Πως σφίγγει το λαιμό τούτη η ώρα
το γύρισμα στης νύχτας το βυθό
το χτυποκάρδι του φόβου με παραλύει
ευτυχώς η μελωδία με ημερεύει λίγο
Πως ακόμα δεν έχω μάθει το ευνόητο;
να μένω στη σιωπή
Πως πανάθεμα με δεν γίνεται να το βουλώνω;
να έχω υπομονή, να έχω εμπιστοσύνη
Εγώ, να ντρέπομαι
Βιάζω τα πάντα στο όνομα της αλήθειας
μόνο που γνωρίζω τη δική μου αλήθεια
γιατί την ψάχνω ανελέητα
Πως σπρώχνω έτσι άβολα, άτσαλα, άδικα
λόγια, εικόνες, σενάρια, συνειρμούς
εκτός μου;;;
Αν δεν χωράνε μέσα μου, πρόβλημά μου
Πως τολμάω να λέω: έτσι είμαι;
Ωραία, είμαι, αλλά δεν είμαι μόνη μου
Τουλάχιστον υπάρχει η …μελωδία μου
Ήρεμα ….
Πανικός είναι και θα περάσει ...
7 σχόλια:
"Πως σφίγγει το λαιμό τούτη η ώρα
το γύρισμα στης νύχτας το βυθό"
Μαγικοί στίχοι Meggie.
Καλημέρα!
Πανικός ήταν και πέρασε.
Καμιά φορά αν έρχεσαι με μιάς...
σε επαφή με κείνα τις ψυχής τα ανείπωτα...
τρομάζει λίγο.
Αλλά με το κομμάτι που έχεις στο blog
σίγουρα η ψυχή γαληνεύει πάλι.
Καλό μεσημέρι
Μαγική αίσθηση Νίνα μου
Καλό σου μεσημέρι
Ναι Κωσταντίνε μου, πανικός και πέρασε και ... όταν θα ξανάρθει, θα ξαναπεράσει. Το κόστος για να είσαι ... ζωντανός.
Σίγουρα συμφωνείς.
Καλό σου απόγευμα
κομμάτια του σκοτεινού και ανήλεου εαυτού μας είναι ...
γι' αυτό σου λέω ..κατάργησε για λίγο τις αισθήσεις που σε κρατάνε δεμένη με την πλαστή πραγματικότητα που μας σερβίρουν..
συμφιλιώσου με τα σκοτάδια του εαυτού σου ..θα ρθει η γαλήνη..να με θυμηθείς ..ελεύθερη άκομψη χωρίς φόρμες και φορμόλες συντήρησης ..Σ`αυτή την ζωή οι άνθρωποι λένε πως κάνουν τις επιλογές τους. Είναι ελεύθεροι στο «επιλέγειν». Σαχλαμάρες. Ποιος είναι ελεύθερος...
τεσπα ..υπομονή ..καλά το είπες ..
Συμφιλίωση!!! Μεγάλη κουβέντα. Ακόμα και η ... προσαρμογή, ζορίζει. Πάντως ελεύθεροι δεν θα υπάρξουμε ποτέ εκτός λίγων στιγμών και αν υπάρξουμε τυχεροί και γι'αυτές. Στιγμές επίγνωσης.
Νάσαι καλά εκεί ... στα σκοτεινά.
Φωτεινάδα λίγη φέρνω γιατί ξημέρωσε! Εξω όλα λαμποκοπούν...
Η αλήθειες προορίζονται μόνο για όσους είναι "κατασκευασμένοι" να τις ακούν. Θέλει δουλειά να το φτιάξεις, πόνο, υπομονή και στο τέλος έχεις μέσα σου την πολυπόθητη χωρητικότητα που αγκαλιάζει τα γύρω..
Να σαι καλά Μεγκ μου, καλή σου μέρα, και κάτσε εδώ στα φωτεινά... είναι πιο ζεστά!
Δημοσίευση σχολίου