Ξύπνησα με απορία, αναρωτήθηκα πως γίνεται να ονειρεύεσαι κάτι τόσο απλό όπως είναι το να γελάς, να χαίρεσαι, να είσαι ξένοιαστη, να είσαι υπέροχα ανάλαφρη, να είσαι σαν … σε όνειρο χωρίς αιτία, μόνο και μόνο γιατί ζεις.
Γέλασα γιατί υπάρχουν και τέτοια όνειρα τελικά και ξεκίνησα μια καινούργια μέρα μου.
Δεν ξέρω αν θα με ξανά ονειρευτώ έτσι, άλλωστε τ’ όνειρο δεν προγραμματίζεται κι εκεί είναι η αξία του και ό,τι σου προσφέρει, ξέρω όμως πως η αίσθηση ή καλύτερα ή παραίσθηση που έζησα ήταν ξεχωριστή, ίσως γιατί την είχα τόσο ανάγκη και ίσως ακόμα επειδή δεν την βρίσκω στην «πραγματική» ζωή μου την έφερα σ’αυτή του «ονείρου» μου. Πικρή η υπόθεσή μου, γλυκό το γέλιο μου.
Το «απόψε» πέρασε, πάμε στο τώρα και στο αύριο, μα θα με θυμάμαι κι έτσι …
4 σχόλια:
και τα όνειρα
στιγμές δικές μας
είναι κι αυτές
Να έχεις μια χρονιά
χαμογελαστή, γεμάτη χρώματα!
Φιλάκια γλυκιά μου meggie
Να ευχηθώ αυτό το γέλιο και στην πραγματική ζωή;
Θα το ευχηθώ...!
Σου στέλνω ένα χαμόγελο meggie μου!
Φιλιά πολλά!
Εδώ είμαι κι εγώ. Σε παρακολουθώ αλλά δεν αφήνω το στίγμα μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν μου αρέσει η επικινωνία των 5 λέξεων, γιαυτό. Παραξενιά μου ίσως.
Σήμερα με "τσίγκλισε" η φράση σου "Το «απόψε» πέρασε, πάμε στο τώρα και στο αύριο, μα θα με θυμάμαι κι έτσι …"
Μεγάλη αλήθεια
φιλιά.
aitherovamwn μου σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου.
Ναι, όλα δικά μας είναι.
Νάσαι καλά μικρούλα
Εύα μου για το μόνο που δεν χρειάζεται να ρωτάμε είναι για να κάνουμε ... ευχές. Οι μόνες "δωρεάν" σκέψεις μας.
Νάσαι καλά κι εσύ χωρίς ... πανικούς ...
Κωσταντίνε καλώς ήρθες.
Ξέρεις, ακόμα και με 5 λέξεις μπορεί κάποιος να "επικοινωνήσει" με κάποιον άλλον, αρκεί να το ... νοιώθει.
Δεν με ενοχλούν τα ... ίχνη που δεν αφήνονται. Ευπρόσδεκτος και ως ... αόρατος.
Καλή σου μέρα
Δημοσίευση σχολίου