Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Επάγγελμα: Στρατιώτης

"Φόρεσε τη στρατιωτική χλαίνη της. και
συνειδητοποίησα πως η γυναίκα αυτή είναι ένας στρατιώτης.
στρατιώτης Ψυχή τε και σώματι. ένας περίλυπος και
πιστός στρατιώτης. ένας στρατιώτης κατάκοπος από τις
μακρινές εκστρατείες. ένας στρατιώτης που δεν είναι σε
θέση να κατανοήσει το νόημα των διαταγών. όμως τις εκτελεί
πάντοτε χωρίς ποτέ να προβάλλει αντιρρήσεις. ένας
στρατιώτης που φεύγει νικημένος αλλά με το κεφάλι Ψηλά."

Μίλαν Κούντερα

Στρατιώτης λοιπόν, δηλώνω κι εγώ, ακριβώς όπως περιγράφει ο Κούντερα μια ... "κομπάρσα" σ'ένα έργο του, γιατί βέβαια δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι "πρωταγωνίστρια".
Η μόνη μικρή διαφορά μου είναι πως η "κομπάρσα του" έφυγε νικημένη αλλά με το κεφάλι ψηλά, ενώ εγώ μένω, νικημένη και με σκυμμένο κεφάλι.

Ένας στρατιώτης "δεν ξέρει" άλλο ρόλο,
κι αν καμιά φορά η ψυχή λαχταρά ...
κι αν καμιά φορά το κορμί παίρνει φωτιά ...
είναι που ονειρεύονται και οι ... στρατιώτες ...

22 σχόλια:

aris είπε...

Στρατιωτης αλλα με ψυχη...καλησπερα...

flash είπε...

Καλησπέρα meggie!

Τυχαίνει να περνάω μερικές φορές από δω γιατί έχουμε κάποιους κοινούς διαδικτυακούς φίλους.. μου αρέσει το μπλογκ σου, μ’ αρέσει να κυλάω με το ποντίκι μου τα γράμματα πάνω κάτω και να τα ταξιδεύω σε όλο αυτό το μπλε! :)

Έλειπες είναι αλήθεια καιρό, μην χαθείς όμως τελείως, να επανέλθεις με το ρυθμό που ταιριάζει αυτή την χρονική περίοδο στη ζωή σου.

Διάβασα αυτή σου την ανάρτηση και την προηγούμενη. Μην το φοβάσαι το τίποτα, ούτε και το σκυμμένο κεφάλι να φοβασαι… μερικοί έχουν το κεφάλι ψηλά και δεν ξέρουν γιατί, αλλά όταν το σκυμμένο κεφάλι σηκωθεί τότε ξέρει γιατί και πώς βρέθηκε εκεί…

Λοιπόν τα δικά σου λόγια μου φαίνονται πιο αισιόδοξα από του Κούντερα, αλήθεια στο λέω!.. άσε δηλαδή που να είσαι κομπάρσα σε έργο του Κούντερα δεν μου ακούγεται καθόλου ευκαταφρόνητο :))
Σημασία έχει να είσαι πρωταγωνίστρια στη ζωή, τη δική σου ζωή, και εκεί είμαστε όλοι πρωταγωνιστές, ανεξάρτητα από την πλοκή και τον περιεχόμενο του ΄ρόλου’… με τα χαρτιά που έχουμε παίζουμε και διεκδικητές στα ίδια όσκαρ ή νόμπελ ή πούλιτζερ… στα ίδια βραβεία τέλοσπαντων… είμαστε όλοι!

Χάρηκα που σε διάβασα μετά από τόσο καιρό :)
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Φτάνει που δεν λιποτάκτησες...
Γιατί, τότε, δεν επιτρέπονται ούτε τα όνειρα...
Καλημέρα!

Unknown είπε...

Καλησπέρα Άρη και καλώς ήρθες.

Ναι, οι στρατιώτες έχουν απ'αυτό. Μπορεί άλλα να μην έχουν, ψυχή όμως έχουν.

Νάσαι καλά

Unknown είπε...

Κι εγώ flas χάρηκα που άφησες "χνάρι" για να σε "γνωρίσω".

Το "μπλε μου" που σου άρεσε τόσο είναι "προσφορά" από τον επιμελητή του μπλογκ, με άλλα λόγια άλλος έστησε τα "οπτικά" και τη "μουσική" της Μέγκυς μου.

Δυστυχώς φοβάμαι.
Φοβάμαι για το καταπού "τραβάω" σαν στρατιώτης μέσα στο τίποτα.
Έλα, μην παίζω με τις λέξεις. Ζορίζομαι πολύ γιατί ΞΕΡΩ το "γιατί και το πως" βρέθηκα έτσι.

Όμως ... κάτι μπορεί να γίνει.
Θα δούμε.

Νάσαι καλά

Unknown είπε...

Κυρία της μουσικής καλώς ήρθες.

Ακριβώς, ο λιποτάκτης δεν έχει όνειρα, έχει μόνο ερινύες να τον κηνυγούν ασταμάτητα.
Το ξέρω καλή μου, γι'αυτό ίσως μένω στο ρόλο μου πιστή. Για να έχω τα όνειρά μου.
Όψιμα όνειρα, αλλά είναι κατάδικά μου

Καλό σου βράδυ

tsouxtra είπε...

Ψηλά το κεφάλι!! Μη το σκήβεις για κανένα και για τίποτα! Κι αν καμιά φορά γινόμαστε κομπάρσοι, είναι απλά γιατί πριν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, χρειάζονται αρκετές πρόβες!
Να 'σαι καλά και το κεφάλι ψηλά!

Σε φιλώ γλυκά!!

ενας ανοητος αντρας είπε...

καλησπερα my meggie ...

μην κλαις για τους στρατιωτες ...
μην απαξιωνεις τους ταπεινους...
αν δεν υπηρχαν αυτοι
κανενας στρατηγος
με τα πλουμιστα του στολιδια
δεν θα κερδιζε τις δοξες του

και οχι μονο ονειρευονται αλλα
στο σκακι αν φτασουν στο τελος της διαδρομης τους
αλλαζουν και ρολους
και θριαμβευτες συνεχιζουν ...

ασε που μπορει και ενας μικρος ασημαντος στρατιωτης δεμενος εκει στην ακρη του ταμπλο
να ρυθμιζει ολο το παιχνιδι

και στις αναπαυλες της μαχης
μπορουν και χαιρονται
με ολη την λαχταρα της ψυχης τους
και καιγονται
σαν να ειναι η τελευταια τους φορα

για ολους εμας
τους ξεχασμενους
τους μονιμους χαμενους
υπαρχει ελπις !!!!!!!

νασαι καλα
my meggie

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Εγώ πάλι γιατί νιώθω ότι το κεφάλι σου δεν είναι σκυμμένο...;
Ο άνθρωπος που ξέρει το "γιατί και το πως", έχει σηκώσει ψηλα το κεφαλι του και εχει ψαξει...
Εχει την ψυχη να το κανει...
Εχεις την ψυχη...

Σε φιλώ meggie μου..

(Kι ενα τραγουδι γιατι μου υπενθύμισε το κείμενο: http://www.youtube.com/watch?v=gzICa3zJdw4 )

aitherovamwn είπε...

όταν ονειρεύεσαι
το κεφάλι σου είναι πάντα ψηλά...
και πάντα νικητής συμβαίνεις γιατί η μόνη ήττα είναι να στερέψεις όνειρα, γλυκιά μου φίλη
όλα θα τα νικάς...
δε σ' εχω δει, μα νομίζω σε ξέρω,
κάτι απ' την ψυχή σου βλέπω
και αυτό είναι γεμάτο δύναμη..

την αγάπη μου σου στέλνω

Unknown είπε...

tsouxtra μου όμορφα τα λόγια σου αλλά να ξέρεις πως κάποτε οι ... πρόβες, οι ατελείωτες πρόβες, δεν φέρνουν την ... παράσταση.
Πέφτει η αυλαία πριν καν σηκωθεί.

Κι εσύ νάσαι καλά

Unknown είπε...

(ανόητε) άντρα ...
κλαίω για τους στρατιώτες που ακόμα κι όταν τους δίνεται η ευκαιρία να αλλάξουν ρόλους, δεν το κάνουν.
Μόνο γι'αυτούς κλαίω.

Unknown είπε...

Εύα μου, ψάχνω. Πάντα το έκανα αυτό. Η γνώση όμως του "γιατί" και του "πως" πολλές φορές με πονάει τόσο που κουλουριάζομαι για ν'αντέξω.

Σ'ευχαριστώ για το τραγούδι.
Καλό σου βράδυ γλυκιά μου

Unknown είπε...

aitherovamwn μου
μικρή ποιήτρια
ήττα, να στερέψεις από όνειρα,ο μόνος δρόμος προς την
ελευθερία του να μην περιμένεις τίποτα.

καλό σου βράδυ
μαζί και με τη δική μου αγάπη
για μια μικρούλα που "γράφει" υπέροχα

kryos είπε...

Θα σου πω κάτι Meggie μου που μάλλον δεν το ξέρεις και σε παρακαλώ να με πιστέψεις :) ..... πάντοτε ήσουν πρωταγωνίστρια του έργου και πάντα θα είσαι ... δεν γίνεται διαφορετικά .... αυτό που λείπει είναι η οπτική γωνία που θα δείξει όλο αυτό το θέατρο μέσα στο μεγαλείο του ...

Κι επειδή είμαστε και σκηνοθέτες αυτού του δικού μας έργου θα σου αφήσω και δυο λόγια από ένα χιλιοειπωμένο ρητό που μου αρέσει :

" Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν , μπορείς όμως με τις σημερινές πράξεις να αλλάξεις το μέλλον "

Σίγουρα όπως όλοι μας θα εχεις ακούσει πολλά λόγια .... όμως μερικά είναι λίγο περισσότερο φορτισμένα και μπορούν να παρακινήσουν σε αλλαγές αν νιώθεις ότι είναι απαραίτητες ... δεν χρειάζονται οι ιδανικές ευκαιρίες για να τις αδράξεις ...ακόμη και μικρές πράξεις στρέφουν τη ζωή μας σε διαφορετικές κατευθύνσεις κάθε φορά .

Να έχεις ένα πολύ όμορφο βραδάκι θα σου ευχηθώ ... υπέροχη ζωντανή ανάρτηση ... μου άρεσε πολύ που σε διάβασα !!!

Φιλιά !!!

λιμανάκι είπε...

Σε αυτο το δύσκολο έργο που λέγεται ζωή αλλάζουμε συνέχεια ρόλους.πότε χαρούμενους,πότε λυπημένους,πότε είμαστε πρωταγωνιστές,πότε κομπάρσοι,πότε δυνατοί,πότε αδύνατοι.Ετοιμάσου λοιπόν για τον επόμενο ρόλο και σήκωσε το όμορφο κεφαλάκι σου ψηλά

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

είναι κάτι ώρες που λαχταράω να λιποτακτήσω

σ' ευχαριστώ για τις ευχές στο μπλογκ μου

καλή χρονιά όπως την επιθυμείς

Albus Genius είπε...

Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι έχουν κάτι στο DNA τους που τους ορίζει το ρόλο. Είσαι ελεύθερος άνθρωπος και παλεύεις.Μην τα πετάς αυτά.Η έξη της μιζέριας γίνεται δεύτερη φύση.Και τί κακό έχει ο κομπάρσος, και ποιός σου είπε ότι είναι τελευταίος.Με τί μέτρα μετράς; ΄Ενα πέρασμα από ένα έργο πολλές φορές είναι σημαντικότερο από τον πρωταγωνιστή που παίζει ώρες.Ξέρεις λόγου χάριν τί έχεις προσφέρει με τα μπλέ σου;

Unknown είπε...

Krye μου όμορφα τα λόγια σου.
"...μικρές πράξεις στρέφουν τη ζωή μας σ΄άλλες κατευθύνσεις ..." και όλα στηρίζονται από το ποια μεριά ρίχνεις το βλέμμα σου πάνω τους.

Νάσαι καλά και ... χαίρομαι όταν σε διαβάζω.

Unknown είπε...

Λιμανάκι μου, αν και υπάρχουν στιγμές που δεν αντέχεται το "δύσκολο έργο" που λέγεται ζωή πως ν'αρνηθείς τους ... ρόλους που σου μοιράζει;;;
Δεν γίνεται.

Την καλημέρα μου

Unknown είπε...

νοικοκυρά μου η ... λαχτάρα μας παρακινεί ... ενίοτε.

Για τις ευχές μου, δεν χρειάζονται ευχαριστίες. Τις έχεις ανάγκη.

Καλή σου μέρα

Unknown είπε...

Albus μου βρίσκεις πάντα το "στόχο".

Η έξη της μιζέριας, η συνείδηση του μίζερου, η αποδοχή του, η αφομοίωσή του διαβρώνει τη "φύση" μου.
Τόσο εύστοχο γιατί είναι πέρα για πέρα αληθινό.
Σ'ευχαριστώ.