Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Αυτό το ... ξέρεις

Μαχαίρια τις λένε;;
Ξυράφια;;
Πως, τις λέξεις που χαράζουν;;
Πως, αυτές που δεν γράφτηκαν;;
Ίδιες είναι
Χτυπάνε με την ίδια δύναμη
Ταράζουν
Πνίγουν

Μην τις σκέφτεσαι

Πονάει το μυαλό
Και η μνήμη παγώνει
Στέκει και δρόμο δεν διαλέγει
Μπροστά … Πίσω …

Μην τις λες

Δούλεψε, κοιμήσου, ξύπνα, κάνε πως δεν τις ξέρεις
Μπορεί ούτε κι αυτές να σε ξέρουν …
Μπορεί …
Όλα, μπορεί …

Αυτό το ξέρεις

10 σχόλια:

maya είπε...

εγώ πάλι ξέρεις πώς αντιμετώπισα ό,τι με έκοβε?
τείνοντας την γλώσσα επιδεικτικά
κι ας με κόψουν!
θέλει θράσσος για να προχωρήσεις.
το θάρρος τόχεις γιατί νάσαι
υπέροχα ζωντανή κι αισιόδοξη.
έτσι σμιλευόμαστε.
έτσι προχωράμε.
αντέχοντας και προσπερνόντας.
με θράσος.

τι είναι μια λέξη μπροστά στην ψυχή σου?

όπως είπες.
όλα μπορεί!
:))))))))))))))))))))

καλημέρα κι εδώ!

Unknown είπε...

Δεν έχεις άδικο.
Θέλει θράσος για να αξιωθείς.

Καλό σου απόγευμα
και είδα και το άλλο σου blog. Έρχομαι για τις εντυπώσεις μου

Dee Dee είπε...

Απο την maya σε ειδα....και τσουπ ηρθα....να μη συχναζουν μονο "ανοητοι" εδω μεσα :):):)

Καλη αρχη με την ομορφη γραφη σου!

Unknown είπε...

Σε ευχαριστώ Dee Dee

μμμ κι ας συχνάζουν όλοι

όλοι καλοδεχούμενοι

Καλό βράδυ

Dee Dee είπε...

ολοι οι καλι χωρανε :)

Καλο Σαββατοκυριακο κι απο δω :)

ενας ανοητος αντρας είπε...

εεεεεεεεπ

ακουσα το ονομα μου και ηρθα !!!
ευχαριστω κοριτσια που μ'αφηνετε ...
πρωτα εσενα αφεντρα meggie
και μετα και εσενα dd...
αντε ...ας υπαρξω και εγω ...

καλο ΣαββατοΚυριακο...

υ.γ. δεν ειναι ετσι τα πραγματα
τιποτα δεν ξερεις
παντα κατι ερχεται για να στο αποδειξει ...

faraona είπε...

Καλως σε βρίσκω!
Μακαρι ναταν θεμα λεξεων ολα!
Αυτο που κρύβουν οι λέξεις πισω τους ειναι το μαχαιρι και το ξυράφι που λες ...ετσι δεν ειναι?
Κι απ αυτο δυστυχως η κι ευτυχως ουδεις γλύτωσε!

Αν θελήσεις θα με βρεις:
here
here
and here

Καλο σου βραδυ!

Unknown είπε...

Ανόητε ξέρεις αλλά το ... επιβεβαιώνεις ή το διαψεύδεις.

Ας υπάρχεις λοιπόν κι εσύ, για όσο θέλεις βέβαια.

Unknown είπε...

faraona καλώς με βρήκες.
Έτσι είναι αλλά και κάποιες φορές και μόνο ο ήχος των λέξεων ή η απουσία τους ξυραφίζει.

Θα σε βρω σύντομα
Καλό σου απόγευμα

aitherovamwn είπε...

[...] Γιατί πάντοτε μένουν
Νωπά όσα αινίγματα ιστόρησε
Ο χρόνος σ' όλα γλιστρούν του κορμιού
Τα κοιτάσματα όπως σκοτάδι ακατέργαστο
Πέρα απ' της νύχτας τα χείλη επιμένουν
Εκεί όπου αργοί κι ανεξήγητοι
Βλασταίνουν οι στίχοι


Εκεί όπου ανίδωτες
Μες στην τόση τυφλότητα
Ιριδίζουν για λίγο οι άλλοτε αλήθειες
Ειπωμένες σε γλώσσες νεκρές που κανείς
Δεν μπορεί τώρα πια να εννοήσει
Χαραγμένες στο δέρμα
Από χέρι αφανές


Ρίγη υπόσχεται και ρίγη
Στοιβάζει στις κυψέλες του
Ο νους πάνω στης ώρας τους αφρούς
Ανέχειες καινούργιες και παλιές πλησμονές
Λάμνουν αργά προτού σβήσουν στο φως
Γυμνός δίχως έρμα ο καιρός
Ναυαγεί στις αισθήσεις



Κι εσύ να σαι καλά meggie χαίρομαι που συναντιόμαστε:)