μονοπάτια που διαβαίνουμε και μαζεύουμε αναμνήσεις απο κάθε στάση του σ' αυτά.

Νικόλας K. είπε...

Από την στιγμή που γεννηθήκαμε ξεκίνησε το ταξίδι μας με αναπόφευκτο προορισμό. Η πορεία μέχρι εκεί δεν έχει ένα μονοπάτι άλλα άπειρα... Διακλαδώσεις, σπίτια με πόρτες ανοιχτές ή και κλειστές βλέπουμε μπροστά μας, ακόμα και ερημιές...Το ταξίδι αυτό είναι απίστευτα όμορφο παρά τις δυσκολίες... Στραβοπατήματα δεν υπάρχουν αφού δεν ξέρουμε το μονοπάτι που προχωρούμε... Συναισθήματα είναι ολάκερη η ζωή (μας) δώρα που δίνουμε ή μας δίνουν... επιπλέον στο ταξίδι αυτό δίνουμε και μάχες με άλλους ταξιδευτές, με κάποιους θα γίνουμε εχθροί ( αυτό είναι λάθος ) με κάποιους θα γίνουμε συνταξιδιώτες...
Όμορφα τα λόγια σου:-)

Unknown είπε...

Κάκια μου σ'ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια.

Δεν "μετράω" με το χρόνο εγώ.
Νάσαι καλά

Unknown είπε...

Αχτιδούλα μου χαίρομαι που σε βλέπω εδώ.
Συνεπώς όλα καλά στο σπίτι.
Μπράβο καλή μου

Unknown είπε...

Νικόλα μου κι εσύ τα λες όμορφα αλλά με ... πετυχαίνεις σε στριφνή ώρα για να συμφωνήσω για την ομορφιά του ταξιδιού.
Θυμάσαι τι σου είπα;
Τους μισώ όσους με τη "φωνή" επιβάλλονται. Μου λες πως είναι λάθος η ... εχθρότητα. Έχεις δίκιο, αλλά τούτη τη στιγμή δεν το ... νιώθω.

Νάσαι καλά